H Μεγαλύτερη Σούτρα της Απεριόριστης Ζωής (μέρος 2ο)

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 2^ο μέρος

Η εκπλήρωση του 11^ου, του 17^ου και 18^ου όρκου

Τρεις κατηγορίες υποψηφίων:

1) Η ανώτερη κατηγορία

2) Η μεσαία κατηγορία

3) Η κατώτερη κατηγορία

Η επίσκεψη των Μποντισάτβα άλλων πεδίων στο Καθαρό Πεδίο.

Στίχοι σχετικά με την επίσκεψη των Μποντισάτβα.

Οι Μποντισάτβα στο Καθαρό Πεδίο.

Το κήρυγμα του Αμίντα και οι ήχοι που παράγονται από τα δέντρα κλπ.

Οι αρετές των Μποντισάτβα.

Τρία είδη παθών και οι συνέπειες τους

Η παρότρυνση του Σακυαμούνι στις ενάρετες πράξεις.

Η συμβουλή του Βούδα για τις αρνητικές πράξεις.

Συμβουλή για τις πέντε αρνητικότητες.

Επιπλέον συμβουλές από τον Βούδα.

Ο Αμίντα και το Καθαρό Πεδίο εμφανίζεται στο ακροατήριο.

Τα δύο είδη γέννησης στο Καθαρό Πεδίο.

Η αιτία των δύο ειδών γέννησης.

Εμβρυϊκή γέννηση.

Οι επισκέψεις των Μποντισάτβα από άλλα Βουδικά πεδία.

Η ενθάρρυνση του Σακυαμούνι για να γίνει αποδεκτή αυτή τη Σούτρα

Επίλογος

Αυτή η Σούτρα αναφέρει την Ιερή Ιστορία του Αμίντα.

 Διατυπώθηκε από τον Βούδα Σακυαμούνι

και μεταφράστηκε από τον Ινδό Σαμγκαβαρμάν

που ήταν Κάτοχος του Τριπιτάκα κατά την δυναστεία Τσάο Γουέϊ.

Μετάφραση από τα κινέζικα Hisao Inagaki

Το κείμενο ακολουθεί την έκδοση Taisho Tripitaka τομ. 12

 και την αρίθμηση των παραγράφων του Jodoshinshu Seiten,

 1988, σελ 47-83.

Η εκπλήρωση του 11^ου, του 17^ου και 18^ου όρκου

[22] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όλα τα όντα που γεννιούνται σε αυτό το Βουδικό πεδίο βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που έχουν εξασφαλίσει τη νιρβάνα. Ο λόγος είναι πως σ’ αυτό το πεδίο δεν υπάρχουν όντα που προορίζονται για δυσμενείς συνθήκες ούτε εκείνα που το πεπρωμένο τους είναι αβέβαιο.

«Όλοι οι Βούδες οι Τατάγκατα των δέκα κατευθύνσεων που είναι τόσο αμέτρητοι όσο η άμμος του ποταμού Γάγγη, όλοι τους εξυμνούν την ασύλληπτη θεία αρετή του Αμιτάγιους. Όλα τα όντα που, έχοντας ακούσει το όνομα του, αγαλλιάζουν από πίστη, τον ενθυμούνται ακόμα και μια φορά και ανυπόκριτα μεταθέτουν την αρετή των ενάρετων ασκήσεων σ’ αυτό το πεδίο, επιθυμώντας να γεννηθούν εκεί, θα πετύχουν να γεννηθούν εκεί στο Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Εξαιρούνται όμως αυτοί που έχουν διαπράξει τα πέντε σοβαρότερα αδικήματα και κακοποιούν το ορθό Ντάρμα.»

Τρεις κατηγορίες υποψηφίων:

1) Η ανώτερη κατηγορία

[23] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό, ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες. Η ανώτερη κατηγορία υποψηφίων είναι αυτοί που άφησαν τα σπίτια τους και εγκατέλειψαν τις κοσμικές επιθυμίες για να γίνουν μοναχοί. Έχοντας αφυπνισμένη την προσδοκία της Φώτισης, με μοναδική τους προσήλωση την ενθύμηση του Αμιτάγιους, κάνουν ενάρετες ασκήσεις, προσδοκώντας να γεννηθούν στο πεδίο του. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, θα εμφανιστεί μπροστά τους ο  Αμιτάγιους μαζί με τη συνοδεία σοφών. Στη συνέχεια θα τον ακολουθήσουν και θα γεννηθούν στο πεδίο του. Θα γεννηθούν αμέσως με στιγμιαίο μετασχηματισμό μέσα από λουλούδια λωτών επτά πετραδιών. Θα έχουν το Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης και ακλόνητη σοφία και θα ασκούν ελεύθερα τις υπερφυσικές δυνάμεις. Γι αυτό το λόγο, Ανάντα, τα όντα που επιθυμούν να δουν τον Αμιτάγιους, θα πρέπει, ενόσω βρίσκονται σ’ αυτό τον κόσμο, να αφυπνίσουν τη προσδοκία της ύψιστης Φώτισης, να κάνουν ενάρετες πράξεις και να φιλοδοξούν να γεννηθούν στο πεδίο του.» 

2) Η μεσαία κατηγορία

[24] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η μεσαία κατηγορία των υποψηφίων είναι οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό. Αν και δεν μπορούν να γίνουν μοναχοί ώστε να καλλιεργήσουν πολύ αρετή, έχουν αφυπνίσει την προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση, σκέφτονται με προσήλωση τον Αμιτάγιους, κάνουν κάποιες ενάρετες πράξεις, τηρούν τις επιταγές της εγκράτειας, χτίζουν στούπες, δωρίζουν βουδιστικά αγάλματα, δίνουν ελεημοσύνη στους ζητιάνους, αναρτούν σημαίες, ανάβουν καντήλια, σκορπούν λουλούδια, καίνε λιβάνια κλπ. Μεταθέτουν την αρετή αυτών των ασκήσεων στο πεδίο του με την προσδοκία να γεννηθούν εκεί. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, ο Αμιτάγιους θα προβάλει το μετασχηματισμένο του σώμα, [272γ] το οποίο κατέχει πλήρως την ίδια ακτινοβολία, τα χαρακτηριστικά και τα σημάδια ενός πραγματικού Βούδα, και θα το εμφανίσει μπροστά τους μαζί με μια συνοδεία σοφών. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν αυτόν τον μετασχηματισμένο Βούδα και θα γεννηθούν στο Καθαρό Πεδίο στο Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Η αρετή και η σοφία τους ακολουθεί αυτή του υψηλότερου επιπέδου υποψηφίων.»

3) Η κατώτερη κατηγορία

[25] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η κατώτερη κατηγορία των υποψηφίων είναι οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό. Αν και δεν μπορούν να κάνουν ενάρετες πράξεις, έχουν αφυπνίσει την προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση και με προσήλωση συγκεντρώθηκαν στον Αμιτάγιους έστω και δέκα φορές, επιθυμώντας να γεννηθούν στο πεδίο του. Ακούγοντας το βαθύ Ντάρμα, το αποδέχονται με χαρά και δεν έχουν αμφιβολίες. Έτσι, ενθυμούμενοι τον Βούδα έστω και μια φορά, ειλικρινά προσδοκούν να γεννηθούν στο πεδίο του. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, θα δουν τον Αμιτάγιους στο όνειρο τους. Κι αυτοί οι υποψήφιοι θα γεννηθούν στο πεδίο του. Η αρετή και η σοφία τους θα ακολουθεί εκείνη του μεσαίου επιπέδου.»

Η επίσκεψη των Μποντισάτβα άλλων πεδίων στο Καθαρό Πεδίο.

[26] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η μεγαλοπρεπής αρετή του Αμιτάγιους είναι απέραντη. Όλοι οι αναρίθμητοι, αμέτρητοι και ακατάληπτοι Βούδες, οι Τατάγκατα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, τον δοξάζουν. Αναρίθμητοι και αμέτρητοι Μποντισάτβα των βουδικών πεδίων της ανατολικής κατεύθυνσης, που είναι τόσο πολυάριθμοι όση είναι η άμμος του ποταμού Γάγγη, όλοι χωρίς εξαίρεση επισκέπτονται τον Αμιτάγιους για να προσκυνήσουν και να κάνουν προσφορές, σ’ αυτόν και στη συνάθροιση των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Αφού ακούσουν τη διδασκαλία του, την αναπτύσσουν ώστε να οδηγήσουν τα όντα στο Δρόμο του Βούδα. Όπως στην ανατολική κατεύθυνση, το ίδιο είναι και στην νότια, τη δυτική και την βόρεια, καθώς και στις τέσσερις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω.»

Στίχοι σχετικά με την επίσκεψη των Μποντισάτβα.

[27] Τότε ο Σεβάσμιος του Κόσμου είπε τους ακόλουθους στίχους:

1. Στην ανατολική κατεύθυνση υπάρχουν τόσα Βουδικά πεδία

όση είναι η άμμος του ποταμού Γάγγη.

Οι Μποντισάτβα που διαμένουν σε εκείνα τα πεδία

πηγαίνουν για να αποδώσουν τιμή στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

2. Το ίδιο και στη νότια, τη δυτική και τη βόρεια κατεύθυνση,

στις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω,

οι Μποντισάτβα  που διαμένουν σε εκείνα τα πεδία

πηγαίνουν για να αποδώσουν τιμή στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

3. Όλοι αυτοί οι Μποντισάτβα, παίρνουν μαζί τους

εξαίσια θεϊκά λουλούδια,

πολύτιμα λιβάνια και ανεκτίμητα ράσα,

για να προσφέρουν στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

4. Παίζοντας θεϊκή μουσική,

με αρμονικούς και λεπτούς ήχους,

δοξάζουν τον Πιο Σεβαστό με ύμνους

και κάνουν προσφορές στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

5. ‘Έχεις τέλειες υπερφυσικές δυνάμεις και σοφία,

με τις οποίες μπήκες ανεμπόδιστα στις πύλες του βαθιού Ντάρμα.

Κατέχεις επίσης αποθέματα ικανοτήτων και αρετών

και απαράμιλλη ύψιστη γνώση.

6. Φωτίζοντας τον κόσμο με τον ήλιο της σοφίας

διασκορπίζεις τα σύννεφα της γέννησης και του θανάτου.’

Περπατώντας ευλαβικά γύρω του τρεις φορές,

τιμούν τον Ανυπέρβλητο.

7. Αφού δουν το ένδοξο Καθαρό Πεδίο,

που απαστράπτει υπέροχα, [273^α]

οδηγούνται στη αφύπνιση της θείας προσδοκίας

και εύχονται να γίνουν έτσι και τα πεδία τους.

8. Μετά ο Αμιτάγιους, ο Φωτισμένος,

αλλάζει την όψη του και χαμογελά,

από το στόμα του βγαίνουν αμέτρητες ακτίνες φωτός,

που φωτίζουν τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων.

9. Αυτές οι ακτίνες φωτός επιστρέφουν, κυκλώνοντας το σώμα του

τρεις φορές, και μπαίνουν από τη κορυφή της κεφαλής του.

Όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι αγαλλιάζουν μ’ αυτό που βλέπουν

και γεμίζουν με μεγάλη χαρά.

10. Ο Αβαλοκιτεσβάρα, το Έξοχο Ον, αφού με σεβασμό τακτοποίησε

τα ρούχα του και υποκλίθηκε,

ρώτησε τον Βούδα, ‘ Γιατί χαμογελάς;

Ευλαβικά ρωτώ. Σε παρακαλώ πες μου γιατί.’

11. Η μεγαλόπρεπη φωνή του Βούδα ήταν σαν κεραυνός,

έβγαλε υπέροχους ήχους των οκτώ ιδιοτήτων της φωνής.

‘Επειδή πρόκειται να δώσω προφητείες στους Μποντισάτβα.

Τώρα θα σου εξηγήσω. Άκου προσεκτικά!

12. Γνωρίζω τέλεια τους όρκους των Μποντισάτβα

που ήρθαν από τις δέκα κατευθύνσεις.

Θέλουν να μεγαλύνουν τα δικά τους Βουδικά πεδία.

Αφού λάβουν τις προφητείες μου, θα γίνουν Βούδες.

13. Πραγματώνοντας πως όλα τα ντάρμα είναι σαν όνειρο,

σαν ψευδαίσθηση και ηχώ,

θα εκπληρώσουν τους εξαίρετους όρκους τους

και σίγουρα θα δημιουργήσουν καθαρά πεδία όπως αυτό.

14. Γνωρίζοντας ότι τα ντάρμα είναι σαν τη λάμψη της αστραπής ή σαν σκιά,

θα ακολουθήσουν τον Δρόμο των Μποντισάτβα μέχρι το τέλος,

και θα συσσωρεύσουν αποθέματα αρετής. Αφού λάβουν

τις προφητείες μου, θα γίνουν Βούδες.

15. Αφού γνωρίζουν τέλεια πως η φύση όλων των ντάρμα

είναι κενή και χωρίς υπόσταση,

θα επιδιώξουν με μοναδική προσήλωση να δημιουργήσουν τα καθαρά τους πεδία

και σίγουρα θα δημιουργήσουν πεδία σαν κι αυτό.’΄

16. Οι Βούδες λένε στους Μποντισάτβα να πάνε και να αποδώσουν τιμές

στον Βούδα του Πεδίου της Γαλήνης και της Μέριμνας.

‘Ακούστε τη διδασκαλία του, δεχτείτε την με χαρά και ασκηθείτε σ’ αυτήν,

και φτάστε γρήγορα στο Πεδίο της Καθαρότητας.

17. Όταν πάτε στο ένδοξο Καθαρό του Πεδίο,

θα αποκτήσετε αμέσως υπερφυσικές δυνάμεις.

Αφού, χωρίς να παραλείψετε, πάρετε τις προφητείες από τον Αμιτάγιους,

θα επιτύχετε την τέλεια Φώτιση.

18. Μέσα από τη δύναμη των Αρχικών Όρκων αυτού του Βούδα,

όσοι ακούσουν το όνομα του και επιθυμούν τη γέννηση,

χωρίς εξαίρεση θα γεννηθούν στο πεδίο του

και αβίαστα θα βρεθούν στη Κατάσταση της Μη παλινδρόμησης.

19. Μποντισάτβα, αν κάνετε τους όρκους

να γίνουν τα πεδία σας σαν κι αυτό,

θέλοντας να σώσετε όλα τα όντα παντού,

 το όνομα σας θα ακουστεί στις δέκα κατευθύνσεις.

20. Για να υπηρετήσετε τα εκατομμύρια Τατάγκατα

μπορείτε να πάρετε διάφορες μορφές και να πετάξετε σε εκείνα τα πεδία.

Κι αφού τους λατρέψετε με χαρά στη καρδιά

θα επιστρέψετε στο Πεδίο της Γαλήνης και της Μέριμνας.’

21. Αν δεν υπάρχει απόθεμα καλοσύνης από προηγούμενες ζωές,

δεν μπορεί κανείς να ακούσει αυτή την Σούτρα.

Αυτοί όμως που αυστηρά τηρούν τους κανόνες

μπορούν να ακούσουν το Ορθό Ντάρμα. [273β]

22. Αυτός που συνάντησε τον Σεβάσμιο του Κόσμου στο παρελθόν

μπορεί να δεχτεί αυτή τη διδασκαλία.

Ένα τέτοιο ον με σεβασμό την δοξάζει, την ακούει

και την διατηρεί και χαίρεται τόσο πολύ, όπως αν χόρευε.

23. Οι αλαζόνες, οι φαύλοι και οι οκνηροί

δεν δέχονται πρόθυμα αυτή την διδασκαλία.

Εκείνοι όμως που συνάντησαν κάποιους Βούδες στις προηγούμενες ζωές τους

αγαλλιάζουν όταν την ακούν.

24. Ούτε οι Σράβακα ούτε κι οι Μποντισάτβα μπορούν να γνωρίζουν

το Νου του Σοφού τέλεια.

Μοιάζουν με αυτούς που αν και γεννήθηκαν τυφλοί

θέλουν να οδηγούν τους άλλους.

25. Ο ωκεανός της σοφίας των Τατάγκατα

είναι βαθύς, απέραντος και ανεξάντλητος.

Δεν μπορούν να τον βυθομετρήσουν ούτε και οι σοφοί της Χιναγιάνα.

Μόνο ο Βούδας τον γνωρίζει καθαρά.

26. Ας υποθέσουμε ότι όλα τα ανθρώπινα όντα

χωρίς εξαίρεση, έφταναν στη Φώτιση

και με καθαρή σοφία, πραγμάτωναν τη πρωταρχική κενότητα.

Ακόμα κι αν μελετούσαν τη σοφία του Βούδα για αμέτρητα κάλπα,

27. ακόμα κι αν την ανέλυαν με τη μεγαλύτερη προσπάθεια για όλες τους τις ζωές,

δεν θα μπορούσαν να την γνωρίζουν τέλεια.

Έτσι η σοφία του Βούδα είναι απεριόριστη

και καθαρή εις βάθος.

28. Η απόκτηση ανθρώπινης ζωής είναι δύσκολη στο άκρο.

Η συνάντηση με ένα Βούδα σ΄ αυτόν τον κόσμο είναι επίσης δύσκολο.

Και είναι δύσκολο ακόμα να έχει ένας άνθρωπος πίστη και σοφία.

Άπαξ και ακούσεις το Ντάρμα, πάσχισε να φτάσεις στην καρδιά του.

29. Όταν ακούσεις το Ντάρμα και δεν το ξεχνάς,

αλλά το λατρεύεις και το τιμάς με μεγάλη χαρά,

τότε είσαι καλός μου φίλος. Γι αυτό το λόγο,

πρέπει να αφυπνίσεις την προσδοκία της Φώτισης.

30. Ακόμα κι αν όλος ο κόσμος καίγεται,

πέρασε μέσα απ αυτόν αν είναι να ακούσεις το Ντάρμα.

Τότε σίγουρα θα αποκτήσεις τη Φώτιση του Βούδα

και θα απελευθερώνεις παντού τα όντα από το ποτάμι της γέννησης και του θανάτου. 

Οι Μποντισάτβα στο Καθαρό Πεδίο.

[28] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όλοι οι Μποντισάτβα στο πεδίο του Αμιτάγιους θα φτάσουν τελικώς στη Κατάσταση του Βούδα Μετά Από Μια Ακόμη Ζωή. Εξαιρούνται αυτοί που έκαναν αρχικούς όρκους για το όφελος των όντων, αποφασίζοντας να καλλιεργήσουν την αρετή της πραγμάτωσης των μεγάλων όρκων τους για να σώσουν όλα τα όντα. Ανάντα, κάθε Σράβακα αυτού του Βουδικού πεδίου του Αμιτάγιους, εκπέμπει φως, μια οργιά[15] γύρω απ το σώμα του. Το φως ενός Μποντισάτβα ακτινοβολεί για 100 γιοτζάνα. Δυο είναι οι πιο μεγαλοπρεπείς Μποντισάτβα. Το μεγαλόπρεπο φως τους λάμπει σε όλο το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων.»

Ο Ανάντα ρώτησε, « Ποια είναι τα ονόματα των δυο αυτών Μποντισάτβα;»

Ο Βούδας απάντησε, « Ο ένας λέγεται Αβαλοκιτεσβάρα και ο άλλος Μαχασταμπράπτα. Και οι δυο έκαναν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα σε αυτόν τον κόσμο και στο τέλος της ζωής τους, γεννήθηκαν με μετασχηματισμό σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο. Ανάντα, όλα τα όντα που γεννιούνται εκεί, κατέχουν πλήρως τα τριάντα δυο φυσικά χαρακτηριστικά[16] ενός Μεγάλου Όντος καθώς και τέλεια σοφία, με την οποία εισχωρούν βαθιά στη φύση όλων των ντάρμα και φτάνουν την λεπτοφυή τους ουσία. Οι υπερφυσικές τους δυνάμεις δεν γνωρίζουν εμπόδια και οι σωματικές τους αισθήσεις είναι οξείες και καθαρές. Οι Μποντισάτβα με τις μικρότερες ικανότητες έχουν δύο ενοράσεις. [273γ] Αυτοί με τις υπέρτατες ικανότητες αποκτούν αμέτρητες [αρετές με τις] ενοράσεις στη μη εμφάνιση όλων των ντάρμα. Αυτοί οι Μποντισάτβα δεν θα επαναγεννηθούν σε κατώτερα πεδία πριν γίνουν Βούδες. Εξαιρούνται εκείνοι που θέλουν να γεννηθούν στους κόσμους άλλων κατευθύνσεων, κατά τη διάρκεια εποχών που ταράσσονται από τα πέντε πέπλα, εκδηλώνοντας μορφή όμοια με τα όντα εκεί, όπως και σ’ αυτό τον κόσμο. Μπορούν να ενεργούν ελεύθερα με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις και θυμούνται πάντα τις προηγούμενες ζωές τους.»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Μέσα από την δύναμη του Βούδα, οι Μποντισάτβα αυτού του πεδίου πηγαίνουν σε αμέτρητους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, τόσο γρήγορα, όσο χρειάζεται να φας ένα γεύμα, με σκοπό να αποδώσουν τιμή και να κάνουν προσφορές  στους Βούδες, τους Σεβάσμιους του Κόσμου. Αν θελήσουν, εμφανίζονται μπροστά σε αυτούς τους Μποντισάτβα, αμέτρητες και αναρίθμητες προσφορές από λουλούδια, λιβάνια, μουσική, μεταξωτά στέγαστρα και λάβαρα, αμέσως μόλις το σκεφτούν. Αυτές είναι σπάνιες και υπέροχες και δεν έχουν όμοιες τους σε αυτόν τον κόσμο. Όπως αρμόζει, προσφέρονται στις συναθροίσεις των Βούδα, των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Τα λουλούδια μένουν στον ουρανό και συγκεντρώνονται σε στέγαστρα. Η λάμψη τους είναι εκθαμβωτική και το άρωμα τους διαπερνά τα πάντα. Τα λουλουδένια στέγαστρα έχουν έκταση περιφέρειας από τετρακόσια λι έως και τόσο μεγάλα που καλύπτουν το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων. Καθώς εμφανίζονται καινούργια λουλουδένια στέγαστρα, τα παλιά εξαφανίζονται. Αυτοί οι Μποντισάτβα ευφραίνονται όλοι μαζί και καθώς βρίσκονται στον αέρα, παίζουν θεϊκή μουσική και δοξάζουν τις αρετές των Βούδα με ύμνους που συνοδεύονται από υπέροχους ήχους. Ακούν το Ντάρμα και πραγματώνουν αμέτρητη χαρά. Αφού τιμήσουν τους Βούδες με αυτό τον τρόπο, επιστρέφουν γρήγορα στο Καθαρό Πεδίο πριν το γεύμα τους.»

Το κήρυγμα του Αμίντα και οι ήχοι που παράγονται από τα δέντρα κλπ.

[29] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όταν ο Αμιτάγιους διδάσκει το Ντάρμα στους Σράβακα και τους Μποντισάτβα, όλοι συγκεντρώνονται στην αίθουσα διδασκαλιών από επτά πετράδια. Εκεί εκθέτει πλήρως τις διδασκαλίες του Δρόμου, και διακηρύσσει το θαυμαστό Ντάρμα. Όλο το ακροατήριο αγαλλιάζει, κατανοεί και πετυχαίνει τη Φώτιση. Εκείνη την ώρα εμφανίζεται στιγμιαία μια αύρα σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις και καθώς πλανιέται στα πολύτιμα δέντρα, παράγει ήχους πεντατονικής κλίμακας και κάνει αμέτρητα εξαίσια λουλούδια να πέσουν σαν βροχή και να σκορπίσουν παντού. Τέτοιοι φυσικοί τρόποι εξύμνησης, επαναλαμβάνονται συνεχώς. Όλοι οι θεοί φέρνουν μαζί τους εκατό χιλιάδες λουλούδια και κομμάτια από αρωματικά ξύλα και χιλιάδες μουσικά όργανα για να κάνουν προσφορές στους Βούδες και στη συνάθροιση των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Σκορπίζουν λουλούδια, διαχέουν αρώματα παντού και παίζουν διάφορα είδη μουσικής. Έρχονται και φεύγουν αλληλοδιαδέχοντας ο ένας τον άλλο. Εκείνη την ώρα η χαρά κι η ευτυχία τους είναι απερίγραπτη.»

Οι αρετές των Μποντισάτβα.

[30] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Οι Μποντισάτβα που γεννιούνται σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο, διδάσκουν το ορθό Ντάρμα την κατάλληλη στιγμή και επειδή είναι εναρμονισμένοι με την σοφία της Φώτισης, η διδασκαλία τους είναι αλάνθαστη και απαλλαγμένη από σφάλματα. Σχετικά με τα άπειρα πράγματα αυτού του πεδίου, δεν έχουν καμία σκέψη ιδιοκτησίας ή προσκόλλησης. Είτε πηγαίνουν είτε έρχονται, είτε προχωρούν είτε παραμένουν, οι καρδιές τους είναι αδέσμευτες, οι πράξεις τους είναι εναρμονισμένες με τη θέληση τους χωρίς περιορισμούς, και δεν έχουν τη σκέψη της διάκρισης. Δεν έχουν την ιδέα του εαυτού και των άλλων, ούτε την ιδέα του ανταγωνισμού ή της διαμάχης.  Με καρδιά μεγάλου ελέους για το όφελος όλων των όντων, με τρυφερότητα και αυτοσυγκράτηση, δεν έχουν έχθρα ή μνησικακία για κανέναν. Χωρίς νοητικά εμπόδια, έχουν καθαρό νου χωρίς νωθρότητα. Αμερόληπτοι, με ευγενή νου, ειλικρίνεια και γαλήνη, [274^α] με τη καρδιά τους σέβονται, εκτιμούν και απολαμβάνουν το Ντάρμα.

«Έχοντας σβήσει όλα τα αρνητικά πάθη, είναι απαλλαγμένοι από τις τάσεις εκείνες που γίνονται η αιτία πτώσης στα κατώτερα πεδία. Πραγματοποίησαν όλα τα καθήκοντα των Μποντισάτβα και είναι τέλεια προικισμένοι με αμέτρητες αρετές. Έφτασαν σε βαθύ διαλογισμό και απέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις, υπερβατική γνώση και σοφία, κι έτσι εδραιώθηκαν στις επτά ασκήσεις που οδηγούν στη Φώτιση και αφιερώθηκαν στο Βουδιστικό Ντάρμα.

«Με το φυσικό τους μάτι βλέπουν καθαρά τα διακριτά αντικείμενα χωρίς λάθος, με το θεϊκό τους μάτι βλέπουν απεριόριστα παντού, με το Νταρμικό τους μάτι παρακολουθούν και γνωρίζουν εκτενώς τις διδασκαλίες του Δρόμου, με το μάτι της σοφίας βλέπουν την αλήθεια και φτάνουν στην Άλλη Όχθη, με το μάτι του Βούδα πραγματώνουν τέλεια τη φύση όλων των ντάρμα και με ανεμπόδιστη σοφία διδάσκουν στους άλλους το Ντάρμα.

«Αν και παρατηρούν με το μάτι της ισότητας την κενότητα και την μη αληθινή ύπαρξη των τριών κόσμων, πασχίζουν στο να μάθουν το Ντάρμα του Βούδα και στο να αποκτήσουν μεγάλη ευγλωττία ώστε να ελευθερώσουν τα όντα από τις μολύνσεις εξ αιτίας των παθών. Αφού όλα τα ντάρμα εμφανίστηκαν από το Ως Είναι, οι Μποντισάτβα τα βλέπουν όπως πραγματικά είναι και γνωρίζουν τα επιδέξια μέσα του λόγου που θα κάνουν τα όντα να αναπτύξουν καλές συνήθειες καταστρέφοντας τις κακές. Αντιπαθούν τις κοσμικές κουβέντες και χαίρονται μόνο με τον ορθό λόγο του Ντάρμα.

«Καλλιεργούν ρίζες αρετής, σέβονται το Δρόμο του Βούδα και γνωρίζουν πως όλα τα ντάρμα είναι τέλεια γαλήνη και μη ύπαρξη. Τα σαμσαρικά τους σώματα και τα αρνητικά τους πάθη έχουν τέλεια εξαλειφθεί μαζί με τις υπόλοιπες καρμικές τους τάσεις. Όταν ακούν το βαθύ Ντάρμα, ο νους τους ελευθερώνεται από αμφιβολίες και φόβους. Μπορούν πάντοτε να καλλιεργούν το μεγάλο έλεος που είναι βαθύ και λεπτοφυές, αγκαλιάζοντας τα πάντα σαν ουρανός και αντέχοντας τα πάντα σαν γη. Φθάνοντας στο τέλος του Ξεχωριστού Δρόμου πάνε στην Άλλη Όχθη. Έχοντας κόψει το δίχτυ της αμφιβολίας εμφανίζεται σοφία στο νου τους. Δεν υπάρχει κάτι που να μην κατανοούν μέσα στο Ντάρμα του Βούδα.

«Η σοφία τους είναι σαν ωκεανός και το σαμάντι τους σαν βασιλιάς των βουνών. Το φως της σοφίας τους, λαμπρό και καθαρό, επισκιάζει του ήλιο και της σελήνη. Κατέχουν πλήρως το καθαρό αμόλυντο Ντάρμα. Είναι σαν τα Ιμαλάϊα, επειδή η λαμπρότητα των αρετών τους αντανακλάται καθαρά και εξίσου. Είναι σαν τη μεγάλη γη, επειδή δεν έχουν σκέψεις διάκρισης, όπως καθαρό ή ακάθαρτο, όμορφο ή άσχημο. Είναι σαν το καθαρό νερό, επειδή ξεπλένουν τα δεινά και τις μολύνσεις. Είναι σαν τον βασιλιά της φωτιάς, επειδή καίνε τα καυσόξυλα όλων των αρνητικών παθών. Είναι σαν τον δυνατό άνεμο, επειδή ταξιδεύουν ανεμπόδιστα σε όλους τους κόσμους. Είναι σαν τον ουρανό, επειδή δεν έχουν προσκόλληση. Είναι σαν τους λωτούς, επειδή τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να τους μολύνει. Είναι σαν ένα μεγάλο όχημα, επειδή μεταφέρουν όλα τα όντα μακριά από τη γέννηση και το θάνατο. Είναι σαν ένα βαρύ σύννεφο, επειδή κάνουν τον μεγάλο κεραυνό του Ντάρμα να βρυχηθεί και ξυπνούν τους αφώτιστους. Είναι σαν τη μεγάλη βροχή, επειδή κάνουν το νέκταρ του Ντάρμα να πέσει και να θρέψει τα όντα. Είναι σαν τα Αδαμάντινα Βουνά, επειδή δεν μπορούν να τους κουνήσουν οι δαίμονες και οι μη Βουδιστές. Είναι σαν τον βασιλιά του Πεδίου του Μπράχμα, επειδή υπερτερούν στην τέλεση διαφόρων θετικών πράξεων. Είναι σαν το δέντρο νιαγκρόντα[17], επειδή παρέχουν καταφύγιο σε όλα τα όντα. Είναι σαν τα φρούτα ουντουμπάρα[18]επειδή σπάνια εμφανίζονται στο κόσμο και δύσκολα τα συναντάς. Είναι σαν το γκαρούντα με τις χρυσές φτερούγες, επειδή δαμάζουν τους μη Βουδιστές. Είναι σαν το σμήνος των παιγνιδιάρικων πουλιών, επειδή δεν αποθηκεύουν πράγματα. Είναι σαν το βασιλιά των ταύρων, επειδή είναι ανίκητοι. Είναι σαν τον βασιλιά των ελεφάντων, επειδή υπερνικούν τους αντιπάλους. Είναι σαν τον βασιλιά των λιονταριών επειδή δεν φοβούνται τίποτα. Είναι σαν τον απέραντο ουρανό, [274β] επειδή το απέραντο έλεος τους απλώνεται παντού χωρίς διάκριση.

« Μη ζηλεύοντας την ανωτερότητα των άλλων, κατέστρεψαν την ζήλια. Με ευθύτητα στη καρδιά αναζητούν ακούραστα το Ντάρμα. Θέλοντας συνεχώς να επεκτείνουν τη διδασκαλία, δεν κουράζονται ποτέ. Κρούοντας τα τύμπανα του Ντάρμα και υψώνοντας σημαίες του Ντάρμα, κάνουν τον ήλιο της σοφίας να λάμπει και διώχνουν το σκοτάδι της άγνοιας. Εκτελούν τις έξι πράξεις αρμονίας και σεβασμού, και πάντα δίνουν στους άλλους το δώρο του Ντάρμα. Με θέληση και επιμονή δεν χάνουν ποτέ την αποφασιστικότητα τους. Έτσι γίνονται τα φώτα του κόσμου και πεδία ύψιστης αρετής. Πάντοτε γίνονται δάσκαλοι και δεν κρύβουν σκέψεις διάκρισης, απέχθειας ή προσκόλλησης. Αναζητούν μόνο τον ορθό Δρόμο, και δεν έχουν χαρά ή λύπη για άλλα ζητήματα. Βγάζουν τα αγκάθια των παθών και φέρνουν τη γαλήνη στο νου πλήθους όντων. Όλοι τους τιμούν εξ αιτίας της ύψιστης σοφίας τους.

«Κατέστρεψαν τα εμπόδια των τριών πέπλων και απέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις. Από τις προηγούμενες ζωές τους έχουν επίσης καλό κάρμα, τη δύναμη να οδηγούν τους άλλους, τη δύναμη της βούλησης, των όρκων, των επιδέξιων μέσων, της συνεχούς εξάσκησης, των θετικών πράξεων, του διαλογισμού, της σοφίας, και τη δύναμη να ακούν το Ντάρμα. Κατέχουν επίσης τη δύναμη των Έξι Παραμίτα-της γενναιοδωρίας, της ηθικής, της υπομονής, της επιμονής, του διαλογισμού και της σοφίας-και τη δύναμη της ορθής εγρήγορσης, της συγκέντρωσης, του στοχασμού, των υπερφυσικών ικανοτήτων, της υπερβατικής γνώσης και τη δύναμη να δαμάζουν και να εκπαιδεύουν τα όντα με τον ορθό τρόπο, καθώς και άλλες δυνάμεις.

« Κατέχοντας πλήρως όλα τα φυσικά χαρακτηριστικά και τα σημάδια, τις αρετές και την ευγλωττία, είναι απαράμιλλοι. Τιμούν και λατρεύουν αμέτρητους Βούδες και με τη σειρά τους, κι εκείνοι τους δοξάζουν. Τελειοποίησαν την πορεία των Μποντισάτβα στις Παραμίτα και εξάσκησαν τα σαμάντι της κενότητας, της μη μορφής και της μη επιθυμίας, τα σαμάντι της μη εκδήλωσης και της μη παύσης και πολλά άλλα σαμάντι. Πήγαν πέρα από τα επίπεδα των Σράβακα και των Πρατυεκαβούδα.

« Ανάντα, οι Μποντισάτβα του πεδίου αυτού έχουν αμέτρητες τέτοιες αρετές, από τις οποίες σου έδωσα μόνο μια ιδέα. Αν έπρεπε να τις εξηγήσω με μεγάλη λεπτομέρεια, δεν θα μου έφταναν ούτε χίλια εκατομμύρια κάλπα για να το κάνω.»  

Τρία είδη παθών και οι συνέπειες τους

[31] Ο Βούδας είπε στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, στους θεούς και στους ανθρώπους, « Η αρετή και η σοφία των Σράβακα και των Μποντισάτβα στο πεδίο του Αμιτάγιους είναι απερίγραπτη. Το πεδίο είναι έξοχο, ευδαιμονικό, γαλήνιο και αγνό. Γιατί δεν εξασκείστε στην αρετή  με επιμονή, δεν συλλογίζεστε στη φυσικότητα του Δρόμου και δεν κατανοείται πως είναι πέρα από διακρίσεις και διαπερνά τα πάντα; Καθένας από σας θα πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια ώστε να το πετύχει αυτό. Προσπαθήστε να διαφύγετε από την Σαμσάρα και να γεννηθείτε στο Πεδίο της Γαλήνης και της Μέριμνας. Έτσι, αφού καταστραφούν οι αιτίες των πέντε αρνητικών πεδίων, θα σταματήσουν φυσικά να υπάρχουν, κι έτσι ανεμπόδιστα θα συνεχίσετε να προοδεύετε στον Δρόμο. Μπορείτε να φτάσετε στο Καθαρό Πεδίο εύκολα, στην πραγματικότητα όμως πολύ λίγοι πάνε εκεί. Συνεχώς και φυσικά προσελκύει τα όντα και δεν απορρίπτει κανένα. Γιατί δεν εγκαταλείπετε τα κοσμικά πράγματα και δεν προσπαθείτε να μπείτε στον Δρόμο; Αν το κάνετε, θα εξασφαλίσετε άπειρη μακροζωία και αμέτρητη ευδαιμονία.

Τα κοσμικά όντα, επειδή έχουν αδύναμη αρετή παλεύουν για πράγματα που δεν επείγουν. Ανάμεσα στην άθλια μοχθηρία τους και τις ακραίες μολύνσεις τους κοπιάζουν για τα προς το ζην. Όλοι οι άνθρωποι, είτε είναι ευγενείς ή διεφθαρμένοι, πλούσιοι ή φτωχοί, νέοι ή γέροι, άντρες ή γυναίκες, έχουν τη σκοτούρα του πλούτου και της ιδιοκτησίας. Σ’ αυτό δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Και οι δυο έχουν τις ανησυχίες τους. Στενάζουν από την αποθάρρυνση και τη λύπη, στοιβάζουν διάφορες σκέψεις αγωνίας ή [274γ] εσωτερικές παρορμήσεις, τρέχουν ξέφρενα προς κάθε κατεύθυνση και δεν βρίσκουν χρόνο για ηρεμία και ανάπαυλα.

Για παράδειγμα, αν έχουν χωράφια, ανησυχούν γι αυτά. Αν έχουν σπίτια, ανησυχούν γι αυτά. Ανησυχούν και για τα έξι είδη οικόσιτων ζώων, όπως αγελάδες και άλογα, για τους υπηρέτες τους, άντρες και γυναίκες, για τα χρήματα, για τον πλούτο, για τα ρούχα, για το φαγητό και τα έπιπλα. Αναστενάζουν συνεχώς από τα βαθιά τους προβλήματα και η ανησυχία μεγαλώνει το πόνο τους και τους τρομοκρατεί. Ξαφνικές ατυχίες τους μπορεί να τους χτυπήσουν. Τα υπάρχοντα τους μπορεί να καούν από φωτιά, μπορεί να τα παρασύρουν πλημμύρες, να τα λεηλατήσουν κλέφτες ή να κατασχεθούν από αντιπάλους ή πιστωτές. Τότε τους πλήττει μια θλίψη που τους κατατρώει και μεγαλώνει την ανησυχία μέσα τους. Θυμός κυριεύει το νου τους που τους κρατά διαρκώς σε εκνευρισμό, σφίγγοντας τη θηλιά όλο και πιο πολύ, σκληραίνει την καρδιά τους και δεν τους αφήνει ποτέ.

«Καθώς η ζωή τους τελειώνει μέσα σ’ αυτές τις αγωνιώδης συνθήκες, πρέπει να τα αφήσουν όλα και όλους πίσω τους. Ακόμα και οι πλούσιοι και οι ευγενείς έχουν τέτοιες ανησυχίες. Με πολύ άγχος και φόβο υπομένουν τέτοιες δοκιμασίες. Ξεσπάνε με κρύο ιδρώτα ή πυρετό και υποφέρουν έναν συνεχή πόνο.

« Οι φτωχοί και μη προνομιούχοι είναι συνεχώς στερημένοι. Αν για παράδειγμα δεν έχουν χωράφια, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν. Αν δεν έχουν σπίτια, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν. Αν δεν έχουν κάποιο από τα έξι είδη κατοικίδιων ζώων, όπως αγελάδες και άλογα, ή δεν έχουν άντρες και γυναίκες στην υπηρεσία τους, ή τους λείπουν τα χρήματα, ο πλούτος, τα ρούχα, η τροφή ή τα έπιπλα, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν κι αυτά. Μπορεί να έχουν κάποια από αυτά και να τους λείπουν άλλα. Αν έχουν αυτό, δεν έχουν εκείνο κι έτσι θα ήθελαν να τα έχουν όλα. Αλλά ακόμα κι αν από σύμπτωση τα είχαν όλα, σύντομα θα καταστρέφονταν ή θα τα έχαναν. Και μετά, αποθαρρυμένοι και λυπημένοι, θα προσπαθούσαν να τα αποκτήσουν και πάλι, πράγμα που θα ήταν αδύνατο. Τέτοιες μελαγχολικές σκέψεις δεν ωφελούν σε τίποτα. Με εξαντλημένο σώμα και νου, καταλήγουν να γίνονται σε όλα τους ανήσυχοι και τα άγχη τους ακολουθούν. Τέτοια είναι τα βάσανα που έχουν. Ξεσπώντας με κρύο ιδρώτα ή πυρετό, υποφέρουν με αδιάλειπτο πόνο. Τέτοιες συνθήκες μπορεί να αποφέρουν έναν ξαφνικό θάνατο ή ένα πρόωρο θάνατο. Επειδή δεν έκαναν κάποιο ιδιαίτερο καλό, ούτε ακολούθησαν τον Δρόμο, ούτε έκαναν ενάρετες πράξεις, θα πεθάνουν μόνοι και θα πάνε σε κατώτερα πεδία. Αν και προορίζονταν για διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης, κανείς απ’ αυτούς δεν κατανοεί τον νόμο του κάρμα που τους στέλνει εκεί.

‘Οι κοσμικοί άνθρωποι, οι γονείς και τα παιδιά, τα αδέλφια, οι σύζυγοι, τα άλλα μέλη της οικογένειας και οι συγγενείς, πρέπει να σέβονται και να αγαπούν ο ένας τον άλλον, και να αποφεύγουν την έχθρα και τη ζήλια. Θα πρέπει να μοιράζονται με άλλους τα πράγματα τους και να μην είναι άπληστοι και φιλάργυροι, θα πρέπει να μιλούν με φιλικό τρόπο και με ευχάριστο χαμόγελο και να μην βλάπτουν τους άλλους.

‘Αν κανείς διαφωνεί με τους άλλους και μεγαλώνει ο θυμός του, όσο μικρή κι αν είναι η μνησικακία και η έχθρα του σ’ αυτήν τη ζωή, θα αυξηθούν στην επόμενη ζωή και θα γίνουν μια μάζα εχθρότητας. Διότι αν οι άνθρωποι βλάπτουν και βασανίζουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή τη ζωή, η διαμάχη αυτή δεν θα τελειώσει άμεσα με την αμοιβαία τους καταστροφή. Η επίμονη πικρία και η μαινόμενη οργή αποτυπώνεται στο νου κι έτσι φυσικά αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στη συνείδηση κι έτσι αυτοί που εμπλέκονται θα ξαναγεννηθούν την ίδια εποχή ώστε να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον.

‘Επιπλέον, μόνος έρχεται κανείς μέσα στις κοσμικές επιθυμίες και την προσκόλληση και μόνος φεύγει, μόνος γεννιέται και μόνος πεθαίνει. Μετά τον θάνατο, πηγαίνει σε κάποια ευχάριστη ή δυσάρεστη κατάσταση ύπαρξης. Ο κάθε ένας παίρνει δέχεται τις καρμικές του συνέπειες και κανείς δεν μπορεί να πάρει τη θέση του. Τα όντα προορίζονται για τα πεδία της ευδαιμονίας ή του πόνου ανάλογα με τις διαφορετικές θετικές ή αρνητικές πράξεις. Χωρίς εναλλακτική είναι δεμένα με το κάρμα τους και ξεκινούν για αυτά τα πεδία μόνα. Φτάνοντας στον άλλο κόσμο, δεν μπορούν να δουν τους άλλους. Ο νόμος τους καλού και του κακού φυσικά τους καταδιώκει και όπου κι αν επαναγεννηθούν, τους χωρίζει η απόσταση και το σκοτάδι. Επειδή ο δρόμος του κάρμα τους διαφέρει, είναι αδύνατον να ξέρεις πότε θα ξανασμίξουν και είναι πολύ δύσκολο να ξανασυναντηθούν. Μπορεί να δουν ο ένας τον άλλον άλλη μια φορά;

‘Για ποιο λόγο δεν εγκαταλείπουν την συμμετοχή τους στα κοσμικά [275^α], ενόσω είναι ακόμα δυνατοί και υγιείς, για να επιδοθούν στην αρετή και δεν αναζητούν επίμονα την απελευθέρωση από τη σαμσάρα; Αν το κάνουν, θα βρουν την αθανασία. Γιατί δεν αναζητούν τον Δρόμο; Τι λαχταρούν σ’ αυτόν τον κόσμο; Ποια είναι αυτή η απόλαυση που πρέπει να αναζητήσουν;

‘Έτσι οι άνθρωποι του κόσμου δεν πιστεύουν στην επιδίωξη του καλού και στην ανταμοιβή ούτε και στην εξάσκηση του Δρόμου και στην επίτευξη της Φώτισης. Ούτε πιστεύουν στην μετεμψύχωση και στη τιμωρία των αρνητικών πράξεων ή στην ανταμοιβή των θετικών, όπως είναι η απόκτηση αρετής προσφέροντας βοήθεια στους άλλους. Πιστεύοντας πως αυτά δεν υπάρχουν, απορρίπτουν εντελώς αυτή τη θεώρηση.

‘Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο, κολλάνε στις δικές τους απόψεις ακόμη πιο πεισματικά. Οι επόμενες γενιές μαθαίνουν να δρουν με παρόμοιο τρόπο από τις προηγούμενες. Οι πατεράδες διαιωνίζοντας τις αρνητικές τους απόψεις τις περνάνε στα παιδιά τους. Εφόσον οι γονείς και οι παππούδες δεν έκαναν εξαρχής καλές πράξεις, είχαν άγνοια για τον Δρόμο, έκαναν ανόητες πράξεις και ήταν αμαθείς, αναίσθητοι και πωρωμένοι, έτσι και οι απόγονοι τους δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την αλήθεια της γέννησης και του θανάτου και τον νόμο του κάρμα. Δεν υπήρξε κανείς να τους μιλήσει γι αυτά. Κανείς δεν αναζήτησε την αιτία της καλοτυχίας και της ατυχίας, της ευτυχίας και της δυστυχίας, παρόλο που αυτές οι καταστάσεις είναι το αποτέλεσμα τέτοιων πράξεων.

Η πραγματικότητα της γέννησης και του θανάτου είναι τέτοια ώστε τη θλίψη του αποχωρισμού την αισθάνονται αμοιβαία όλες οι γενιές. Ένας πατέρας θα κλάψει στο θάνατο του παιδιού του, τα παιδιά θα θρηνήσουν το θάνατο του πατέρα τους. Τα αδέλφια και οι σύζυγοι θα πενθήσουν στο χαμό των άλλων. Σύμφωνα με τον βασικό νόμο της παροδικότητας, είναι απρόβλεπτο αν θάνατος εμφανιστεί σε σχέση με την ηλικία κάποιου ή όχι. Όλα τα πράγματα θα περάσουν. Τίποτα δεν μένει για πάντα. Λίγοι το πιστεύουν αυτό, ακόμα κι αν κάποιος τους το διδάξει ή τους προτρέψει. Κι έτσι η ροή της γέννησης και του θανάτου συνεχίζει για πάντα.

‘Επειδή είναι ανόητοι και πωρωμένοι, αυτοί οι άνθρωποι δεν δέχονται τις διδασκαλίες του Βούδα, δεν έχουν πρόνοια και επιθυμούν μόνο να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους. Εξαπατώνται από την παράφορη προσκόλληση τους, αγνοούν τον Δρόμο, είναι παραπλανημένοι και παγιδευμένοι από το θυμό και την έχθρα και προσηλώνονται στην απόκτηση πλούτου και στην ικανοποίηση των σαρκικών τους επιθυμιών σαν τους λύκους. Συνεπώς, μη μπορώντας να ακολουθήσουν τον Δρόμο, γίνονται αντικείμενα δυστυχίας στα κατώτερα πεδία σ’ έναν ατέλειωτο κύκλο γέννησης και θανάτου. Πόσο άθλιο κι ελεεινό είναι αυτό!

«Στην ίδια οικογένεια, όταν κάποιος από τους γονείς, ή απ τα παιδιά ή απ τα αδέλφια ή από τους συζύγους πεθάνει, αυτοί που επιζούν θρηνούν για την απώλεια τους και κρατούν την προσκόλληση τους για το νεκρό. Βαθιά θλίψη γεμίζει τη καρδιά τους κι έτσι χτυπημένοι απ’ την λύπη, σκέφτονται τον νεκρό περίλυποι. Αν και περνούν μέρες και χρόνια, η θλίψη τους συνεχίζεται. Ακόμα κι αν κάποιος τους διδάξει τον Δρόμο ο νους τους δεν θα αφυπνιστεί. Καθώς θυμούνται με τρυφερότητα τους νεκρούς, στεναχωριούνται και δεν μπορούν να απαλλαχτούν από την προσκόλληση. Όντας σε άγνοια και αδράνεια και δεμένοι στην ψευδαίσθηση, δεν μπορούν να σκεφτούν βαθιά, ούτε να έχουν αυτοσυγκράτηση, ούτε να ασκηθούν στο Δρόμο με επιμονή  ώστε να απομακρυνθούν από τα κοσμικά ζητήματα. Καθώς περιπλανιούνται εδώ κι εκεί, τελικά πεθαίνουν χωρίς να έχουν μπει στον Δρόμο. Τότε τι μπορεί να γίνει γι αυτούς;

«Οι άνθρωποι παραδίδονται στα πάθη τους επειδή έχουν πνευματικά πέπλα και είναι βαθιά ταραγμένοι και μπερδεμένοι. Ως εκ τούτου, πολλοί δεν γνωρίζουν τον Δρόμο και λίγοι τον κατανοούν. Όλοι είναι συνεχώς απασχολημένοι, χωρίς κάτι για να βασιστούν. Όλοι, είτε είναι ηθικοί ή διεφθαρμένοι, σε υψηλή ή χαμηλή τάξη, πλούσιοι ή φτωχοί, ευγενείς ή χαμερποί, όλοι είναι απορροφημένοι με τη δουλειά τους. Κάνουν φαρμακερές σκέψεις και φτιάχνουν μια μεγάλη και ζοφερή ατμόσφαιρα κακοβουλίας. Σχεδιάζουν ανατρεπτικές δράσεις που είναι αντίθετες με τον παγκόσμιο νόμο και τις επιθυμίες των ανθρώπων.  

«Η αδικία και η ανηθικότητα αναπόφευκτα ακολουθεί κι αυτοί συνεχίζουν το δρόμο τους ανεξέλεγκτα μέχρις ότου συσσωρευτεί το αρνητικό κάρμα. Πριν το αναμενόμενο τέλος τους, οι άνθρωποι πεθαίνουν ξαφνικά και πέφτουν στα κατώτερα πεδία, όπου και υποφέρουν ανυπόφορα βάσανα για πολλές ζωές. [275β] Δεν θα μπορέσουν να φύγουν από εκεί για πολλές χιλιάδες άπειρα κάλπα. Πόσο απερίγραπτα οδυνηρό! Πόσο αξιοθρήνητο είναι!»

Μαϊτρέγια

Η παρότρυνση του Σακυαμούνι στις ενάρετες πράξεις.

[32] Ο Βούδας είπε στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια και στους θεούς και ανθρώπους,

«Σας είπα την αλήθεια για τους ανθρώπους του κόσμου. Με τέτοιο τρόπο ζωής, δεν μπορούν να μπουν στον Δρόμο. Επομένως, εσείς πρέπει να συλλογίζεστε βαθιά και να προσπαθείτε να αποφεύγετε τις αρνητικές πράξεις. Επιλέξτε το αγαθό και εξασκηθείτε επιμελώς έτσι. Μια ζωή εθισμένη στις επιθυμίες ή μια ζωή επιδεικτική και ματαιόδοξη, δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ. Όλα πρέπει να χωριστούν. Δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να το απολαύσεις πραγματικά. Αφού συναντήσατε τον Βούδα σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει επιμελώς να ασκηθείτε στον Δρόμο. Όποιος επιθυμεί ειλικρινά να γεννηθεί στο Πεδίο της Γαλήνης και της Ευδαιμονίας, μπορεί να πραγματώσει την καθαρότητα της σοφίας και την κυριαρχία της αρετής. Δεν πρέπει να ακολουθείτε τις παρορμήσεις των παθών, ούτε να σπάτε τους κανόνες ή να μένετε πίσω από τους άλλους κατά την εξάσκηση του Δρόμου. Αν έχετε αμφιβολίες και δεν είστε ξεκάθαροι για τις διδασκαλίες μου, ρωτείστε τον Βούδα για οτιδήποτε και θα σας το εξηγήσω.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια έκανε προστερνισμούς και είπε, « Η μεγαλοπρέπεια σου Βούδα εμπνέει το δέος και η όψη σου μου είναι πολύ ευχάριστη. Ακούγοντας τη διδασκαλία σου, αισθάνομαι σε βάθος πως οι κοσμικοί άνθρωποι είναι έτσι όπως τους περιέγραψες. Αυτή η ευσπλαχνική αποκάλυψη του Μεγάλου Δρόμου άνοιξε τα μάτια και τα αυτιά μας, μας αφύπνισε στην απελευθέρωση. Αυτοί που άκουσαν την διδασκαλία σου γέμισαν με αγαλλίαση. Οι θεοί, οι άνθρωποι και τα κατώτερα όντα, ακόμα και αυτά που έρπουν, όλοι πήραν την ευλογία της ευσπλαχνικής σου καθοδήγησης κι έτσι πέτυχαν την απελευθέρωση από την δυστυχία και τις μολύνσεις. Η συμβουλή του Βούδα είναι πράγματι βαθιά και κατάλληλη και η σοφία του ερευνά ξεκάθαρα τα πράγματα στις οκτώ κατευθύνσεις, πάνω και κάτω, διαπερνώντας τα όλα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η απελευθέρωση μας σε τούτη τη ζωή οφείλεται εντελώς στις επίμονες και επιμελείς προσπάθειες του Βούδα κατά τις προηγούμενες ζωές του, καθώς αναζητούσε τον Δρόμο. Η δικιά του αγαθοεργία καλύπτει όλο τον κόσμο και η έκταση της αρετής του είναι μεγαλόπρεπη και ένδοξη. Το φως του διαπερνά τα πέρατα του σύμπαντος και οδηγεί τα όντα στη νιρβάνα. Αποκαλύπτει τις Σούτρες, καταστρέφει τις λανθασμένες θεωρήσεις και καθυποτάσσει τους δαίμονες. Έτσι η επιρροή του εκτείνεται απεριόριστα στις δέκα κατευθύνσεις. Ο Βούδας είναι ο Βασιλιάς του Ντάρμα, η αρετή του ξεπερνά εκείνη όλων των σοφών. Είναι ο δάσκαλος των θεών και των ανθρώπων και τους κάνει να μπουν στον Δρόμο σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Αφού μπορέσαμε να σε συναντήσουμε και αφού μπορέσαμε να ακούσουμε το όνομα του Αμιτάγιους, Βούδα, έχουμε όλοι χαρά και Φώτιση.»

Η συμβουλή του Βούδα για τις αρνητικές πράξεις.

[33] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Αληθινά μίλησες. Αυτοί που λατρεύουν και τιμούν τον Βούδα αποκτούν μεγάλη αρετή. Οι Βούδες εμφανίζονται σπάνια στον κόσμο. Έχοντας γίνει Βούδας σ΄ αυτή τη ζωή, δίδαξα το Ντάρμα, διέλυσα τις αμφιβολίες των όντων, εξάλειψα τις αιτίες της λαγνείας και της επιθυμίας και εμπόδισα την πηγή όλων των κακών. Δεν συνάντησα εμπόδια καθώς επισκέφτηκα διάφορα μέρη στους τρεις κόσμους. Η σοφία που φανερώνεται στις γραφές στηρίζει όλους τους τρόπους ζωής. Κρατά τις ουσιώδεις αρχές μαζί και αποκαλύπτει ξεκάθαρα την αλήθεια. Εξήγησα την αλήθεια των πέντε πεδίων, απελευθερώνοντας έτσι όσους δεν είχαν ελευθερωθεί διακρίνοντας ανάμεσα στους δρόμους της σαμσάρα και της νιρβάνα.

«Μαϊτρέγια, θα πρέπει να γνωρίζεις πως εδώ και αμέτρητα κάλπα, τελειοποιείς την εξάσκηση των Μποντισάτβα ώστε να σώσεις τα όντα. Πράγματι, τα όντα εκείνα που κάτω από την καθοδήγηση σου μπήκαν στο Δρόμο και έφτασαν στη νιρβάνα, είναι αμέτρητα. [275γ] Από αμνημονεύτων χρόνων, εσύ και όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι και οι τέσσερις ομάδες ακολούθων, παραδέρνετε στα πέντε βασίλεια της σαμσάρα και υποβάλλεστε σε απερίγραπτα βάσανα και πόνους. Μέχρι που γεννήθηκες σ’ αυτή τη ζωή κι εσύ επίσης υποβλήθηκες στους ατέλειωτους κύκλους γέννησης και θανάτου. Τώρα συνάντησες έναν Βούδα, άκουσες τη διδασκαλία του Ντάρμα και μπόρεσες να μάθεις για τον Αμιτάγιους. Πόση χαρά και αγαλλίαση μοιραζόμαστε εμείς οι δύο.

«Ήρθε η ώρα όλοι να αναζητήσετε την απελευθέρωση από τον πόνο της γέννησης, του θανάτου, των γηρατειών και της αρρώστιας. Εκροές ανηθικότητας και μολύνσεων υπάρχουν παντού και σε τίποτα δεν θα βρείτε την αληθινή χαρά. Θα πρέπει αποφασιστικά να κάνετε άξιες πράξεις με ευπρέπεια, να πασχίζετε να κάνετε περισσότερο καλό, να ελέγχετε και να εξαγνίζετε το είναι σας, να καθαρίζετε τις μολύνσεις του νου, να είστε ειλικρινείς και στα λόγια και στα έργα και να μην έχετε αντιφάσεις σ’ αυτό που σκεφτόσαστε και σε αυτό που κάνετε. Να επιδιώκετε την απελευθέρωση σας και μετά στραφείτε στην σωτηρία των άλλων. Να λαχταράτε ξεκάθαρα να γεννηθείτε στο Καθαρό Πεδίο και να συσσωρεύετε ρίζες αρετής. Όσο σκληρά κι αν ασκηθείτε σ’ αυτή τη ζωή, αυτή θα έχει μικρή διάρκεια. 

Στην επόμενη ζωή θα γεννηθείτε στο πεδίο του Αμιτάγιους και εκεί θα απολαύσετε ατέλειωτη ευδαιμονία. Αφού θα είστε σε αρμονία με τον Δρόμο, δεν θα είστε πλέον αντικείμενο της γέννησης και του θανάτου και θα είστε απαλλαγμένοι από τα πέπλα που προκαλούν η απληστία, ο θυμός και η άγνοια. Αν θέλετε η ζωή σας να διαρκέσει ένα κάλπα, εκατό κάλπα ή δέκα εκατομμύρια κάλπα, θα γίνει όπως επιθυμείτε. Θα ζείτε με αβίαστο αυθορμητισμό και θα πραγματώσετε τη νιρβάνα. Πρέπει με ζήλο να επιδιώξετε να πραγματοποιήσετε την ευχή σας. Μην έχετε αμφιβολία και μην παραιτηθείτε από τη προσπάθεια σας, γιατί το αποτέλεσμα αυτών των σφαλμάτων θα είναι, να γεννηθείτε στο παλάτι με τα επτά πετράδια που βρίσκεται στη περιοχή που συνορεύει με το Καθαρό Πεδίο και θα έχετε διάφορα μειονεκτήματα για πεντακόσια χρόνια.»

Ο Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, « Αφού πήραμε την ευγενική σου συμβουλή, θα ασκηθούμε με ζήλο στον Δρόμο και θα ακολουθήσουμε την διδασκαλία σου. Δεν θα αφήσουμε να εμφανιστεί αμφιβολία.»

Συμβουλή για τις πέντε αρνητικότητες.

[34] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Αν εδώ σ’ αυτόν τον κόσμο είσαι σωστός στην σκέψη και στη βούληση και απέχεις από τις αρνητικές πράξεις, τότε θα αποκτήσεις την ύψιστη αρετή, που είναι ανυπέρβλητη σε όλους τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Γιατί αυτό; Οι θεοί και άνθρωποι στα βουδικά πεδία κάνουν φυσικά το καλό και σπάνια κάνουν κάτι κακό, γι αυτό εύκολα διδάσκονται και εκπαιδεύονται. Έχοντας γίνει Βούδας σ’ αυτόν τον κόσμο, διαμένω τώρα ανάμεσα στα πέντε δεινά, τις πέντε δυστυχίες και τις πέντε φωτιές. Αυτό για μένα είναι εξαιρετικά επώδυνο. Θα διδάξω τα πλήθη των όντων ώστε να εγκαταλείψουν τα πέντε δεινά, να αποφύγουν τις πέντε δυστυχίες και να δραπετεύσουν από τις πέντε φωτιές. Θα εκπαιδεύσω το νου τους και θα τα οδηγήσω στην εξάσκηση των πέντε ενάρετων πράξεων, ώστε να αποκτήσουν αρετές και προτερήματα και να μπορέσουν να επιτύχουν την απελευθέρωση, την μακροζωία και τη νιρβάνα.»

   

1) Πρώτη αρνητικότητα

[35] Ο Βούδας είπε, « Η πρώτη αρνητικότητα είναι αυτή. Οι θεοί, οι άνθρωποι και τα κατώτερα όντα, ακόμα κι αυτά που έρπουν, έχουν την τάση να κάνουν κακό. Δεν υπάρχει κάποιο ον που να μην την έχει. Ο δυνατός υποτάσσει τον αδύνατο, όλοι προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς και σκοτώνονται μεταξύ τους, όλοι καταβροχθίζουν τη λεία τους. Χωρίς να ξέρουν πώς να πράττουν το καλό, κάνουν το κακό με αποτρόπαιες και ανεξέλεγκτες πράξεις. Αργότερα τιμωρούνται, [276^α]είναι φυσικό ότι θα πάνε στα κατώτερα πεδία. Οι ημίθεοι κρατούν αρχεία για τους παραβάτες και εξασφαλίζουν πως αυτοί θα τιμωρηθούν. Γι αυτό το λόγο κάποιοι είναι φτωχοί και άποροι, βρώμικοι, αξιολύπητοι, μόνοι, κωφοί, βουβοί, τυφλοί, κουτοί, κακοί, σωματικά ανάπηροι, διαταραγμένοι ή μωροί. Ενώ άλλοι είναι αξιότιμοι, ευγενείς, πλούσιοι, ευφυείς, ή έξυπνοι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα καλών και ενάρετων πράξεων φιλανθρωπίας και της εκπλήρωσης των καθηκόντων τους προς τους γονείς τους στις προηγούμενες ζωές.

«Στον κόσμο αυτό, σύμφωνα με τους νόμους έχουν φτιαχτεί φυλακές κι αυτοί που δεν τις φοβούνται και διαπράττουν αδικήματα, στέλνονται εκεί για τιμωρία. Είναι αδύνατον να δραπετεύσουν από εκεί όσο απεγνωσμένα κι αν το θέλουν. Αυτή είναι η τιμωρία σ’ αυτόν τον κόσμο, μα στις επόμενες ζωές η τιμωρία διαρκεί πιο πολύ και είναι πιο έντονη γι αυτούς. Η δυστυχία της μετενσάρκωσης μέσα από τα σκοτεινά και ζοφερά πεδία είναι σαν την αυστηρότερη και την πιο επίπονη τιμωρία που μπορεί να εφαρμόσει ο νόμος.

«Έτσι, μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα, υφίστανται αμέτρητη δυστυχία στα τρία κατώτερα πεδία. Σε διαδοχικές μετενσαρκώσεις γεννιούνται με διαφορετικές μορφές. Η διάρκεια ζωής τους άλλες φορές είναι μεγάλη άλλες μικρή. Ο παροδικός εαυτός τους, η ζωτική ενέργεια και οι συνειδήσεις μετενσαρκώνονται μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα. Αν και το κάθε ον γεννιέται μόνο του, όσοι έχουν κοινό κάρμα γεννιούνται μαζί και εκδικούνται ο ένας τον άλλο. Αυτή η συνθήκη διατηρείται ατέλειωτα και δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγουν τους εχθρούς τους μέχρις ότου το αρνητικό κάρμα εξαντληθεί. Παραδέρνοντας στη σαμσάρα, δεν έχουν καμία ευκαιρία να δραπετεύσουν ή να φτάσουν στην απελευθέρωση. Η δυστυχία που περνάνε είναι απερίγραπτη. Ο νόμος αυτός φτάνει παντού ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, κι έτσι ακόμα κι αν οι θετικές ή οι αρνητικές πράξεις δεν φέρουν άμεσα ανταμοιβή ή τιμωρία, αργά ή γρήγορα το αποτέλεσμα θα συμβεί. Αυτό είναι το πρώτο δεινό, η πρώτη δυστυχία και η πρώτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

«Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο καλό.»

2) Δεύτερη αρνητικότητα

[36] Ο Βούδας συνέχισε, « Η δεύτερη αρνητικότητα είναι πως οι κοσμικοί άνθρωποι- οι γονείς, τα παιδιά, τα αδέλφια, τα μέλη μιας οικογένειας, οι σύζυγοι- δεν έχουν ηθικές αρχές, παραβιάζουν τους νόμους, συμπεριφέρονται αλαζονικά, κάνουν ανήθικες και παράνομες πράξεις, κυνηγούν τις απολαύσεις, διασκεδάζουν όπως θέλουν και εξαπατούν τους άλλους. Αυτό που σκέφτονται είναι σε αντίθεση με αυτό που λένε. Δεν μιλούν ειλικρινά, κολακεύουν τους άλλους με δόλιες προθέσεις, καλοπιάνουν τους άλλους με επιδέξια λόγια, ζηλεύουν τη φήμη των σοφών, προσβάλλουν τους ενάρετους και παγιδεύουν τους ανθρώπους με δόλια μέσα.

Οι διορισμένοι ακόλουθοι, εκμεταλλεύονται την κατάσταση και αναζητούν κάθε ευκαιρία για να εξαπατήσουν τους απερίσκεπτους δασκάλους Οι άδικοι κυβερνήτες, εξαπατώνται από τους υπουργούς και βλακωδώς απομακρύνουν τους νομοταγείς και τους πιστούς υπηκόους. Αυτό είναι αντίθετο με τη θέληση των ουρανών. Οι υπουργοί προδίδουν τους κυβερνήτες τους, τα παιδιά εξαπατούν τους γονείς τους, τα αδέλφια, οι σύζυγοι, οι συγγενείς και οι φίλοι , εξαπατούν ο ένας τον άλλον. Κρύβουν απληστία, θυμό και ηλιθιότητα και επιθυμώντας πολλές ιδιοκτησίες, επιζητούν το δικό τους όφελος. 

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίδια καρδιά, είτε έχουν υψηλή και αξιοσέβαστη θέση είτε είναι της χαμηλής και περιφρονημένης τάξης. Φέρνουν την καταστροφή στα σπίτια και τον εαυτό τους και καταστρέφουν απερίσκεπτα τους συγγενείς τους. Αν και είναι μέλη οικογενειών, φίλοι, συγχωριανοί ή κάτοικοι των πόλεων, ομάδες αδαών και χυδαίων που εργάζονται μαζί, όλοι τους προσβλέπουν στο δικό τους όφελος γι αυτό επιβαρύνονται με τον θυμό και την εχθρότητα των άλλων. Όταν οι άνθρωποι πλουτίζουν γίνονται φιλάργυροι και ανελεήμονες. Προσκολλούνται με απληστία στα πλούτη τους και κοπιάζουν με σώμα και νου για να τα διατηρήσουν. Όταν έρθει το τέλος τους δεν έχουν τίποτα για να βασιστούν. Τελικά γεννιούνται και πεθαίνουν μόνοι, χωρίς κάποιον για να τους συντροφέψει. Η ευτυχία ή η δυστυχία που απορρέει από τις θετικές ή αρνητικές τους πράξεις, τους συνοδεύει στις μελλοντικές τους ζωές. Κι έτσι ξαναγεννιούνται σε ευχάριστες ή οδυνηρές καταστάσεις. Ακόμα κι αν μετανιώσουν αργότερα, ποιο θα είναι το όφελος;

«Οι κοσμικοί άνθρωποι, που έχουν σκοτεινή καρδιά και τους λείπει η διορατικότητα, μισούν και προσβάλουν τους καλούς ανθρώπους και δεν τους δείχνουν σεβασμό. Είναι δεμένοι στην αρνητικότητα και ηθελημένα κάνουν άνομες πράξεις. Εποφθαλμιούν πάντα τον πλούτο των άλλων και κρύβουν τάσεις κλοπής. Αφού ξοδέψουν και σπαταλήσουν αυτά που έκλεψαν από τους άλλους, επιδιώκουν να τα ξαναβρούν. Εξαιτίας των κρυμμένων τους κινήτρων και της ατιμίας τους, μελετούν με πανουργία τις αντιδράσεις στα πρόσωπα των άλλων. Επειδή δεν μπορούν να σκεφτούν το μέλλον, όταν τα πράγματα χειροτερέψουν, αποθαρρύνονται με θλίψη.

«Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν φυλακές που φτιάχτηκαν από το νόμο, όπου στέλνονται οι παραβάτες για να λάβουν την τιμωρία τους ανάλογα με την παρανομία τους. Στις προηγούμενες ζωές τους δεν είχαν πίστη στον Δρόμο ούτε καλλιέργησαν ρίζες αρετής. Και σ’ αυτή τη ζωή, αν διαπράξουν κακό, οι ημίθεοι το γνωρίζουν και κρατάνε αρχεία για τις πράξεις τους. Όταν πεθάνουν θα πέσουν στα κατώτερα πεδία. Έτσι, εξ αιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα, υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το δεύτερο δεινό, η δεύτερη δυστυχία και η δεύτερη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

«Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο καλό.»

3) Η τρίτη αρνητικότητα

[37] Ο Βούδας συνέχισε, « Αυτή είναι η Τρίτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι που ζουν μαζί σ’ αυτό το πεδίο μεταξύ ουρανού και γης, έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής. Στα υψηλότερα επίπεδα υπάρχουν οι σοφοί, οι εύποροι, οι ευγενείς και οι πλούσιοι. Στα χαμηλότερα στρώματα υπάρχουν φτωχοί, διεφθαρμένοι, άξεστοι και μωροί. Επιπλέον, υπάρχουν αυτοί που πάντα υποβόσκουν μοχθηρές σκέψεις και τους ενδιαφέρει μόνο η ικανοποίηση τους. Είναι γεμάτοι ανησυχίες, βουτηγμένοι στη λαγνεία και τη προσκόλληση, στην καθημερινότητα τους είναι ανήσυχοι, άπληστοι και φιλάργυροι, και πάντα επιθυμούν αυτά που δεν έχουν δικαίωμα να κατέχουν. Κοιτούν τις ανοικτόχρωμες γυναίκες, συμπεριφέρονται έκφυλα και κάνουν ανήθικα πράγματα μαζί τους, μισούν τις γυναίκες τους και μυστικά συχνάζουν σε οίκους ανοχής. Συνεπώς, αφού κατασπαταλήσουν τους πόρους τους, αρχίζουν να κάνουν παρανομίες. Φτιάχνουν ομάδες, αρχίζουν τις ταραχές, εμπλέκονται σε καυγάδες, κάνουν παράνομες επιθέσεις, σκοτώνουν και λεηλατούν περιουσίες.

«Κάποιοι κάνουν σατανικά σχέδια για τις περιουσίες των άλλων. Χωρίς να έχουν δική τους δουλειά, αποκτούν πράγματα από κλεψιές. Οδηγούμενοι από την επιθυμία, διαπράττουν κι άλλα αδικήματα. Με πυρετώδη ταραχή, εκφοβίζουν και ληστεύουν τους ανθρώπους για να συντηρήσουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με τα αγαθά που απόκτησαν. Υπακούοντας μόνο στις προσταγές των παθών τους, εθίζονται σε αχαλίνωτες απολαύσεις. Περιφρονούν επίσης την αρχαιότητα στη συγγένεια, προκαλώντας έτσι λύπη και οδύνη στα άλλα μέλη της οικογένειας και τους συγγενείς. Επίσης δεν υπολογίζουν τους νόμους του Κράτους. 

«Αυτά τα δεινά, τα γνωρίζουν όμως οι άλλοι καθώς και οι δαίμονες. Ο ήλιος και η σελήνη τα αναγνωρίζουν και οι ημίθεοι [276γ] κρατούν αρχεία αυτών των πράξεων. Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το τρίτο δεινό, η τρίτη δυστυχία και η τρίτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

« Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το τρίτο μεγάλο καλό.»

4) Η τέταρτη αρνητικότητα.

[38] Ο Βούδας συνέχισε, « Αυτή είναι η τέταρτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι δεν σκέφτονται πώς να κάνουν το καλό. Υποκινούν ο ένας τον άλλον στο να κάνουν διάφορες αρνητικές πράξεις-λένε σκληρά και υβριστικά λόγια, λένε ψέματα και κουτσομπολεύουν. Συκοφαντούν τους άλλους και προκαλούν φιλονικίες. Μισούν και ζηλεύουν τους καλούς ανθρώπους και καταστρέφουν τους σώφρονες, ενώ από το παρασκήνιο κοιτούν και χαίρονται. Αμελούν τους γονείς τους,  δεν παίρνουν στα σοβαρά τους δασκάλους και τους γηραιότερους αποτυχαίνουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των φίλων τους και δεν είναι ειλικρινείς. Έχουν τον εαυτό τους σε μεγάλη υπόληψη, πιστεύουν πως είναι ενάρετοι, όμως είναι ισχυρογνώμονες και αυταρχικοί και περιφρονούν τους άλλους. Αγνοώντας τη δική τους αρνητικότητα, δεν αισθάνονται οι ίδιοι ποτέ ντροπή. Κομπάζουν για τη σωματική τους δύναμη και απαιτούν τον σεβασμό και το φόβο των άλλων. Χωρίς να λαμβάνουν υπ όψιν τους ουρανούς, τη γη, τους ημίθεους, ή τον ήλιο και τη σελήνη, αποστρέφονται τις ενάρετες πράξεις. Γι αυτό δύσκολα εκπαιδεύονται και μετατρέπονται. Έχοντας σε μεγάλη υπόληψη τον εαυτό τους, απαιτούν τους δικούς τους τρόπους. Αλαζόνες και χωρίς να φοβούνται τίποτα, έχουν πάντα υπεροπτική συμπεριφορά. Οι ημίθεοι όμως κρατούν αρχεία της αρνητικότητας τους. Ίσως να έκαναν κάποιες θετικές πράξεις στις προηγούμενες ζωές τους και υπολογίζουν στο αποτέλεσμα αυτού του μικρού ποσού αρετής. Επειδή όμως σ’ αυτήν τη ζωή κάνουν αρνητικές πράξεις ξανά, το απόθεμα της αρετής τους σύντομα θα εξαντληθεί. Οι θετικές θεότητες θα τους εγκαταλείψουν, και θα μείνουν μόνοι χωρίς στήριγμα. Καθώς η ζωή τους τελειώνει, όλη η αρνητικότητα τους θα τους υποχρεώσει να πέσουν, μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα, στα κατώτερα πεδία. Και πάλι, όπως υπαγορεύει η ακριβής καταγραφή των πράξεων τους που κρατούν στα χέρια τους οι ημίθεοι, οι καρμικές τους παραβάσεις και τα αδικήματα τους καταδικάζουν να πάνε στις κολάσεις. Η τιμωρία για την αρνητικότητα έρχεται φυσικά και τίποτα δεν μπορεί να την εμποδίσει. Πρέπει να μπουν μες στα καυτά καζάνια, όπου τα σώματα τους με τον έπακρο πόνο και οδύνη, θα λιώσουν. Ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή μετανιώσουν για τις αρνητικές τους πράξεις, σε τι θα ωφελήσει;

Η Ατραπός του Ουρανού παίρνει την αναπόφευκτη πορεία του αλάνθαστα.

Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το τέταρτο δεινό, η τέταρτη δυστυχία και η τέταρτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

«Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το τέταρτο μεγάλο καλό.»

5) Η πέμπτη αρνητικότητα

[39] Ο Βούδας συνέχισε, «Αυτή είναι η Πέμπτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι αναποφάσιστοι και οκνοί, απρόθυμοι να κάνουν το καλό, δεν έχουν αυτοπειθαρχία και δεν δουλεύουν σκληρά στην εργασία τους, ως εκ τούτου οι οικογένειες τους και οι προστατευόμενοι τους υποφέρουν από πείνα και κρύο. Στην επίπληξη των γονιών τους, ανταπαντούν με θυμό και περιφρόνηση. Με τέτοιες συγκρούσεις δεν είναι γαλήνιοι. Μπορεί να γίνουν τόσο βίαιοι και ξέφρενοι σαν τους εχθρούς που αντιμάχονται μεταξύ τους και σαν αποτέλεσμα οι γονείς εύχονται να μην είχαν παιδιά.

«Στις σχέσεις τους με τους άλλους, είναι έκφυλοι και ιδιότροποι και προκαλούν μπελάδες και ενοχλήσεις. Ακόμα κι αν είναι ηθικά υποχρεωμένοι στους άλλους, παραμελούν τα καθήκοντα τους και δεν προτίθενται να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Πάμπτωχοι και οδηγούμενοι σε άκρα απελπισίας, δεν έχουν τον τρόπο να ανακτήσουν τα πλούτη τους. Αν και ανυπομονούν να αποκτήσουν μεγάλα κέρδη και να σφετεριστούν τα πλούτη των άλλων, σπαταλούν τα χρήματα τους σε ακολασίες. Καθώς αυτό τους γίνεται συνήθεια, συνηθίζουν να αποκτούν την περιουσία τους παράνομα και ξοδεύουν τα παράνομα κέρδη τους σε προσωπικές πολυτέλειες. Ενδίδουν στο κρασί και στη πολυτελή τροφή, πίνουν και τρώνε υπερβολικά. Καθώς είναι εριστικοί και ανήθικοι, μπλέκονται σε ανόητες διαμάχες. Μη μπορώντας να κατανοήσουν τους άλλους, επιβάλλουν τη θέληση τους με βία.

«Όταν συναντούν ενάρετους ανθρώπους, τους μισούν και τους κακομεταχειρίζονται. Δεν έχουν ηθική και ευπρέπεια και έτσι δεν αναλογίζονται τη συμπεριφορά τους, γι αυτό είναι επίμονοι και θρασείς και αρνούνται να ακούσουν τις παραινέσεις και τις συμβουλές των άλλων. Δεν τους ενδιαφέρει, αν οι συγγενείς τους, απ τους πιο κοντινούς έως αυτούς του έκτου βαθμού συγγένειας, δεν έχουν πόρους για να ζήσουν. Περιφρονούν την φιλανθρωπία των γονιών τους και δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους δασκάλους και τους φίλους τους. Το μόνο που σκέφτονται είναι πώς να κάνουν το κακό. Το στόμα τους μιλά συνεχώς με μοχθηρία και με το σώμα τους κάνουν πάντα κακό. Σε όλη τους τη ζωή δεν έκαναν ούτε μια καλή πράξη.

«Επιπλέον δεν πιστεύουν στους αρχαίους σοφούς, ούτε στη βουδιστική διδασκαλία, ούτε στον δρόμο της άσκησης που οδηγεί στην απελευθέρωση. Μήτε πιστεύουν πως μετά τον θάνατο ξαναγεννιέται κανείς σε άλλο επίπεδο ύπαρξης, ούτε πως οι καλές πράξεις φέρνουν καλά αποτελέσματα ενώ οι αρνητικές πράξεις έχουν κακές συνέπειες. Συνωμοτούν για να δολοφονήσουν κάποιον Άρχατ, για να διασπάσουν την Σάνγκα,  σκέφτονται ακόμα πώς να σκοτώσουν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους ή άλλους συγγενείς τους. Γι αυτόν τον λόγο οι συγγενείς τους, απ τους πιο κοντινούς έως αυτούς του έκτου βαθμού, τους μισούν τόσο πολύ και εύχονται να πέθαιναν.

«Αυτοί οι κοσμικοί άνθρωποι έχουν όλοι τον ίδιο νου. Είναι ανόητοι και αλαζόνες, δεν έχουν τη σοφία να γνωρίζουν από πού ήρθαν σ’ αυτή τη ζωή και που θα πάνε μετά θάνατον. Δεν είναι ανθρωπιστές απέναντι στους άλλους ούτε υπακούουν τους μεγαλύτερους,  επαναστατούν ενάντια όλου του κόσμου. Ωστόσο, προσδοκούν να έχουν καλή τύχη και επιζητούν να έχουν μακροζωία,  όμως στο τέλος απλώς πεθαίνουν. Ακόμα κι αν κάποιος τους μαλώσει ευσπλαχνικά προσπαθώντας να οδηγήσει τις σκέψεις τους στην αρετή και τους διδάξει πως φυσικά υπάρχουν τα καλά και τα κακά πεδία στη σαμσάρα, δεν θα τον πιστέψουν. Όσο σκληρά κι αν προσπαθήσει κανείς να τους πείσει, θα είναι ανώφελο. Ο νους τους είναι κλειστός και αρνούνται να ακούσουν τους άλλους ή να καταλάβουν τις διδασκαλίες τους. Όταν η ζωή τους τελειώνει γεννιέται φόβος και αποστροφή. Στο τέλος είναι γεμάτοι τύψεις επειδή προηγουμένως δεν έκαναν κανένα καλό. Αλλά ποιο είναι το όφελος τότε;

«Μεταξύ ουρανού και γης τα πέντε πεδία είναι ξεκάθαρα. Είναι βαθιά και απέραντα και εκτείνονται απεριόριστα. Ευτυχία ή δυστυχία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των θετικών ή των αρνητικών πράξεων. Το αποτέλεσμα του κάρμα κάποιου βαρύνει μόνο αυτόν χωρίς κανείς άλλος να μπορεί να πάρει τη θέση του. Αυτός είναι ο φυσικός νόμος. Η τιμωρία για τις αρνητικές πράξεις είναι η δυστυχία που έπεται κι αυτό είναι αδύνατον να αποφευχθεί. Τα ενάρετα όντα κάνουν ενάρετες πράξεις κι έτσι απολαμβάνουν χαρές και προχωρούν σε όλο και πιο περισσότερο φως. Τα όντα που κάνουν αρνητικές πράξεις βιώνουν συνεχή δυστυχία και τριγυρίζουν σε όλο και πιο βαθιά σκοτάδια. Εκτός από τον Βούδα, κανείς άλλος δεν το γνωρίζει αυτό τέλεια. Ακόμα κι αν κάποιος τους μαλώσει και τους διδάξει, λίγοι είναι αυτοί που θα πιστέψουν. Κι έτσι οι κύκλοι της γέννησης και του θανάτου δεν σταματούν ποτέ και οι αρνητικοί δρόμοι για πάντα συνεχίζονται.  [277β] Οι καρμικές συνέπειες για αυτά τα κοσμικά όντα είναι πέρα από κάθε περιγραφή στη λεπτομέρεια τους.

«Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν αμέτρητα είδη δυστυχίας στα τρία κατώτερα πεδία που τα αρνητικά όντα πρέπει να βιώσουν χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το πέμπτο δεινό, η πέμπτη δυστυχία και η πέμπτη φωτιά.. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

« Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το πέμπτο μεγάλο καλό.»

Επιπλέον συμβουλές από τον Βούδα.

[40] « Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, ‘Θα εξηγήσω περαιτέρω. Αυτές είναι οι μολύνσεις των πέντε κακών αυτού του κόσμου. Οι πέντε δυστυχίες είναι τα πέντε καψίματα που εξακολουθούν να εμφανίζονται από αυτά. Οι άνθρωποι διαπράττουν μόνο το κακό και αποτυγχάνουν να καλλιεργήσουν ενάρετες ρίζες κι έτσι είναι φυσικό πως όλοι θα πάνε στα κατώτερα βασίλεια. Και σ’ αυτή τη ζωή ακόμα υποφέρουν από ανίατες αρρώστιες. Αποζητούν το θάνατο αλλά δεν μπορούν να πεθάνουν. Λαχταρούν να ζήσουν αλλά δεν μπορούν να ζήσουν. Κι έτσι γίνονται παράδειγμα για τους άλλους ως προς το ποια είναι η ανταπόδοση των αρνητικών πράξεων. Μετά τον θάνατο τους οδηγούμενοι από το κάρμα τους, πέφτουν στα τρία κατώτερα πεδία κι εκεί υποφέρουν αναρίθμητα μαρτύρια και παραδίδονται στις φλόγες. Μετά από πολύ καιρό ξαναγεννιόνται σ’ αυτόν τον κόσμο υποθάλποντας το μίσος εναντίον των άλλων. Στην αρχή έχουν λίγο μίσος που τελικά όμως εξελίσσεται σε πολύ μεγάλο μίσος. Αυτό γίνεται εξ αιτίας της αχόρταγης προσκόλλησης που έχουν για τον πλούτο και τις απολαύσεις των αισθήσεων και της άρνησης τους να το μοιράζονται με τους άλλους. Επιπλέον, εμφανίζονται αλλοπρόσαλλες σκέψεις εξαιτίας της επιθυμίας που γεννιέται από την άγνοια. Τα δεσμά στα αρνητικά πάθη δεν θα κοπούν ποτέ. Καθώς επιδιώκουν το εγωιστικό όφελος, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να στοχαστούν στην αρνητικότητα τους και να στραφούν στο καλό. Όταν έχουν αγαθά και ευημερούν, είναι ευτυχισμένοι και δεν μαθαίνουν να είναι ταπεινοί και ενάρετοι. Κατά συνέπεια η μεγαλοπρέπεια και η δύναμη τους είναι βραχύβια. Τα βάσανα τους σύντομα θα αυξηθούν.

«Ο νόμος του κάρμα είναι σαν ένα δίχτυ που απλώνεται παντού. Το πλέγμα του πιάνει όλους τους παραβάτες. Το δίχτυ που έχει υφανθεί με λεπτά και χοντρά σχοινιά καλύπτει τον κόσμο, από την κορφή ως τον πυθμένα, και όσοι πιάνονται σ’ αυτό νοιώθουν εντελώς αβοήθητοι και τρέμουν από φόβο. Το δίχτυ αυτό είναι από παλιά φτιαγμένο. Πόσο οδυνηρό και σπαραξικάρδιο!»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι όπως τους περιέγραψα. Όλοι οι Βούδες τους συμπονούν και με τις θεϊκές τους δυνάμεις καταστρέφουν την αρνητικότητα τους και τους καθοδηγούν όλους στη αρετή. Αν απαρνηθείς τις λανθασμένες θεωρήσεις, διατηρείς τις γραφές και τις αρχές και ασκείσαι στον Δρόμο χωρίς σφάλματα, τότε θα μπορέσεις να πραγματώσεις τον δρόμο της απελευθέρωσης και τη νιρβάνα.»

Ο Βούδας συνέχισε, « Εσύ, καθώς και οι θεοί και οι άνθρωποι του παρόντος και οι άνθρωποι των μελλοντικών γενιών που έχετε λάβει τις διδασκαλίες του Βούδα, πρέπει να τις στοχαστείτε και ενώ τις ακολουθείτε να έχετε ορθή σκέψη και να κάνετε ενάρετες πράξεις. Οι κυβερνήτες πρέπει να είναι ενάρετοι, να διοικούν με ευεργεσίες και να προστάζουν όλους να έχουν ορθή συμπεριφορά, να τιμούν τους σοφούς, να σέβονται τους ενάρετους, να είναι φιλάνθρωποι και καλοί με τους άλλους και να φροντίζουν να μην αγνοούνται οι διδασκαλίες και οι παραινέσεις του Βούδα. Όλοι θα πρέπει να επιδιώκουν την απελευθέρωση, να κόβουν τις ρίζες τις σαμσάρα και των πολλών κακών της, και έτσι να επιδιώκουν να δραπετεύσουν από τα μονοπάτια της αμέτρητης θλίψης, του φόβου [277γ]και της δυστυχίας των τριών κατώτερων πεδίων.

«Σ’ αυτόν τον κόσμο θα πρέπει συνεχώς να φυτεύεις ρίζες αρετής, να είσαι φιλάνθρωπος, να δίνεις με γενναιοδωρία, να αποφεύγεις να σπας τις προσταγές, θα πρέπει να έχεις υπομονή και επιμονή, θα πρέπει να διδάσκεις τους ανθρώπους με ειλικρίνεια και σοφία, να κάνεις ενάρετες πράξεις, και να ασκείσαι καλά. Αν τηρείς αυστηρά τους κανόνες της αποχής με ορθή σκέψη και εγρήγορση ακόμα και για ένα μερόνυχτο, η αποκτηθείσα αρετή θα ξεπεράσει εκείνη που αποκτιέται μετά από εκατό χρόνων καλή άσκηση στο πεδίο του Αμιτάγιους. Και ο λόγος είναι πως σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο του αβίαστου αυθορμητισμού, όλοι οι κάτοικοι του κάνουν το καλό χωρίς να διαπράττουν ούτε και μια τρίχα κακού. Αν σ΄ αυτόν τον κόσμο κάνεις το καλό για δέκα μέρες και νύχτες, η αποκτηθείσα αρετή ξεπερνά εκείνη που αποκτιέται μετά από χίλια χρόνια ενάρετης άσκησης στα Βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων. Και ο λόγος είναι, πως στα βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων, πολλοί είναι αυτοί που κάνουν ενάρετη άσκηση και είναι πολλοί λίγοι αυτοί που διαπράττουν κακό. Υπάρχουν πεδία που τα πάντα παρέχονται φυσικά ως αποτέλεσμα της αρετής των όντων κι έτσι τίποτα αρνητικό δεν συμβαίνει.  Σ΄ αυτόν όμως τον κόσμο διαπράττεται μεγάλη αρνητικότητα και λίγοι είναι αυτοί που χορηγούνται φυσικά. Πρέπει ο κόσμος να εργάζεται σκληρά για να αποκτήσει αυτό που θέλει. Επειδή έχουν τη πρόθεση να εξαπατήσουν τους άλλους, έχουν ταραγμένο νου και εξαντλημένο σώμα, πίνουν πίκρες και πίνουν κακουχίες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι απορροφημένοι στα βάσανα τους και δεν έχουν χρόνο για τα υπόλοιπα.

«Από την ευσπλαχνία μου για εσάς και τους άλλους θεούς και ανθρώπους, πέρασα μεγάλα βάσανα για να σας προτρέψω να κάνετε ενάρετες πράξεις. Σας έδωσα οδηγίες ανάλογες με τις ικανότητες σας. Χωρίς αποτυχία, αποδεχτήκατε τις διδασκαλίες μου και τις ασκείτε κι έτσι όλοι μπήκατε στον Δρόμο όπως το επιθυμούσατε.

«Εκεί όπου ο Βούδας πηγαίνει για να μείνει, δεν υπάρχει κράτος, πόλη ή χωριό που να μην ευλογείται από τις αρετές του. Σε όλη τη χώρα επικρατεί ειρήνη και αρμονία. Ο ήλιος και η σελήνη λάμπουν με καθαρή λαμπρότητα. Οι άνεμοι και οι βροχές έρχονται την κατάλληλη στιγμή. Δεν υπάρχει κάποια συμφορά ή επιδημία κι έτσι η χώρα πλουτίζει και οι άνθρωποι απολαμβάνουν την ειρήνη. Τα όπλα κι οι στρατιώτες είναι σε αχρηστία. Οι άνθρωποι εκτιμούν την αρετή, εξασκούν την φιλανθρωπία και με ζήλο καλλιεργούν την ευγενή ταπεινότητα.»

Ο Βούδας συνέχισε, «Σας νοιάζομαι εσάς θεούς και ανθρώπους, πιο πολύ απ ότι οι γονείς νοιάζονται για τα παιδιά τους. Έγινα Βούδας σ΄ αυτόν τον κόσμο, κατέστρεψα τα πέντε δεινά, αφαίρεσα τις πέντε δυστυχίες και έσβησα τις πέντε φωτιές. Αντιμετώπισα την αρνητικότητα με το καλό, εξάλειψα τον πόνο της γέννησης και του θανάτου και κατέστησα τους ανθρώπους ικανούς να αποκτήσουν τις πέντε αρετές και να πραγματώσουν τη γαλήνη της απροσμέτρητης νιρβάνα. Όταν όμως φύγω από αυτόν τον κόσμο, η διδασκαλία μου σταδιακά θα φθίνει και οι άνθρωποι θα γίνουν θύματα της κολακείας και της απάτης και θα διαπράττουν διάφορες αρνητικότητες, που αποτέλεσμα θα έχουν ξανά τις πέντε δυστυχίες και τις πέντε φωτιές. Με την πάροδο του χρόνου οι δυστυχίες θα ενταθούν. Κι επειδή είναι αδύνατον να τις περιγράψω με λεπτομέρεια, σας δίνω μόνο μια σύντομη περιγραφή.

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, «Καθένας από εσάς θα πρέπει να το αναλογιστεί αυτό καλά, να διδάσκεται και να επιπλήττεται ο ένας τον άλλον, και να είστε σε επιφυλακή απέναντι στην ανυπακοή των οδηγιών του Βούδα.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, με τα χέρια του ενωμένα είπε, « Ω Βούδα, πόσο σοβαρή και ειλικρινής είναι η συμβουλή σου! Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι όπως τους περιέγραψες. Ω Τατάγκατα, το έλεος σου και η φροντίδα σου για μας δεν κάνει διακρίσεις και επιδιώκεις να μας απελευθερώσεις όλους από την δυστυχία. Αποδεχόμενος τις επαναλαμβανόμενες παραινέσεις του Βούδα, θα προσέχω ώστε να μην τις παρακούσω.»

Ο Αμίντα και το Καθαρό Πεδίο εμφανίζεται στο ακροατήριο.

[41] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Σήκω στα πόδια σου, τακτοποίησε τα ράσα σου, ένωσε τα χέρια σου και με σεβασμό τίμησε και λάτρεψε τον Αμιτάγιους. Οι Βούδες και οι Τατάγκατα στα πεδία των δέκα κατευθύνσεων εξυμνούν ολόψυχα τις αρετές του Βούδα της μη προσκόλλησης και της ανεμπόδιστης δραστηριότητας.»

Ο Ανάντα σηκώθηκε, τακτοποίησε τα ράσα του, πήρε την σωστή στάση, στράφηκε δυτικά και δείχνοντας ειλικρινή ευλάβεια, ένωσε τα χέρια του, έκανε προστερνισμούς και λάτρεψε τον Αμιτάγιους.

Έπειτα είπε [278^α] στον Βούδα Σακυαμούνι, « Σεβάσμιε του Κόσμου, επιθυμώ να δω εκείνον τον Βούδα, το πεδίο του Γαλήνη και Ευδαιμονία και τους κατοίκους του τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα.»

Μόλις το είπε αυτό, ο Αμιτάγιους εξέπεμψε ένα λαμπρό φως που φώτισε όλα τα Βουδικά πεδία. Τα Κυκλωτικά Αδαμάντινα Βουνά, το Όρος Σουμερού, μικρά και μεγάλα βουνά καθώς και όλα τα υπόλοιπα έλαμψαν με το ίδιο (χρυσό) χρώμα. Αυτό το φως έμοιαζε με τον κατακλυσμό στο τέλος της περιόδου των κοσμικών αλλαγών που γεμίζει όλο τον κόσμο, όταν μυριάδες πράγματα βυθίζονται και μέχρις εκεί που φτάνει το μάτι σου δεν υπάρχει κάτι άλλο εκτός από την αχανή έκταση του νερού. 

Τέτοια ήταν η πλημμύρα φωτός που εξέπεμψε ο Αμιτάγιους. Επισκιάστηκε το φως όλων των Σράβακα και των Μποντισάτβα και μόνο το φως του Βούδα παρέμεινε λαμπρό και ένδοξο. Εκείνη την ώρα, ο Ανάντα είδε την αίγλη και το μεγαλείο του Αμιτάγιους σαν το Όρος Σουμερού που υψώνεται πάνω από όλο τον κόσμο. Δεν υπήρχε κάποιο μέρος που να μην φωτίστηκε από το φως που βγήκε από το ένδοξο σώμα. Οι τέσσερις ομάδες ακόλουθων του Βούδα στη συνάθροιση, το είδαν την ίδια στιγμή. Παρομοίως, εκείνοι στο Καθαρό Πεδίο είδαν τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο.

Τα δύο είδη γέννησης στο Καθαρό Πεδίο.

[42] Τότε ο Βούδας είπε στον Ανάντα και στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, « Είδες το πεδίο εκείνο που είναι γεμάτο, από κάτω μέχρι πάνω στο Πεδίο της Αγνής Κατοικίας, με τις έξοχες και ένδοξες προβολές, που όλες είναι αυθόρμητα δημιουργημένες;

Ο Ανάντα απάντησε, « Ναι το είδα.»

Ο Βούδας ρώτησε, «Άκουσες επίσης την δυνατή φωνή του Αμιτάγιους να διαλαλεί το Ντάρμα σε όλους τους κόσμους, οδηγώντας τα όντα στον Δρόμο του Βούδα;»

Ο Ανάντα απάντησε, «Ναι, την άκουσα.»

Ο Βούδας ρώτησε ακόμα, «Είδες επίσης τους κατοίκους εκείνου του πεδίου που μετακινούνταν ελεύθερα, πάνω στα τεράστια σαν εκατό χιλιάδες γιοτζάνα αερομεταφερόμενα παλάτια με τα επτά πετράδια, για να λατρέψουν τους Βούδες των πεδίων των δέκα κατευθύνσεων;»

«Ναι, τους είδα.»  Απάντησε ο Ανάντα.

«Είδες επίσης πως κάποιοι από τους κατοίκους είναι σε εμβρυϊκή κατάσταση;»

«Ναι, τους είδα. Αυτοί που ήταν σε εμβρυϊκή κατάσταση βρίσκονταν σε παλάτια τόσο ψηλά όσο εκατό ή πεντακόσια γιοτζάνα, και αυθόρμητα απολάμβαναν τις απολαύσεις όπως αυτοί του Πεδίου των Τριάντα Τριών Θεών.»

Η αιτία των δύο ειδών γέννησης.

[43] Έπειτα ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, «Σεβάσμιε του Κόσμου, για ποιο λόγο κάποιοι από τους κατοίκους εκείνου του πεδίου βρίσκονται σε εμβρυϊκή κατάσταση ενώ κάποιοι άλλοι γεννήθηκαν με μετασχηματισμό;»

Ο Βούδας απάντησε, «Μαϊτρέγια, τα όντα που κάνουν διάφορες ενάρετες πράξεις και επιθυμούν να γεννηθούν σε εκείνο το πεδίο ενώ ακόμα έχουν αμφιβολίες, δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν τη σοφία του Βούδα, την ασύλληπτη σοφία, την ανείπωτη σοφία, την απεριόριστη σοφία της Μαχαγιάνα και την απαράμιλλη, αμίμητη, ανυπέρβλητη υπέρτατη σοφία. Παρόλο που αμφιβάλουν γι αυτές τις σοφίες, εξακολουθούν να πιστεύουν στην τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού και έτσι καλλιεργούν αποθέματα αρετής, προσδοκώντας να γεννηθούν σε εκείνο το πεδίο. Αυτά τα όντα, γεννιούνται σ’ ένα παλάτι και παραμένουν για πεντακόσια χρόνια χωρίς να μπορούν να αντικρίσουν τον Βούδα, ούτε να ακούσουν τις διδασκαλίες του ή να δουν τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα. Γι αυτόν τον λόγο, αυτό το είδος γέννησης στο Καθαρό Πεδίο ονομάζεται ‘εμβρυϊκή κατάσταση’.

«Τα όντα που με ξεκάθαρη πίστη αποδέχονται αυτά τα είδη σοφίας, από την Βουδική σοφία έως την υπέρτατη σοφία, που κάνουν ενάρετες πράξεις και ειλικρινά μεταφέρουν την αρετή που αποκτήθηκε (σε εκείνο το πεδίο), [278β] εκείνα τα όντα θα γεννηθούν με μετασχηματισμό αυτόματα. Καθισμένοι με τα πόδια σταυρωτά, πάνω σε άνθη λωτών από επτά πετράδια, στη στιγμή θα αποκτήσουν τις ίδιες ένδοξες μορφές, τη σοφία και την αρετή, με των υπόλοιπων εκεί Μποντισάτβα.

[44] « Επιπλέον Μαϊτρέγια, αν οι μεγάλοι Μποντισάτβα στα Βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων επιθυμούν να δουν τον Αμιτάγιους για να τον τιμήσουν και να κάνουν προσφορές σ’ αυτόν και στους Μποντισάτβα και Σράβακα, μετά τον θάνατο τους θα γεννηθούν στο πεδίο του Αμιτάγιους. Θα γεννηθούν μέσα από άνθη λωτών από επτά πετράδια με αυθόρμητο μετασχηματισμό.

« Πρέπει να γνωρίζεις Μαϊτρέγια πως αυτοί που γεννιούνται με μετασχηματισμό κατέχουν την υπέρτατη σοφία, ενώ αυτοί που βρίσκονται σε εμβρυϊκή κατάσταση δεν κατέχουν αυτή τη σοφία και θα πρέπει να περάσουν πεντακόσια χρόνια χωρίς να μπορούν να δουν τον Βούδα, χωρίς να ακούν τη διδασκαλία του στο Ντάρμα, χωρίς να βλέπουν τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα, χωρίς να μπορούν να κάνουν προσφορές στον Βούδα, ούτε να μπορούν να μαθαίνουν τους κανόνες για την συμπεριφορά των Μποντισάτβα ή να κάνουν ενάρετες ασκήσεις. Πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός πως αυτά τα όντα έτρεφαν αμφιβολίες και δεν είχαν σοφία στις προηγούμενες ζωές τους.»

Εμβρυϊκή γέννηση.

[45] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Ας υποθέσουμε πως ο μονάρχης που στρέφει τον τροχό, έχει μια ειδική αίθουσα διακοσμημένη με πετράδια, ανάκλιντρα και μεταξωτά πανό που κρέμονται απ το ταβάνι. Τους πρίγκιπες που θα πέσουν σε παράπτωμα εναντίον του βασιλιά, τους πηγαίνουν στην αίθουσα αυτή και τους περιορίζουν με χρυσές αλυσίδες. Εκεί τους προσφέρουν τροφή και ποτά, ρούχα, καθίσματα και μαξιλάρια, λουλούδια και λιβάνια και απολαμβάνουν μουσική. Επειδή αντιμετωπίζονται ακριβώς όπως και ο μονάρχης που στρέφει τον τροχό, δεν έχουν καμία επιθυμία. Πιστεύεις πως αυτοί οι πρίγκιπες απολαμβάνουν τη ζωή τους εκεί;»

Ο Μαϊτρέγια απάντησε, «Όχι, θα επιδιώκουν να προσεγγίσουν με κάθε μέσο κάποιον με εξουσία ώστε να τους βοηθήσει να δραπετεύσουν.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Τα όντα που γεννιούνται μέσα στο άνθος του λωτού είναι έτσι. Επειδή έχουν αμφιβολίες για τη σοφία του Βούδα, έχουν γεννηθεί σε παλάτια. Αν και δεν τιμωρούνται ούτε κακομεταχειρίζονται έστω και για μια στιγμή, πρέπει να περάσουν πεντακόσια χρόνια μέχρι να μπορέσουν να δουν τους Τρεις Θησαυρούς ή να κάνουν προσφορές στον Βούδα ή να καλλιεργήσουν την αρετή. Αυτό είναι κάτι που τους θλίβει. Παρόλο που υπάρχουν άλλες απολαύσεις, δεν χαίρονται που ζουν εκεί.

«Αν αυτά τα όντα κατανοούσαν τα σφάλματα που διέπραξαν στις προηγούμενες ζωές τους και μετανοούσαν βαθιά, θα μπορούσαν αν το ήθελαν, να φύγουν και να πάνε εκεί που βρίσκεται ο Αμιτάγιους. Εκεί θα μπορούσαν να τον λατρέψουν και να του κάνουν προσφορές. Θα μπορούσαν επίσης να επισκεφθούν τους αναρίθμητους και αμέτρητους άλλους Βούδες για να κάνουν διάφορες ενάρετες ασκήσεις. Πρέπει να ξέρεις Μαϊτρέγια, πως οι Μποντισάτβα που επιτρέπουν να εμφανιστεί η αμφιβολία, χάνουν μεγάλα οφέλη. Γι αυτόν το λόγο, πρέπει να έχεις ακράδαντη πίστη στην υπέρτατη σοφία του Βούδα.»

Οι επισκέψεις των Μποντισάτβα από άλλα Βουδικά πεδία.

[46] Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, «Σεβάσμιε του Κόσμου, πόσοι από τους μη παλινδρομούντες Μποντισάτβα αυτού του κόσμου θα γεννηθούν σε εκείνο το Βουδικό πεδίο;»

Εξήντα επτά κότι μη παλινδρομούντων Μποντισάτβα αυτού του κόσμου θα γεννηθούν εκεί. Κάθε ένας από αυτούς τους Μποντισάτβα [278γ] έκανε στο παρελθόν προσφορές σε αμέτρητους Βούδες, με ζήλο σχεδόν σαν τον δικό σου Μαϊτρέγια. Επιπλέον, Μποντισάτβα μικρότερων ασκήσεων και όσοι έχουν κάνει μικρές πράξεις αρετής, που ο αριθμός τους είναι αμέτρητος, θα γεννηθούν εκεί.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, «Εκεί γεννιόνται, όχι μόνο οι Μποντισάτβα αυτού του κόσμου αλλά και εκείνοι διαφορετικών Βουδικών πεδίων των άλλων κατευθύνσεων. Καταρχήν, στο Βουδικό Πεδίο που ονομάζεται Εκτεταμένος Φωτισμός υπάρχουν εκατόν ογδόντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δεύτερον, στο Βουδικό πεδίο Αποθήκη Πετραδιών, υπάρχουν ενενήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Τρίτον, στο Βουδικό Πεδίο Ανυπολόγιστος Ήχος υπάρχουν διακόσια είκοσι κότι Μποντισάτβα, που όλοι το επισκέπτονται. Τέταρτον, στο Βουδικό Πεδίο Γεύση του Νέκταρ υπάρχουν διακόσια πενήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Πέμπτον, στο Βουδικό Πεδίο Καθυπόταξη του Δράκου υπάρχουν δεκατέσσερα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Έκτον, στο Βουδικό Πεδίο Υπέρτατη Δύναμη, υπάρχουν δεκατέσσερις χιλιάδες Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Έβδομον, στο Βουδικό Πεδίο Λέοντας υπάρχουν πεντακόσια κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Όγδοο, στο Βουδικό Πεδίο Αμόλυντο Φως υπάρχουν ογδόντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Ένατο, στο Βουδικό Πεδίο Κορυφή της Αρετής υπάρχουν εξήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δέκατον, στο Βουδικό Πεδίο Βουνό της Εξαιρετικής Αρετής υπάρχουν εξήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Ενδέκατο, στο Βουδικό Πεδίο Βασιλιάς των Ανθρώπων υπάρχουν δέκα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δωδέκατο, στο Βουδικό Πεδίο Έξοχο Άνθος, υπάρχουν αναρίθμητοι κι αμέτρητοι Μποντισάτβα που είναι όλοι τους μη παλινδρομούντες και κατέχουν απαράμιλλη σοφία, που έκαναν στο παρελθόν προσφορές σε αμέτρητους Βούδες και μέσα σε επτά μέρες μπορούν να μάθουν τις αδαμάντινες διδασκαλίες του Ντάρμα, που μόνο οι Μαχασάτβα μπορούν να πραγματώσουν αφού ασκηθούν για επτακόσια ενενήντα κότι κάλπα. Όλοι αυτοί οι Μποντισάτβα το επισκέπτονται. Δέκατο τρίτο, στο Βουδικό Πεδίο Αφοβία υπάρχουν επτακόσια ενενήντα κότι μεγάλων Μποντισάτβα και αμέτρητοι μικρότεροι Μποντισάτβα και μπικσού, που όλοι το επισκέπτονται.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Δεν επισκέπτονται αυτό το πεδίο μόνο οι Μποντισάτβα αυτών των δεκατεσσάρων Βουδικών Πεδίων, αλλά και Μποντισάτβα από τα αμέτρητα πεδία των δέκα κατευθύνσεων, που ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος. Ακόμη κι αν σου έδινα μόνο τα ονόματα των Βούδα των δέκα κατευθύνσεων και τον αριθμό των Μποντισάτβα και των μπίκσου που επισκέπτονται εκείνο το πεδίο, απαριθμώντας τους συνεχώς μέρα και νύχτα για ένα κάλπα, δεν θα μπορούσα να ολοκληρώσω τη λίστα. Γι αυτό σου έδωσα μόνο μια σύντομη περιγραφή τους.» [279^α]

Η ενθάρρυνση του Σακυαμούνι για να γίνει αποδεκτή αυτή τη Σούτρα

[47] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, «Αν υπάρχουν άνθρωποι που ακούγοντας το όνομα του Βούδα, χαίρονται τόσο πολύ ώστε χορεύουν και τον θυμούνται έστω και μια φορά, τότε πρέπει να ξέρεις ότι έχουν κερδίσει μεγάλο όφελος με την λήψη της ανυπέρβλητης αρετής. Γι αυτόν το λόγο, Μαϊτρέγια, ακόμα κι αν μια μεγάλη φωτιά γέμιζε το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων, θα έπρεπε να περάσεις μέσα από αυτήν για να ακούσεις αυτή τη Σούτρα, για να αφυπνίσεις την χαρούμενη πίστη, για να την διατηρήσεις και να την απαγγείλεις, και για να ασκηθείς σύμφωνα με τις διδασκαλίες της. Κι αυτό επειδή, υπάρχουν πολλοί Μποντισάτβα που θα ήθελαν να ακούσουν αυτήν τη διδασκαλία, αλλά ακόμα δεν μπορούν. Αν υπάρχουν όντα που την έχουν ακούσει, θα φτάσουν το επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης πραγματώνοντας την υψηλότερη Φώτιση. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει ολόκαρδα να αποδεχτείς με πίστη, να διατηρήσεις και να απαγγείλεις αυτή τη Σούτρα και να ασκηθείς σύμφωνα με τις διδασκαλίες της.»

Ο Βούδας είπε ακόμα, «Δίδαξα τη διδασκαλία αυτή για το όφελος των όντων και σας κατέστησα ικανούς να δείτε τον Αμιτάγιους και όλο το πεδίο του. Προσπαθήστε να κάνετε αυτό που πρέπει. Αφού περάσω στη νιρβάνα, μην επιτρέψετε να εμφανιστεί αμφιβολία. Στο μέλλον, οι βουδιστικές γραφές και οι διδασκαλίες θα φθαρούν. Από έλεος και συμπόνια όμως, θα προστατέψω και θα διατηρήσω ειδικά αυτή τη Σούτρα στον κόσμο για εκατό ακόμα χρόνια. Τα όντα που θα την συναντήσουν θα πετύχουν την απελευθέρωση σε αρμονία με τις προσδοκίες τους.

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, «Είναι δύσκολο να συναντήσει και να δει κανείς τον Τατάγκατα όσο βρίσκεται στον κόσμο. Είναι δύσκολη η πρόσβαση και δύσκολα ακούγονται οι διδασκαλίες του Βούδα και οι γραφές. Είναι δύσκολο να ακούσει κανείς τις διδασκαλίες για τους Μποντισάτβα, τις Παραμίτα. Είναι δύσκολο επίσης να συναντήσει κανείς ένα καλό δάσκαλο, να ακούσει το Ντάρμα και να ασκηθεί. Η πιο μεγάλη δυσκολία από όλες τις δυσκολίες όμως είναι να ακούσει κανείς αυτή τη Σούτρα, να έχει πίστη σ’ αυτήν με χαρά και να την τηρεί. Τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο απ αυτό. Έτσι σχημάτισα το Ντάρμα μου, έτσι ανέπτυξα το Ντάμα μου και έτσι δίδαξα το Ντάρμα μου. Θα πρέπει να την λάβεις και να την εξασκήσεις με την μέθοδο που προβλέπεται.»

Επίλογος

[48] Καθώς ο Σεβάσμιος του Κόσμου τέλειωσε την διδαχή αυτής της Σούτρας, η προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση αφυπνίστηκε σε αμέτρητα όντα. Δώδεκα χιλιάδες ναγιούτα ανθρώπων απόκτησαν το καθαρό μάτι του Ντάρμα. Είκοσι δύο κότι ντέβα και ανθρώπων απόκτησαν το επίπεδο της Μη Επιστροφής. Οκτακόσιες χιλιάδες μπίκσου πραγμάτωσαν τη σοφία της καταστροφής των πέπλων. Σαράντα κότι Μποντισάτβα έφτασαν στο επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Και όλοι τους, κοσμημένοι με την αρετή των καθολικών όρκων, τελικά θα επιτύχουν την ύψιστη Φώτιση.

Εκείνη την ώρα, όλο το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων σείστηκε με τρεις τρόπους, και ένα λαμπρό φως έλαμψε στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Εκατό χιλιάδες είδη μουσικής παίχτηκαν φυσικά και αμέτρητα θαυμάσια λουλούδια έπεσαν σε αφθονία από τον ουρανό. Όταν ο Βούδας τέλειωσε την παρουσίαση αυτής της Σούτρα, ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια και οι Μποντισάτβα από τα πεδία των δέκα κατευθύνσεων, μαζί με τον Πρεσβύτερο Ανάντα και τους άλλους μεγάλους Σράβακα και όλοι όσοι βρέθηκαν στη συνάθροιση, χωρίς εξαίρεση, αγαλλίασαν με την ομιλία του Βούδα. _   

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

---

[15] Μια οργιά ισούται με το μήκος των τεντωμένων χεριών μαζί με το μήκος του στήθους ενός ανθρώπου.

[16] 1. Επίπεδα πόδια 2. Τροχοί με χίλιες ακτίνες στα πόδια 3. Μακριά λεπτά δάκτυλα 4. Εύκαμπτα χέρια και πόδια 5. Λεπτή μεμβράνη στα δάκτυλα 6. Μεγάλη φτέρνα 7. Τοξωτό κουτουπιέ 8. Μηροί σαν του αρσενικού ελαφιού 9. Χέρια μακρύτερα από τα γόνατα 10. Καλά συσταλτό ανδρικό όργανο 11. Ύψος και έκταση χεριών ίσα 12. Σκουρόχρωμης ρίζας τρίχες 13. Ντελικάτο και σγουρό τρίχωμα σώματος 14.Χρυσή απόχρωση στο σώμα 15. Αύρα που εκτείνεται στα δέκα πόδια 16. Απαλό και λείο δέρμα 17. Πατούσες, παλάμες, ώμους και κεφάλι καλά στρογγυλεμένα 18. Η περιοχή κάτω από τις μασχάλες καλά γεμισμένη 19. Σώμα λιονταρόσχημο 20. Σώμα σηκωμένο κι ευθυτενές 21. Πλήρεις, στρογγυλοί ώμοι 22. Σαράντα δόντια 23. Σμιχτά, άσπρα και ίσα δόντια 24. Τέσσερις κατάλευκοι κυνόδοντες 25. Σαγόνι λιονταριού 26. Σάλιο που βελτιώνει τη γεύση όλων των τροφών 27. Μακριά και εκτενής γλώσσα 28. Βαθιά και ηχηρή φωνή 29. Σκούρα μπλε μάτια 30. Βλεφαρίδες σαν του βασιλικού ταύρου 31. Λευκή μπούκλα ούρνα απ όπου εκπέμπεται φως ανάμεσα στα φρύδια 32. Σάρκινο εξόγκωμα στη κορφή της κεφαλής

[17] Nyagrodha tree, Ficus benghalensis ανήκει στην οικογένεια της μουριάς http://www.flickr.com/photos/dinesh_valke/2427978302/

[18] Udumbara, Ficus racemosa είδος παρασιτικής συκιάς. Τα λουλούδια του, όπως σε όλα τα σύκα, βρίσκονται κρυμμένα μέσα στο καρπό. Στη Βουδιστική Μυθολογία λέγεται ότι ένα λουλούδι αυτού του φυτού μπορεί να ανθίσει κάθε 3.000 χρόνια, συμβολίζοντας έτσι γεγονότα που συμβαίνουν σπάνια.              http://en.wikipedia.org/wiki/Udumbara_(Buddhism)

πηγή