http://buddhistfaith.tripod.com/purelandscriptures/id2.html
Αυτή η Σούτρα αναφέρει την Ιερή Ιστορία του Αμίντα.
Διατυπώθηκε από τον Βούδα Σακυαμούνι
και μεταφράστηκε από τον Ινδό Σαμγκαβαρμάν
που ήταν Κάτοχος του Τριπιτάκα κατά την δυναστεία Τσάο
Γουέϊ
Μετάφραση από τα κινέζικα Hisao Inagaki
Το κείμενο ακολουθεί την έκδοση Taisho Tripitaka τομ.
12
και την αρίθμηση των παραγράφων του Jodoshinshu
Seiten,
1988, σελ 3-40.
Περιεχόμενα
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ
ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 1ο μέρος
Αρετές του
ακροατηρίου των Μποντισάτβα
Τα ένδοξα
χαρακτηριστικά του Βούδα
Οι 53
προηγούμενοι Βούδες
Ο Βούδας
Λοκεσβαραράτζα και ο Νταρμακάρα
Στίχοι που
Επαινούν τον Βούδα
Η απόφαση του
Νταρμακάρα να γίνει Βούδας
Σαράντα οκτώ
όρκοι
Στίχοι που
επιβεβαιώνουν τους όρκους
Οι ασκήσεις
του Νταρμακάρα στον Δρόμο των Μποντισάτβα
Η Επίτευξη
της Φώτισης του Νταρμακάρα.
Το Φως του
Αμίντα
Η διάρκειατης ζωής του Αμίντα
Το πλήθος του
ακροατηρίου κατά την πρώτη συγκέντρωση
Πολύτιμα
Δέντρα
Το Δέντρο της
Φώτισης
Λαμπρά
Στολίδια
Η εμφάνιση
των κατοίκων και οι απολαύσεις που χαίρονται.
Η καρμική
ανταμοιβή του ζητιάνου και του βασιλιά.
Η σύγκριση
μεταξύ των θεϊκών πεδίων και του Αγνού Πεδίου.
Οι απολαύσεις
στο Αγνό Πεδίο.
Λουλούδια και
αμέτρητες ακτίνες φωτός εκπέμπονται από αυτούς.
1] Έτσι
άκουσα.
Κάποτε
ο Βούδας έμεινε στη Κορφή του Γύπα[1] στο Ρατζαγκρίχα με τη μεγάλη
συνοδεία δώδεκα χιλιάδων μοναχών. Ήταν όλοι τους μεγάλοι σοφοί που κατείχαν ήδη
υπερφυσικές δυνάμεις. Ανάμεσα τους ήταν οι εξής: ο Σεβάσμιος
Ατζνάτα-καουντίνια, ο Σεβάσμιος Ασβατζίτ, ο Σεβάσμιος Βάσπα, ο Σεβάσμιος
Μαχανάμα, ο Σεβάσμιος Μπαντρατζίτ, ο Σεβάσμιος Βιμάλα, ο Σεβάσμιος Γιασοντέβα,
ο Σεβάσμιος Σουμπάχου, ο Σεβάσμιος Πουρνάκα, ο Σεβάσμιος Γκαβαμπάτι, ο
Σεβάσμιος Ουρουβίλβα-κάσιαπα, Ο Σεβάσμιος Γκάγια-κάσιαπα, ο Σεβάσμιος Νάντι-
κάσιαπα, ο Σεβάσμιος Μαχακασιάπα, ο Σεβάσμιος Σαριπούτρα, ο Σεβάσμιος
Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα, ο Σεβάσμιος Μαχακούντα, ο Σεβάσμιος
Πούρνα-μαϊτραγιανιπούτρα, ο Σεβάσμιος Ανιρούντα, ο Σεβάσμιος Ρεβάτα, ο
Σεβάσμιος Κιμπίλα, ο Σεβάσμιος Αμόγκα-ράτζα, ο Σεβάσμιος Παραγιανίκα, ο
Σεβάσμιος Βακούλα, ο Σεβάσμιος Νάντα, ο Σεβάσμιος Σβαγκάτα, ο Σεβάσμιος Ραχούλα
και ο Σεβάσμιος Ανάντα. Όλοι αυτοί ήταν Πρεσβύτεροι.
Τον Βούδα
συνόδευαν επίσης οι Μποντισάτβα της Μαχαγιάνα, συμπεριλαμβανομένων όλων εκείνων
αυτού του Ευοίωνου Κάλπα, όπως ο Μποντισάτβα Σαμανταμπάντρα, ο Μποντισάτβα
Μαντζούσρι και ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια. Υπήρχαν επίσης δεκαέξι λαϊκοί
Μποντισάτβα, όπως ο Μπαντραπάλα, καθώς και ο Μποντισάτβα Εμβριθής Σκέψη, ο
Μποντισάτβα Σοφία της Πίστης, ο Μποντισάτβα Κενότητα, ο Μποντισάτβα Άνθος
Υπερφυσικής Δύναμης, ο Μποντισάτβα Ήρωας του Φωτός, ο Μποντισάτβα Ανώτερη
Σοφία, ο Μποντισάτβα Λάβαρο της Σοφίας, ο Μποντισάτβα Γαλήνια Ικανότητα, ο
Μποντισάτβα Σοφία των Όρκων, ο Μποντισάτβα Ελέφαντας με Γλυκιά Μυρωδιά, ο
Μποντισάτβα Ήρωας των Θησαυρών, ο Μποντισάτβα που Διαμένει στο Κέντρο, ο
Μποντισάτβα Άσκηση στην Συγκράτηση και ο Μποντισάτβα Απελευθέρωση.
Αρετές του ακροατηρίου των Μποντισάτβα
2] Καθένας
από αυτούς τους Μποντισάτβα, ακολουθώντας τις αρετές του Μαχασάτβα
Σαμανταμπάντρα, κατέχει τις αμέτρητες ασκήσεις και τους όρκους του Δρόμου των
Μποντισάτβα και ασχολείται σταθερά με όλες τις αξιέπαινες πράξεις. Ταξιδεύει
ελεύθερα σε όλες τις δέκα κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί τα επιδέξια μέσα της
απελευθέρωσης. Μπαίνει στο θησαυρό του Ντάρμα των Βούδα και φτάνει στην Άλλη
Όχθη. Σε όλους τους αναρίθμητους κόσμους επιτυγχάνει τη Φώτιση. Στην αρχή,
διαμένοντας στον Παράδεισο Τουσίτα[2] διακηρύσσει το αληθινό Ντάρμα.
Φεύγοντας
από το ουράνιο παλάτι, κατεβαίνει στη μήτρα της μητέρας του. Αφότου γεννηθεί
από τη δεξιά της πλευρά κάνει επτά βήματα. Καθώς το κάνει, μια ακτινοβολία
λάμπει παντού στις δέκα κατευθύνσεις και σείονται αμέτρητα Βουδικά πεδία με έξι
τρόπους. Μετά εκφωνεί αυτά τα λόγια, «θα γίνω ο πιο τιμημένος στο κόσμο.» [266α]
Ο Σάκρα[3] και ο Μπράχμα ευλαβικά τον υπηρετούν
και ουράνια όντα τον λατρεύουν και τον προσκυνούν. Δείχνει την επιδεξιότητα του
στους υπολογισμούς, τη γραφή, την τοξοβολία και την ιππασία. Και είναι
εξοικειωμένος με τις θεϊκές τέχνες και πολυμαθής. Στο γήπεδο έξω από το παλάτι,
εκπαιδεύεται στις πολεμικές τέχνες και μέσα στο παλάτι δείχνει επίσης να
απολαμβάνει και τις απολαύσεις των αισθήσεων. Όταν πρωτοαντικρίζει τα γηρατειά,
την αρρώστια και το θάνατο, συνειδητοποιεί την παροδικότητα του κόσμου.
Αποποιείται το βασίλειο του, τον πλούτο και το θρόνο του, και πάει στα βουνά
για να ασκηθεί στο Δρόμο. Αφού στείλει πίσω το λευκό άλογο που ίππευε, μαζί με
τη πολύτιμη κορώνα και τα στολίδια που φορούσε, βγάζει τα υπέροχα ρούχα του και
φορά τα ράσα του Ντάρμα. Κόβει τα μαλλιά και ξυρίζει τα γένια του, κάθεται
ευθυτενής κάτω από ένα δέντρο και καταγίνεται με την ασκητική για έξι χρόνια,
σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο. Επειδή εμφανίστηκε στο κόσμο των πέντε
αμαυρώσεων, συμπεριφέρεται όπως το πλήθος. Καθώς το σώμα του φαίνεται βρώμικο,
κάνει μπάνιο στο Χρυσό Ποτάμι.
Ένας θεός λυγίζει ένα κλαδί προς το μέρος του κι
έτσι μπορεί να σκαρφαλώσει στην όχθη του ποταμού. Ένα ουράνιο πουλί τον
ακολουθεί από κοντά προς τη θέση της Φώτισης. Ένας θεός παίρνει τη μορφή ενός
αγοριού και αντιλαμβανόμενος το ευνοϊκό σημάδι, με σεβασμό του παρουσιάζει το
ευοίωνο χόρτο. Ο Μποντισάτβα το δέχεται ευσπλαχνικά, το απλώνει κάτω από το
δέντρο Μπόντι και κάθεται πάνω του με σταυρωμένα πόδια. Εκπέμπει μια μεγάλη ροή
φωτός για να ενημερώσει τον Μάρα γι αυτό.
Ο Μάρα με το στρατό του έρχεται να
του επιτεθεί και να τον δελεάσει, όμως αυτός κυριαρχεί πάνω τους με τη δύναμη
της σοφίας και τους κάνει όλους να παραδοθούν. Έπειτα φτάνει στο έξοχο Ντάρμα
και πραγματώνει την υπέρτατη τέλεια Φώτιση. Καθώς ο Σάκρα και ο Μπράχμα τον
παρακαλούν να στρέψει τον Τροχό του Ντάρμα, ο Βούδας επισκέπτεται διάφορους τόπους
και διδάσκει το Ντάρμα με τη βροντερή φωνή του. Κρούει το τύμπανο του Ντάρμα,
φυσά το κοχύλι του Ντάρμα, κραδαίνει το ξίφος του Ντάρμα, υψώνει το λάβαρο του
Ντάρμα, περιστρέφει τη βροντή του Ντάρμα, εξαπολύει τον κεραυνό του Ντάρμα,
φέρνει τη βροχή του Ντάρμα και δίνει το δώρο του Ντάρμα.
Το φως του φωτίζει
αμέτρητα Βουδικά πεδία, και κάνει όλο το σύμπαν να σειστεί με έξι τρόπους.
Περιλαμβάνει και το βασίλειο του Μάρα, σείοντας το παλάτι του, ώστε αυτός και η
συνοδεία του να φοβηθούν και να παραδοθούν. Τα δάκρυα του Μποντισάτβα σκίζει το
δίχτυ του κακού, καταστρέφει τις λανθασμένες θεωρήσεις, απομακρύνει τις
αμαυρώσεις, ξεπλένει τον βούρκο της επιθυμίας, προστατεύει το κάστρο του
Ντάρμα, ανοίγει τη πύλη του Ντάρμα, ξεπλένει τους ρύπους των παθών και φανερώνει
το αγνό λευκό Ντάρμα.
Τα ενοποιεί όλα στο Ντάρμα του Βούδα και έτσι διακηρύσσει
την ορθή διδασκαλία. Μπαίνει στη πόλη για να ζητήσει ελεημοσύνη. Δέχεται ακόμα
και την πλούσια τροφή ώστε να μπορέσουν οι ευεργέτες του να συσσωρεύσουν αρετή
και για να δείξει επίσης ότι αυτός είναι ένα πεδίο αρετής. Θέλοντας να εξηγήσει
το Ντάρμα, χαμογελά κι έτσι θεραπεύει τους τρεις πόνους με διάφορα φάρμακα του
Ντάρμα. Διδάσκει πως η σκέψη της Φώτισης έχει αμέτρητη αρετή και κάνοντας
προφητείες στους Μποντισάτβα, τους δίνει την δυνατότητα να πραγματώσουν τη
Φώτιση.
Δείχνει ότι
περνά στη νιρβάνα, όμως συνεχώς φέρνει τα όντα στην απελευθέρωση. Εκδηλώνει
θαυμαστά και ασύλληπτα έργα αφαιρώντας τα πέπλα τους, φυτεύοντας διάφορες ρίζες
αρετής και επιτυγχάνοντας εξαιρετική αρετή. Επίσης, καθένας από τους
Μποντισάτβα της συγκέντρωσης μπορεί να επισκεφτεί διάφορα Βουδικά πεδία και να
εξηγήσει τις διδασκαλίες του Δρόμου.
Ο τρόπος άσκησης του είναι καθαρός και
άσπιλος. Όπως ο μάγος που με την τέλεια επιδεξιότητα του δημιουργεί διάφορες
ψευδαισθήσεις σύμφωνα με τη θέληση του, ακόμα και εικόνες ανδρών και γυναικών,
έτσι και ο Μποντισάτβα, έχοντας μάθει όλες τις μεθόδους απελευθέρωσης και
αποκτώντας τη γαλήνια επίγνωση της πραγματικότητας, μπορεί ελεύθερα να διδάξει
και να μεταμορφώσει τα όντα. Εκδηλώνεται παντού σε αμέτρητα Βουδικά πεδία,
ενεργώντας με πράξεις ελέους για τα όντα, ακούραστα και με ζήλο. [226β]
Με αυτό
τον τρόπο κυριαρχεί τέλεια σ’ αυτές τις μεθόδους της απελευθέρωσης. Είναι
τελείως εξοικειωμένος με τα ουσιώδη των Σούτρα για τους Μποντισάτβα και η φήμη
του εξαπλώνεται παντού, οδηγεί τα όντα στις δέκα κατευθύνσεις. Όλοι οι Βούδες
τον θυμούνται και του προσφέρουν την προστασία τους. Έχει ήδη μείνει σε όλες
τις κατοικίες των Βούδα και πραγματοποίησε τις πράξεις του Μεγάλου Σοφού.
Διακηρύττει τις διδασκαλίες των Τατάγκατα, λειτουργεί ως μεγάλος δάσκαλος για
τους άλλους Μποντισάτβα και με βαθύ σαμάντι και σοφία, οδηγεί πλήθη όντων. Με
διαπεραστική οξυδέρκεια ως προς την ουσιαστική φύση των ντάρμα, διακρίνει τις
διαφορετικές πλευρές των όντων και παρατηρεί προσεκτικά όλους τους κόσμους.
Στην τέλεση προσφορών προς τους Βούδες, εκδηλώνει μετασχηματισμένα σώματα
σαν τις λάμψεις τις αστραπής. Έχοντας μάθει καλά την εκτενή σοφία της αφοβίας
και έχοντας πραγματώσει την ψευδαισθητική φύση όλων των ντάρμα, καταστρέφει τα
δίχτυα του Μάρα και λύνει όλα τα δεσμά των παθών. Υψώνεται πάνω από τα
επίπεδα των Σράβακα και των Πρατυεκαβούδα και κατακτά τα σαμάντι της κενότητας,
της μη μορφής και της μη επιθυμίας. Επιδέξια παρέχει τα κατάλληλα μέσα κι έτσι
αποκαλύπτει τρεις ξεχωριστές διδασκαλίες.
Έπειτα, γι αυτούς του μεσαίου και
κατώτερου επιπέδου, επιδεικνύει το πέρασμα στη νιρβάνα. Αλλά στην
πραγματικότητα, επειδή είναι μη ενεργός και μη κτητικός και γνωρίζει πως τα
ίδια τα ντάρμα ποτέ δεν εμφανίζονται ούτε χάνονται, πραγματώνει πως είναι
απόλυτη ισότητα. Έχει πραγματώσει αμέτρητα νταράνι, εκατό χιλιάδες σαμάντι και
διάφορα είδη πνευματικών δυνατοτήτων και σοφίας. Με τον Διαλογισμό της
Απέραντης και Συμπαντικής Γαλήνης, εισέρχεται βαθιά στον θησαυρό του Ντάρμα των
Μποντισάτβα.
Αφού επιτύχει το Σαμάντι της γιρλάντας του Βούδα, διακηρύσσει και
εξηγεί όλες τις Σούτρες. Καθόσον παραμένει σε βαθύ διαλογισμό, οραματίζεται
όλους τους αμέτρητους Βούδες και σε μια στιγμή τους επισκέπτεται όλους. Αποσαφηνίζοντας
και διδάσκοντας την τελική αλήθεια στα όντα, ελευθερώνει τα όντα από τα επίπεδα
ακραίας δυστυχίας, από τις συνθήκες αυτές που η δυστυχία είναι τόσο μεγάλη που
εμποδίζει τα όντα να βρουν χρόνο για τις βουδιστικές ασκήσεις και από τις
συνθήκες αυτές όπου η δυστυχία δεν είναι τόσο μεγάλη που να τους εμποδίζει να
το κάνουν αυτό.
Έχοντας επιτύχει την βαθιά γνώση και την ευγλωττία των
Τατάγκατα, κατέχει με ευφράδεια τις γλώσσες, κι έτσι διαφωτίζει όλα τα όντα.
Είναι υπεράνω όλων των κοσμικών ζητημάτων και ο νους του που είναι πάντα
γαλήνιος, παραμένει στο δρόμο της απελευθέρωσης. Αυτό του δίνει τον τέλειο
έλεγχο σε όλα τα ντάρμα. Χωρίς να του ζητηθεί, γίνεται ο καλύτερος φίλος σε
κάθε ένα από το πλήθος των όντων και φέρει το βαρύ καρμικό τους βάρος στη πλάτη
του.
Υπερασπίζεται
τον βαθύ θησαυρό του Ντάρμα των Τατάγκατα και προστατεύει τους σπόρους της
Φώτισης, ώστε να συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Έχοντας αφυπνισμένο το μεγάλο
έλεος για τα όντα, εξηγεί τις διδασκαλίες με καλοσύνη και τα προικίζει με το μάτι
του Ντάρμα. Κλείνει τους δρόμους προς τα τρία αρνητικά πεδία, ανοίγει τις πύλες
της αρετής και χωρίς να περιμένει τη παράκληση τους, παρέχει στα όντα το
Ντάρμα. Αυτό το κάνει για όλο το πλήθος των όντων, όπως ο υπάκουος γιος αγαπά
και σέβεται τους γονείς του. Τα φροντίζει πράγματι όπως τον εαυτό του. Με
τέτοιες ρίζες αρετής, όλοι οι Μποντισάτβα της συγκέντρωσης έχουν φτάσει στην
όχθη της απελευθέρωσης. Απόκτησαν την αμέτρητη αρετή των Βούδα και πραγμάτωσαν
την ιερή, καθαρή και ακατάληπτη σοφία. Αμέτρητοι Μποντισάτβα Μαχασάτβα σαν κι
αυτούς συγκεντρώθηκαν εκεί σε μια στιγμή.
Τα ένδοξα χαρακτηριστικά του Βούδα
3] Τότε,
όλες οι αισθήσεις του Σεβάσμιου του Κόσμου ακτινοβολούσαν χαρά, [226γ] όλο του
το σώμα φαινόταν γαλήνιο και ένδοξο και η σεβάσμια φυσιογνωμία του έδειχνε
μεγαλοπρέπεια. Αντιλαμβανόμενος την ιερή πρόθεση του Βούδα, ο Σεβάσμιος Ανάντα
σηκώθηκε από τη θέση του, γύμνωσε τον δεξί του ώμο, υποκλίθηκε και ενώνοντας με
ευλάβεια τα χέρια του, είπε στον Βούδα,
«Σεβάσμιε
του Κόσμου, σήμερα όλες σου οι αισθήσεις ακτινοβολούν χαρά, το σώμα σου είναι
γαλήνιο και ένδοξο και η σεβάσμια φυσιογνωμία σου είναι τόσο μεγαλοπρεπής σαν
ένας καθαρός καθρέπτης που η λάμψη του ακτινοβολεί μέσα και έξω. Η
μεγαλοπρέπεια της επιβλητικής σου μορφής είναι ανυπέρβλητη και υπεράνω μέτρου.
Δεν σε έχω ξαναδεί τόσο μεγαλοπρεπή και έξοχο όπως σήμερα. Με σεβασμό Μεγάλε
Σοφέ, αυτή η σκέψη εμφανίστηκε σε μένα: «Σήμερα, ο Σεβάσμιος του Κόσμου διαμένει
στο σπάνιο και έξοχο Ντάρμα. Σήμερα, ο Ήρωας του Κόσμου διαμένει στη κατοικία
του Βούδα. Σήμερα, το Μάτι του Κόσμου εστιάζεται στην τέλεση των ηγετικών του
καθηκόντων. Σήμερα, ο Γενναίος του Κόσμου διαμένει στο έξοχο Σώμα. Σήμερα, ο
Πιο Τιμημένος στον Παράδεισο πραγματώνει την αρετή των Τατάγκατα. Οι Βούδες του
παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος βλέπουν ο ένας τον άλλον. Πως
είναι δυνατόν αυτός ο παρόν Βούδας να μην βλέπει όλους τους άλλους Βούδες; Για
ποιο λόγο η όψη του έχει τόση μεγαλοπρέπεια και λάμψη;»
Τότε ο Σεβάσμιος του
Κόσμου είπε στον Ανάντα, «Πες μου Ανάντα, κάποιος θεός σε παρότρυνε να κάνεις
αυτή την ερώτηση στον Βούδα ή ρώτησες σχετικά με την ένδοξη όψη του μέσα από τη
δική σου σοφή παρατήρηση;» Ο Ανάντα απάντησε στον Βούδα, «Κανένας θεός δεν ήρθε
να με παρακινήσει. Με δική μου βούληση σε ρώτησα για το θέμα αυτό.»
Ο Βούδας
είπε, «Καλά μίλησες Ανάντα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την ερώτηση σου.
Έδειξες βαθιά σοφία και λεπτή ενόραση, κάνοντας αυτή τη σοφή ερώτηση μέσα από
έλεος προς τα όντα. Ως Τατάγκατα, θεωρώ τα όντα των τριών κόσμων με απεριόριστα
μεγάλο έλεος. Ο λόγος της εμφάνισης μου στον κόσμο, είναι να αποκαλύψω τις
διδασκαλίες του Δρόμου και να σώσω το πλήθος των όντων, δίνοντας τους
πραγματικό όφελος. Ακόμα και σε αμέτρητα εκατομμύρια κάλπα, δύσκολα ανταμώνεις
και συναντάς έναν Τατάγκατα. Είναι τόσο δύσκολο, όσο και το να δεις ένα
λουλούδι ουντουμπάρα[4], που ανθίζει πολύ σπάνια.
Η ερώτηση σου
έχει μεγάλο όφελος και θα διαφωτίσει όλα τα ουράνια και ανθρώπινα όντα. Ανάντα,
πρέπει να κατανοήσεις πως η τέλεια φωτισμένη σοφία των Τατάγκατα είναι
ακαταμέτρητη, και μπορεί να οδηγήσει αμέτρητα όντα στην απελευθέρωση και πως η
οξυδερκής τους ενόραση δεν μπορεί να εμποδιστεί. Με ένα μονάχα γεύμα μπορεί να
ζήσει εκατό χιλιάδες κότι[5] κάλπα, μια ανυπολόγιστη και αμέτρητη
διάρκεια χρόνου κι ακόμα παραπέρα. Ακόμα και μετά το πέρας αυτού του χρόνου, οι
αισθήσεις του θα λάμπουν από αγαλλίαση και δεν θα έχει σημάδια φθοράς. Η όψη
του δεν θα αλλάξει και η σεβάσμια έκφραση του θα παραμένει ίδια. Ο λόγος γι
αυτό είναι πως ο διαλογισμός και η σοφία των Τατάγκατα είναι τέλεια και
αμέτρητη και πως έχει πραγματώσει απεριόριστη δύναμη πάνω σε όλα τα ντάρμα.
Ανάντα, άκουσε προσεκτικά. Τώρα θα εξηγήσω το Ντάρμα.»
Ο Ανάντα απάντησε,
«Αυτό θα κάνω. Με αγαλλίαση στη καρδιά μου θέλω να ακούσω το Ντάρμα.»
Οι 53 προηγούμενοι Βούδες
4] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Στο μακρινό παρελθόν-αναρίθμητα, ανυπολόγιστα και ασύλληπτα
κάλπα πριν- εμφανίστηκε στο κόσμο ο Τατάγκατα που ονομαζόταν Ντιπανκάρα. Αφού
δίδαξε και ελευθέρωσε αμέτρητα όντα οδηγώντας τα στο δρόμο της απελευθέρωσης,
πέρασε στη νιρβάνα.
Μετά εμφανίστηκε ο Τατάγκατα με το όνομα Φως που Φτάνει
Μακριά. Στη συνέχεια αυτός με το όνομα Σεληνόφως, Λιβάνι Σανταλόδεντρου,
Βασιλιάς Όμορφων Βουνών, Στέμμα του Όρους Μερού, Λαμπρός σαν το Όρος Σουμερού[6], Χρώμα της Σελήνης, Ορθή Ανάμνηση,
Απαλλαγμένος από Πέπλα, Μη προσκόλληση, Θεός Δράκος, Νυκτερινό Φως, Γαλήνια και
Λαμπρή Κορφή, Ακλόνητο Έδαφος, [267α] Εξαίσιο Άνθος Βυρήλλιο[7], Λάμψη του Χρυσού Βηρυλλίου,
Θησαυροφυλάκιο, Φλεγόμενο Φως, Πύρινη Αρχή, Σείων τη Γη, Είδωλο του Φεγγαριού,
Ήχος του Ήλιου, Άνθος της Ελευθερίας, Ένδοξο Φως, Θαυματουργή Δύναμη του
Ωκεανού της Φώτισης, Φως του Νερού, Έξοχο Άρωμα, Απαλλαγμένο από Σκόνη και
Μόλυνση, Εγκατάλειψη της Εχθρότητας, Φλόγα Κοσμημάτων, Όμορφη Κορφή, Ηρωική
Στάση, Σοφία που Κατέχει Αρετή, Επισκίαση του Ήλιου και της Σελήνης, Φως
Βηρυλλίου του Ήλιου και της Σελήνης, Υπέρτατο Φως Βηρυλλίου, Ύψιστη Κορφή,
Άνθος της Φώτισης, Λαμπρότητα της Σελήνης, Ηλιακό Φως, Βασιλιάς των Χρωμάτων
των Λουλουδιών, Σεληνόφως πάνω στο Νερό, Διαλύοντας το Σκοτάδι της Άγνοιας,
Άσκηση για την Αφαίρεση των Εμποδίων, Καθαρή Πίστη, Αποθήκη Αγαθού,
Μεγαλοπρεπής Δόξα, Σοφία του Ντάρμα, Κάλεσμα του Φοίνικα, Βρυχηθμός του
Λιονταριού, Φωνή του Δράκου και Κατοικώντας στον Κόσμο. Όλοι αυτοί οι Βούδες
έχουν ήδη περάσει στη νιρβάνα.
Ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα και ο Νταρμακάρα
5] «Μετά
εμφανίστηκε ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα, ο Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Φωτισμένος, ο
Κάτοχος Σοφίας και Άσκησης, ο Τελειοποιημένος, ο Γνώστης του Κόσμου, ο
Ανυπέρβλητος, ο Δαμαστής των Ανθρώπων, ο Άρχοντας Θεών κι Ανθρώπων, ο Βούδας
και ο Σεβάσμιος του Κόσμου.
Εκείνη την
εποχή υπήρχε ένας βασιλιάς, που ακούγοντας τον Βούδα να παρουσιάζει το Ντάρμα,
χάρηκε και αφυπνίστηκε η επιθυμία του για την υπέρτατη τέλεια Φώτιση.
Απαρνήθηκε το βασίλειο του και το θρόνο του και έγινε μοναχός με το όνομα Νταρμακάρα.
Έχοντας ανώτερη ευφυΐα, θάρρος και σοφία, διέπρεψε μέσα στο κόσμο. Πήγε να δει
τον Τατάγκατα Λοκεσβαραράτζα, γονάτισε μπροστά στα πόδια του, περπάτησε γύρω
του τρεις φορές έχοντας τον πάντα στα δεξιά του, έκανε προστερνισμούς και
κρατώντας τις παλάμες του ενωμένες με σεβασμό, εξύμνησε τον Βούδα με αυτούς
τους στίχους:
Στίχοι που Επαινούν τον Βούδα
1. Το
λαμπερό πρόσωπο του Βούδα είναι ένδοξο,
με
απεριόριστη μεγαλοπρέπεια.
Τέτοιο
λαμπρό μεγαλείο
υπερβαίνει
κάθε σύγκριση.
μολονότι
λάμπουν με εκθαμβωτική λάμψη,
είναι
τελείως σβησμένα και σκοτεινά
σαν να ήταν
ένας σωρός από πινέλα μελανιού.
2. Η όψη του
Τατάγκατα
είναι
υπεράνω σύγκρισης σε όλο τον κόσμο.
Η σπουδαία
φωνή του Φωτισμένου
αντηχεί στα
δέκα πεδία.
Η ηθική του,
η πολυμάθεια, η προσπάθεια,
η
διαλογιστική του απορρόφηση, η σοφία
και οι έξοχες
αρετές του δεν έχουν όμοιο τους.
Είναι
υπέροχες και ανυπέρβλητες.
3.
Διαλογίζεται βαθιά και άμεσα
στον ωκεανό
του Ντάρμα όλων των Βούδα.
Γνωρίζει το
βάθος και το εύρος του
και τον
διαπερνά έως το απώτερο άκρο του.
Η άγνοια, η
απληστία κι ο θυμός
είναι
διαπαντός απόντα στον Σεβάσμιο του Κόσμου.
Είναι ο
λέοντας, ο πιο ανδρείος μεταξύ των ανθρώπων.
Η ένδοξη
αρετή του είναι απεριόριστη.
4. Οι
αξιέπαινες επιτεύξεις του είναι απέραντες.
Η σοφία του
είναι βαθιά και υπέρτατη.
Το φως του,
που το μεγαλείο του εμπνέει το δέος, [267β]
σείει το
σύμπαν χιλίων εκατομμυρίων κόσμων.
Αποφασίζω
ότι θα γίνω Βούδας,
ισότιμος
στις επιτεύξεις με σένα, ω ιερέ βασιλιά του Ντάρμα,
για να σώσω
τα όντα από τη γέννηση και τον θάνατο,
και να τα
οδηγήσω όλα στην απελευθέρωση.
5. Η
πειθαρχία μου στην γενναιοδωρία, στον έλεγχο του νου,
στις αρετές
της ηθικής, στην υπομονή και τον ζήλο,
και επί
πλέον στον διαλογισμό και τη σοφία,
θα γίνει
υπέρτατη και ανυπέρβλητη.
Ορκίζομαι
πως όταν θα γίνω Βούδας,
θα εφαρμόσω
αυτήν την υπόσχεση παντού.
Και σε όλα
τα φοβισμένα όντα
θα φέρω
μεγάλη ειρήνη.
6. Παρόλο
που υπάρχουν Βούδες,
χίλια
εκατομμύρια κότι σε αριθμό,
και πλήθος
μεγάλων σοφών
αμέτρητοι
όσο η άμμος του Γάγγη,
θα κάνω
προσφορές
σε όλους
αυτούς τους Βούδες.
Θα αναζητήσω
τον υπέρτατο Δρόμο
αποφασιστικά
και ακούραστα.
7. Αν και τα
Βουδικά πεδία είναι αμέτρητα
όσο η άμμος
του Γάγγη,
και το ίδιο
αμέτρητα είναι
και τα άλλα
πεδία και οι κόσμοι,
το φως μου
θα λάμπει παντού,
διαπερνώντας
όλα αυτά τα πεδία.
Σαν αποτέλεσμα
των προσπαθειών μου
η ένδοξη
δύναμη μου θα είναι ανυπολόγιστη.
8. Όταν θα
έχω γίνει Βούδας
το πεδίο μου
θα είναι πολύ εξαιρετικό,
και τα όντα
του υπέροχα και ανυπέρβλητα.
Το κάθισμα
της Φώτισης θα είναι υπέρτατο.
Το πεδίο
μου, σαν την ίδια τη νιρβάνα,
θα είναι
απαράμιλλο.
Ευσπλαχνίζομαι
τα όντα
και
αποφασίζω να τα σώσω όλα.
9. Όσοι
έρχονται από τις δέκα κατευθύνσεις
θα βρίσκουν
αγαλλίαση και γαλήνη στη καρδιά.
Όταν φτάσουν
στο πεδίο μου,
θα
παραμένουν σε ειρήνη κι ευτυχία.
Σε ικετεύω,
Βούδα, να γίνεις μάρτυρας μου
και να
εγγυηθείς για την αλήθεια της πρόθεσης μου.
Έχοντας
πάρει τώρα τους όρκους μου σε σένα,
θα αγωνιστώ
ώστε να εκπληρωθούν.
10. Οι
Σεβάσμιοι του Κόσμου των δέκα κατευθύνσεων
έχουν
ανεμπόδιστη σοφία.
Καλώ αυτούς
τους Σεβάσμιους
να γίνουν
μάρτυρες της πρόθεσης μου.
Αν και
πρέπει να παραμείνω
σε κατάσταση
ακραίας δυστυχίας,
θα ασκηθώ με
ζήλο,
υπομένοντας
όλες τις κακουχίες με ακαταπόνητο σθένος.»
Η απόφαση του Νταρμακάρα να γίνει Βούδας
6] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Αφού είπε αυτούς τους στίχους, ο μοναχός Νταρμακάρα είπε
στον Βούδα Λοκεσβαραράτζα, ‘ Σεβάσμιε του Κόσμου, ευλαβικά σου αναγγέλλω πως
έχω την αφυπνισμένη πρόθεση να φτάσω στην υπέρτατη τέλεια Φώτιση. Σε παρακαλώ
να μου εξηγήσεις το Ντάρμα πλήρως, προκειμένου να ασκηθώ για την δημιουργία
ενός καθαρού βουδικού πεδίου που θα είναι κοσμημένο με άπειρες έξοχες
ιδιότητες. Γι αυτό, δίδαξε με πώς να φτάσω γρήγορα στη Φώτιση και πώς να
απομακρύνω τις ρίζες των μολύνσεων της γέννησης και του θανάτου για χάρη όλων.’
Τότε ο
Βούδας Λοκεσβαραράτζα απάντησε στον μοναχό Νταρμακάρα, ‘Συ ο ίδιος πρέπει να
γνωρίζεις με ποια άσκηση μπορείς να δημιουργήσεις ένα ένδοξο Βουδικό πεδίο.’ Ο
μοναχός είπε στον Βούδα, ‘Αυτό είναι κάτι πολύ βαθύ και άπιαστο στη δική μου
κατανόηση. Σε ικετεύω ειλικρινά Σεβάσμιε του Κόσμου, να εξηγήσεις με
λεπτομέρεια τις ασκήσεις με τις οποίες οι Βούδες, οι Τατάγκατα δημιουργούν τα
καθαρά πεδία. Κι αφού τις ακούσω, θέλω να ασκηθώ σύμφωνα με τις οδηγίες ώστε να
εκπληρώσω τις προσδοκίες μου.’ Τότε, ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα, αναγνώρισε τις
ευγενείς και υψηλές προσδοκίες του μοναχού Νταρμακάρα και τον δίδαξε τα εξής:
‘Αν για
παράδειγμα, κάποιος αδειάζει το νερό του μεγάλου ωκεανού με μια μεζούρα, θα
φτάσει στον πυθμένα του μετά από πολλά κάλπα [267γ] και τότε θα βρει σπάνιους
θησαυρούς. Παρομοίως, αν κάποιος ειλικρινά, επιμελώς και αδιάκοπα αναζητά τον
Δρόμο, θα μπορέσει να φτάσει στον προορισμό του. Υπάρχει όρκος που δεν μπορεί
να εκπληρωθεί;
‘Τότε ο
Βούδας Λοκεσβαραράτζα εξήγησε με λεπτομέρεια τις μεγαλύτερες και μικρότερες
πτυχές των διακοσίων και δέκα κότι από Βουδικά πεδία, και επιπλέον την θετική
και αρνητική φύση των ουράνιων και ανθρώπινων όντων που ζουν εκεί. Τα αποκάλυψε
όλα στον μοναχό έτσι όπως του ζητήθηκε. Αφού ο μοναχός άκουσε την παρουσίαση
του Βούδα για τα καθαρά πεδία κι έχοντας τα δει όλα αυτά, κατέληξε στους
υπέρτατους και ανυπέρβλητους όρκους του. Με γαλήνιο νου και προσδοκίες
απαλλαγμένες από προσκόλληση ήταν ανυπέρβλητος στον κόσμο. Για πέντε ολόκληρα
κάλπα στοχάστηκε τους όρκους του και μετά διάλεξε τις καθαρές ασκήσεις για την
δημιουργία του Βουδικού του πεδίου.»
Ο Ανάντα
ρώτησε τον Βούδα, «Ποια ήταν η διάρκεια ζωής των όντων στο πεδίο του Βούδα
Λοκεσβαραράτζα;» Ο Βούδας απάντησε, «Η διάρκεια ζωής ήταν σαράντα δύο κάλπα.»
Συνέχισε,
«Μετά από αυτό ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα υιοθέτησε τις καθαρές ασκήσεις οι
οποίες είχαν οδηγήσει τους Βούδες στην δημιουργία διακοσίων δέκα κότι καθαρών
πεδίων. Αφού τέλειωσε το έργο του, πήγε στον Βούδα, γονάτισε στα πόδια του,
περπάτησε γύρω του τρεις φορές, ένωσε τα χέρια του με σεβασμό κι έκατσε κάτω.
Στη συνέχεια είπε στο Βούδα, ‘Υιοθέτησα τις καθαρές ασκήσεις για τη δημιουργία
ενός ένδοξου Βουδικού πεδίου.’ Ο Βούδας τότε του είπε, ‘Αυτό θα πρέπει να το
διακηρύξεις. Γνώριζε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Ενθάρρυνε και
ευχαρίστησε όλη την ομήγυρη. Ακούγοντας το αυτό, θα θελήσουν να ασκηθούν σε
αυτό το Ντάρμα κι έτσι θα εκπληρώσουν τους αμέτρητους σπουδαίους όρκους τους.’Ο
μοναχός απάντησε, ‘Σε παρακαλώ, δώσε μου την προσοχή σου. Τώρα θα διακηρύξω
ολότελα τους όρκους μου.’
Σαράντα οκτώ όρκοι
7] ‘1. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν στο πεδίο μου υπάρχει κάποια κόλαση, ένα πεδίο πεινασμένων
πνευμάτων ή κάποιο πεδίο ζώων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
2. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου, μετά τον θάνατο
τους πέσουν πάλι στα τρία αρνητικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την
τέλεια Φώτιση.
3. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν όλοι το
χρώμα του καθαρού χρυσού, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
4. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν όλοι το
ίδιο παρουσιαστικό, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
5. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν θυμούνται όλες
τις προηγούμενες ζωές τους και δεν γνωρίζουν τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τα
προηγούμενα εκατό χιλιάδες κότι των ναγιούτα[9], τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια
Φώτιση.
6. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν το θείο
μάτι που βλέπει εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
7. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν το θείο
αυτί που ακούει [268α] τις διδασκαλίες τουλάχιστον εκατό χιλιάδων
άπειρων Βούδα και δεν τις θυμούνται όλες, τότε είθε να μην πραγματώσω την
τέλεια Φώτιση.
8. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν την
ικανότητα να γνωρίζουν τη σκέψη των άλλων, τουλάχιστον όλων αυτών των όντων που
ζουν σε εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την
τέλεια Φώτιση.
9. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν την
υπερφυσική δύναμη να ταξιδεύουν παντού σε μια στιγμή, ακόμα και πέρα από εκατό
χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
10. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου εμφανίσουν σκέψεις
προσκόλλησης προς τον εαυτό, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
11. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν παραμένουν στην
Οριστικά Επιβεβαιωμένη Κατάσταση και παντοτινή νιρβάνα, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
12. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν το φως μου είναι περιορισμένο και δεν μπορεί να φωτίσει
τουλάχιστον εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω
την τέλεια Φώτιση.
13. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν η διάρκεια ζωής μου είναι περιορισμένη στα εκατό χιλιάδες
άπειρα χρόνια, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
14. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν μπορούσε να μετρηθεί ο αριθμός των Σράβακα του πεδίου μου,
ακόμα κι αν όλα τα όντα και οι Πρατυεκαβούδες, που ζουν σ’ αυτό το σύμπαν με
τους χίλια εκατομμύρια κόσμους, τους μετρούσαν κατά τη διάρκεια εκατό χιλιάδων
κάλπα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
15. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου έχουν περιορισμένη
διάρκεια ζωής, πλην της περίπτωσης που θέλουν να τη συντομεύσουν σύμφωνα με
τους αρχικούς τους όρκους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
16. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου ακούν και τη
ελάχιστη αρνητικότητα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
17. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν δεν υμνούν και δεν δοξάζουν το όνομα μου οι αμέτρητοι
Βούδες των κόσμων των δέκα κατευθύνσεων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια
Φώτιση.
18. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που με έχουν
εμπιστευθεί ειλικρινά και με χαρά, επιθυμήσουν να γεννηθούν στο πεδίο μου και
πουν το όνομα μου, ακόμα και δέκα φορές, δεν γεννηθούν εκεί, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
19. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν, τα όντα στα πεδία των δέκα κατευθύνσεων που έχουν
αφυπνίσει την επιθυμία τους για Φώτιση, κάνουν διάφορες ενάρετες πράξεις και
επιθυμούν ειλικρινά να γεννηθούν στο πεδίο μου, δεν με δουν μαζί με πλήθος
σοφών μπροστά τους όταν πεθάνουν, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια
Φώτιση.
20. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχουν ακούσει
το όνομα μου, που εστιάζουν τις σκέψεις τους στο πεδίο μου, που φυτεύουν ρίζες
αρετής και ειλικρινά μεταφέρουν τις αρετές τους στο πεδίο μου με την επιθυμία
να γεννηθούν εκεί, δεν εκπληρώσουν τελικά την προσδοκία τους, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
21. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι και οι θεοί του πεδίου μου δεν είναι
προικισμένοι με τα τριάντα δύο χαρακτηριστικά του σώματος του Μέγα Ανθρώπου,
τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
22. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα των καθαρών πεδίων των άλλων κατευθύνσεων
που επισκέπτονται το πεδίο μου δεν φτάσουν στην οριστική και αδιάπτωτη
Κατάσταση του Βούδα Μετά από Μια Ακόμα Ζωή, τότε είθε να μην πραγματώσω την
τέλεια Φώτιση. Πλην αυτών που θέλουν να διδάξουν και να οδηγήσουν τα όντα
σύμφωνα με τους αρχικούς τους όρκους. Επειδή αυτοί θα φορούν την πανοπλία των
μεγάλων όρκων, θα συσσωρεύουν αρετή, θα ελευθερώνουν όλα τα όντα από τη γέννηση
και τον θάνατο, θα επισκέπτονται τα βουδικά πεδία για να κάνουν τις ασκήσεις
των Μποντισάτβα, για να κάνουν προσφορές στους Βούδες, στους Τατάγκατα των δέκα
κατευθύνσεων, θα διαφωτίζουν τα αμέτρητα όντα που είναι τόσα πολλά όση είναι η
άμμος του ποταμού Γάγγη, και θα τα εγκαθιστούν στην υψηλότερη τέλεια Φώτιση. Τέτοιοι
Μποντισάτβα υπερβαίνουν την πορεία της άσκησης των κοινών Μποντισάτβα,
εκδηλώνουν τις ασκήσεις όλων των επιπέδων των Μποντισάτβα και καλλιεργούν τις
αρετές του Σαμανταμπάντρα.
23. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να πάνε, στα
αμέτρητα και ανυπολόγιστα εκατομμύρια Βουδικά πεδία για να κάνουν προσφορές
στους Βούδες μέσα από την υπερβατική μου δύναμη, τόσο γρήγορα όσο διαρκεί ένα
γεύμα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
24. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν, όπως θα το
επιθυμούσαν, να κάνουν τις ενάρετες πράξεις λατρείας προς τους Βούδες με τις
προσφορές της επιλογής τους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
25. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να εξηγήσουν το
Ντάρμα με την παντογνωστική τους σοφία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια
Φώτιση.
26. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν υπάρχει κάποιος Μποντισάτβα στο πεδίο μου που δεν έχει το
σώμα του βάτζρα θεού Ναραγιάνα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
27. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα μπορούν ακόμα και με το θείο μάτι να διακρίνουν με
όνομα και να απαριθμούν με αριθμούς, τις μυριάδες των προβολών που έχουν δοθεί
για τους ανθρώπους και τους θεούς στο πεδίο μου, οι οποίες είναι περίλαμπρες
και ένδοξες και έχουν εξαιρετικές λεπτομέρειες πέρα από κάθε περιγραφή, τότε
είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
28. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου, ακόμα κι αυτοί που έχουν
μικρή συσσώρευση αρετής, δεν μπορούν να [268γ] δουν το δέντρο της Φώτισης με τα
αμέτρητα χρώματα και τέσσερα εκατομμύρια λι[10] ύψος, τότε είθε να μην πραγματώσω
την τέλεια Φώτιση.
29. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου, δεν αποκτούν ευγλωττία και
σοφία μέσα από τη διατήρηση των Σούτρα, την απαγγελία και την ανάπτυξη τους,
τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
30. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν η σοφία και η ευγλωττία των Μποντισάτβα στο πεδίο μου
είναι περιορισμένη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
31. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν το πεδίο μου δεν είναι περίλαμπρο, αποκαλύπτοντας στο φως
του όλα τα αμέτρητα, αναρίθμητα και ασύλληπτα Βουδικά πεδία, σαν τις εικόνες
που αντικατοπτρίζονται πάνω στον καθαρό καθρέπτη, τότε είθε να μην πραγματώσω
την τέλεια Φώτιση.
32. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν όλες οι μυριάδες προβολές στο πεδίο μου, από το έδαφος
μέχρι τον ουρανό, τα παλάτια, τα αίθρια, οι λιμνούλες, οι χείμαρροι και τα
δέντρα, δεν απαρτίζονται από, αμέτρητους θησαυρούς οι οποίοι ξεπερνούν σε
υπεροχή κάθε τι στον κόσμο των θεών και των ανθρώπων και από εκατοντάδες
χιλιάδων είδη αρωματικών δέντρων, που το άρωμα τους διαπερνά τους κόσμους των
δέκα κατευθύνσεων και προκαλεί τους Μποντισάτβα να τελούν Βουδιστικές ασκήσεις,
τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
33. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των
δέκα κατευθύνσεων, που τα έχει αγγίξει το φως μου, δεν αισθανθούν τη γαλήνη και
την αγαλλίαση στο σώμα και το νου τους που ξεπερνά εκείνη των θεών και των
ανθρώπων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
34. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των
δέκα κατευθύνσεων που άκουσαν το όνομα μου, δεν αποκτήσουν την ενόραση των
Μποντισάτβα στην μη εκδήλωση όλων των ντάρμα και δεν αποκτήσουν διάφορα βαθιά
νταράνι, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
35. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι γυναίκες στα αμέτρητα και ασύλληπτα Βουδικά πεδία των
δέκα κατευθύνσεων, που έχουν ακούσει το όνομα μου, αγαλλιάζουν με πίστη,
αφυπνίζουν την επιθυμία της Φώτισης και θέλουν να αποκηρύξουν τη γυναικεία τους
φύση, ξαναγεννηθούν μετά το θάνατο τους ως γυναίκες, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
36. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών
πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχουν ακούσει το όνομα μου, μετά το τέλος της
ζωής τους, δεν ασκούνται στις ιερές ασκήσεις μέχρι να φτάσουν στη Φώτιση, τότε
είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
37. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν αυτοί οι θεοί και οι άνθρωποι των αμέτρητων και ασύλληπτων
Βουδικών πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχοντας ακούσει το όνομα μου, κάνουν
προστερνισμούς στο έδαφος για να με τιμήσουν και να με λατρέψουν, αγαλλιάζουν
[269α] με πίστη και κάνουν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα, δεν
τιμούνται από όλους τους θεούς και τους ανθρώπους του κόσμου, τότε είθε να μην
πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
38. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν αποκτήσουν
ρουχισμό αμέσως μόλις αυτή η επιθυμία γεννηθεί στο νου τους, κι αν αυτά τα έξοχα
ράσα που θέσπισαν και εξήραν οι Βούδες δεν τους χορηγηθούν για να τα φορέσουν,
κι αν αυτά τα ρούχα χρειάζονται ράψιμο, λεύκανση, βάψιμο ή πλύσιμο, τότε είθε
να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
39. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν την
ευτυχία και την απόλαυση που έχει αυτός ο μοναχός που έχει εξαλείψει όλα τα
πάθη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
40. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα του πεδίου μου που θέλουν να δουν τα
απροσμέτρητα ένδοξα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων, δεν μπορέσουν να τα
δουν όλα να αντικατοπτρίζονται πάνω στα πολύτιμα δέντρα, σαν το πρόσωπο κάποιου
που αντικατοπτρίζεται σ’ ένα καθαρό καθρέπτη, τότε είθε να μην πραγματώσω την
τέλεια Φώτιση.
41. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το
όνομα μου, πριν να γίνουν Βούδες, έχουν ασθενή, κατώτερα ή ατελή αισθητήρια
όργανα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
42. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το
όνομα μου δεν πραγματώνουν το σαμάντι που ονομάζεται ‘καθαρή απελευθέρωση’ και
διαμένοντας σ’ αυτό χωρίς να χάνουν την συγκέντρωση τους, δεν μπορούν να κάνουν
προσφορές σε μια στιγμή στους απροσμέτρητους και ασύλληπτους Βούδες, τους
Σεβάσμιους του Κόσμου, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
43. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το
όνομα μου, δεν επαναγεννηθούν μετά το θάνατο τους σε οικογένειες ευγενών, τότε
είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
44. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το
όνομα μου, δεν αγαλλιάζουν τόσο πολύ ώστε, να μην χορεύουν ούτε να κάνουν τις
ασκήσεις των Μποντισάτβα ούτε να συσσωρεύουν αρετή, τότε είθε να μην πραγματώσω
την τέλεια Φώτιση.
45.
Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν
το όνομα μου, δεν πετυχαίνουν όλοι το σαμάντι που ονομάζεται ‘συμπαντική
ισότητα’ και καθώς διαμένουν σ’ αυτό, δεν μπορούν πάντοτε να βλέπουν τους
απροσμέτρητους και ασύλληπτους Τατάγκατα, μέχρις ότου κι αυτοί οι Μποντισάτβα
γίνουν Βούδες, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
46. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να ακούσουν
αβίαστα οποιαδήποτε διδασκαλία επιθυμήσουν, [269β]τότε είθε να μην πραγματώσω
την τέλεια Φώτιση.
47. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων
που ακούν το
όνομα μου, δεν επιτύχουν αμέσως το Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης, τότε είθε να
μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.
48. Όταν
φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το
όνομα μου, δεν αποκτήσουν αμέσως την πρώτη δεύτερη και τρίτη ενόραση στη φύση
των φαινομένων και δεν μένουν σταθερά στις αλήθειες που πραγμάτωσαν όλοι οι Βούδες,
τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.’
Στίχοι που επιβεβαιώνουν τους όρκους
8] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, ‘Ο μοναχός Νταρμακάρα, αφού διακήρυξε έτσι τους όρκους του,
είπε τους ακόλουθους στίχους:
1. Έκανα
όρκους που είναι απαράμιλλοι στο κόσμο,
θα φτάσω
σίγουρα τον ανυπέρβλητο Δρόμο.
Αν αυτοί οι
όρκοι δεν εκπληρωθούν,
είθε να μη
πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.
2. Αν δεν
γίνω σπουδαίος ευεργέτης
στις
επόμενες ζωές για αμέτρητα κάλπα
ώστε να σώζω
τους φτωχούς και τους πληγέντες παντού,
είθε να μη
πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.
3. Όταν
πραγματώσω τη Φώτιση,
το όνομα μου
θα ακουστεί στις δέκα κατευθύνσεις.
Αν υπάρξει
κάποιο μέρος που δεν θα ακουστεί
είθε να μη
πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.
4.
Απαλλαγμένος από απληστία και με βαθιά τέλεια επίγνωση
και καθαρή
σοφία, θα τελώ τις ιερές ασκήσεις.
Θα αναζητώ
την επίτευξη του ανυπέρβλητου Δρόμου
και θα γίνω
δάσκαλος θεών και ανθρώπων.
5. Με τη
θεία μου δύναμη θα εμφανίζω μέγα φως,
φωτίζοντας
απεριόριστα τους κόσμους,
και θα
διαλύω το σκοτάδι των τριών πέπλων.
Έτσι θα
απελευθερώσω όλα τα όντα από τη δυστυχία.
6. Αφού
αποκτήσω το μάτι της σοφίας,
θα εξαφανίσω
το σκοτάδι της άγνοιας.
Θα σταματήσω
κάθε αρνητικό μονοπάτι
και θα
ανοίξω την πύλη στα αγαθά πεδία.
7. Όταν
τελειοποιηθούν τα προσόντα και οι αρετές,
το
μεγαλόπρεπο φως μου θα ακτινοβολεί στις δέκα κατευθύνσεις,
επισκιάζοντας
τον ήλιο και το φεγγάρι
και
ξεπερνώντας τη λαμπρότητα των ουρανών.
8. Θα ανοίξω
το απόθεμα του Ντάρμα για τα πλήθη
και όλους θα
τους προικίζω με τους θησαυρούς της αρετής.
Παραμένοντας
ανάμεσα στα πλήθη συνεχώς,
θα διδάσκω
το Ντάρμα με το βρυχηθμό του λιονταριού.
9. Θα κάνω
προσφορές σε όλους τους Βούδες,
κι έτσι θα
αποκτώ ρίζες αρετής.
Όταν
εκπληρωθούν οι όρκοι μου και η σοφία μου τελειοποιηθεί,
θα γίνω ο
άρχοντας των τριών κόσμων.
10. Σαν τη
δική σου ανεμπόδιστη σοφία, Βούδα,
η δική μου
θα φτάνει παντού, διαφωτίζοντας τα πάντα.
Είθε η
υπέρτατη σοφία μου
να είναι σαν
τη δική σου, Πλέον Άριστε των Σεβάσμιων.
11. Αν
πρόκειται αυτοί οι όρκοι να εκπληρωθούν,
ως απάντηση,
ας σειστεί αυτό το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων[269γ]
κι από τους
ουράνιους θεούς
ας πέσει μια
βροχή με σπάνια και υπέροχα λουλούδια.’
Οι ασκήσεις του Νταρμακάρα στον Δρόμο των Μποντισάτβα
9] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Μόλις ο μοναχός Νταρμακάρα είπε αυτούς τους στίχους, όλη η
γη κλονίστηκε με τρεις τρόπους και μια βροχή πανέμορφων λουλουδιών έπεσε από
τον ουρανό και σκορπίστηκε παντού. Ακούστηκε αυτογέννητη μουσική και μια φωνή
απ τον ουρανό είπε, ‘Σίγουρα θα πραγματώσεις την υψηλότερη τέλεια Φώτιση.’
«Έπειτα ο
μοναχός Νταρμακάρα κράτησε όλους αυτούς τους μεγάλους όρκους, που ήταν οι πιο
ειλικρινείς, αλάνθαστοι και ανυπέρβλητοι σε ολόκληρο τον κόσμο και παρακάλεσε
ένθερμα να πετύχει τη νιρβάνα.
Στη
συνέχεια, Ανάντα, αφού διακήρυξε και θέσπισε αυτούς τους παγκόσμιους όρκους
παρουσία του Βούδα Λοκεσβαραράτζα και μπροστά σε ένα πλήθος όντων,
συμπεριλαμβανομένων των οκτώ ειδών υπεράνθρωπων όντων, όπως είναι οι θεοί και
τα πνεύματα –δράκοι, καθώς και ο Μάρα και ο Μπράχμα, ο μοναχός Νταρμακάρα
αφοσιώθηκε εντελώς στη δημιουργία ενός ένδοξου και εξαίσιου πεδίου. Το Βουδικό
πεδίο που επιζήτησε να φτιάξει ήταν απέραντο σε έκταση, ανυπέρβλητο και
εξαιρετικά όμορφο, παντοτινά παρόν, χωρίς να μπορεί να παρακμάσει ή να αλλάξει.
Στη διάρκεια ασύλληπτα αμέτρητων κάλπα, καλλιέργησε τις απροσμέτρητα ενάρετες ασκήσεις
του Δρόμου των Μποντισάτβα. Δεν έκρυβε καμιά σκέψη απληστίας, μίσους ή
σκληρότητας. Ούτε άφηνε να εμφανιστούν ιδέες απληστίας, μίσους ή σκληρότητας.
Δεν είχε προσκόλληση σε καμία μορφή, ήχο, μυρωδιά, γεύση, αφή ή σκέψη.
Κατέχοντας τη δύναμη της εγκαρτέρησης δεν απέφευγε να υποβάλλεται σε διάφορες
μολύνσεις. Έχοντας μικρή επιθυμία ως προς το δικό του όφελος, γνώριζε την
ικανοποίηση. Χωρίς καμία ακάθαρτη σκέψη, εχθρότητα ή ηλιθιότητα, διέμενε
συνεχώς σε γαλήνιο σαμάντι. Η σοφία του ήταν ανεμπόδιστη κι ο νους του
απαλλαγμένος από δολιότητα και ψεύδη. Με την έκφραση της τρυφερότητας στο
πρόσωπο του και με καλοσύνη στο λόγο του, μιλούσε στους άλλους σύμφωνα με τις
σκέψεις τους. Θαρραλέος και επιμελής, με ισχυρή θέληση και ακούραστα αφοσιώθηκε
αποκλειστικά στην ενασχόληση με το καθαρό Ντάρμα, ωφελώντας πλήθος όντων.
Σεβόταν τους τρεις θησαυρούς, τους δασκάλους και τους πρεσβύτερους, κι έτσι
στόλισε τις ασκήσεις του με πολύ αρετή. Με αυτό τον τρόπο, συμμετείχαν και τα
όντα σ’ αυτό.
«Διέμενε
στην πραγμάτωση αυτή όπου όλα τα ντάρμα είναι κενά, χωρίς διακριτά
χαρακτηριστικά και χωρίς να τα αναζητάς, εκεί όπου ποτέ δεν δρουν ούτε
εμφανίζονται. Έτσι πραγμάτωσε πως όλα τα ντάρμα είναι σαν μαγικές δημιουργίες.
Απέφυγε κάθε είδους αρνητικό λόγο που θα μπορούσε να βλάψει τον εαυτό του ή
τους άλλους ή και τους δυο. Χρησιμοποίησε τον ορθό λόγο που φέρνει όφελος στον
εαυτό, στους άλλους ή και στους δυο. Εγκατέλειψε το βασίλειο του και
απαρνήθηκε το θρόνο του, αφήνοντας πίσω τον πλούτο και τις απολαύσεις.
Ασκούμενος ο ίδιος στις Έξι Παραμίτα δίδαξε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Συσσώρευσε απίστευτα προσόντα και αρετές κατά τη διάρκεια απροσμέτρητων κάλπα.
«Οπουδήποτε
γεννιόταν, αυθόρμητα εμφανίζονταν αμέτρητοι θησαυροί, σύμφωνα με τις ευχές του.
Δίδαξε αμέτρητα όντα και τα οδήγησε στον δρόμο της ύψιστης αληθινής Φώτισης.
Επαναγεννήθηκε ως πλούσιος, ως λαϊκός ασκητής, ως μέλος της υψηλότερης κάστας ή
ευγενούς οικογένειας, ως βασιλιάς κσατρίγια[11], μονάρχης του περιστρεφόμενου τροχού, ως
βασιλιάς ενός από τους έξι παραδείσους του κόσμου της επιθυμίας κι ακόμα πιο
ψηλά, ως βασιλιάς Μπράχμα. Τίμησε και λάτρεψε όλους τους Βούδες κάνοντας τα
τέσσερα είδη προσφορών σ’ αυτούς. Γι αυτό η αρετή που απόκτησε ήταν απερίγραπτα
μεγάλη. Από το στόμα του έβγαινε το άρωμα του μπλε λωτού και απ τους πόρους του
σώματος του έβγαινε το άρωμα του σανταλόδεντρου και διαπερνούσε αμέτρητους
κόσμους. Το παρουσιαστικό του ήταν μεγαλοπρεπές και τα σημάδια και τα
χαρακτηριστικά του υπέροχα. Από τα χέρια του έβγαιναν ανεξάντλητοι θησαυροί,
ρούχα, φαγητά και ποτά, εξαίσια και σπάνια λουλούδια, μεταξένια στέγαστρα,
σημαίες και άλλα στολίδια. Με αυτές τις προβολές ήταν απαράμιλλος ανάμεσα σε
όλα τα ουράνια και ανθρώπινα όντα. Κι έτσι κυριάρχησε σε όλα τα ντάρμα.»
Η Επίτευξη της Φώτισης του Νταρμακάρα.
10) Ο Ανάντα
ρώτησε τον Βούδα, «Ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα είχε ήδη πραγματώσει τη Φώτιση και
μετά πέρασε στη νιρβάνα; Ή δεν είχε φτάσει ακόμα στη Φώτιση; Ή μένει κάπου
τώρα;»
Ο Βούδας
απάντησε στον Ανάντα, «Ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα είχε ήδη φτάσει στη Φώτιση και
τώρα μένει στο δυτικό Βουδικό πεδίο, που ονομάζεται ‘Ειρήνη και Ευδαιμονία’,
εκατό χιλιάδες κότι πεδίων μακριά από εδώ.»
Ο Ανάντα
ρώτησε ακόμα τον Βούδα, «Πόσος χρόνος πέρασε από τότε που φωτίστηκε;»
Ο Βούδας
απάντησε, «Έχουν περάσει περίπου δέκα κάλπα από τότε που φωτίστηκε.»
Συνέχισε,
«Σε εκείνο το βουδικό πεδίο, η γη είναι φτιαγμένη από επτά πετράδια-χρυσό,
ασήμι, βήρυλλο, κοράλλι, κεχριμπάρι, αχάτη και ρουμπίνι-που εμφανίστηκαν
αυθόρμητα. Το ίδιο το πεδίο είναι απέραντο, απλώνεται απεριόριστα στην απώτερη
του έκταση που είναι αδύνατον να γνωρίζεις το όριο του. Οι ακτίνες φωτός αυτών
των πετραδιών αναμιγνύονται και δημιουργούν πολλαπλές αντανακλάσεις,
δημιουργώντας ένα εκθαμβωτικό φωτισμό. Αυτά τα καθαρά, υπέρτατα και εξαίσια
στολίδια είναι ανυπέρβλητα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Είναι τα
καλύτερα όλων των πετραδιών, σαν κι αυτά του Έκτου Ουρανού. Δεν υπάρχουν βουνά
σ’ αυτό το πεδίο, όπως το όρος Σουμερού και τα Κυκλωτικά Αδαμάντινα Βουνά. Με
τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχουν ούτε ωκεανοί ή θάλασσες, κοιλάδες ή φαράγγια.
Μπορεί όμως κανείς να δει τέτοιες προβολές αν το θελήσει, μέσα απ τη δύναμη του
Βούδα. Δεν υπάρχει κόλαση σ’ αυτό το πεδίο. Δεν υπάρχουν ούτε τα πεδία των
πεινασμένων φαντασμάτων ούτε των ζώων ούτε άλλες δυσμενείς συνθήκες. Ούτε και
οι τέσσερις εποχές- άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Είναι πάντα μέτρια
κι ευχάριστα, ποτέ δεν έχει κρύο ή ζέστη.»
Τότε ο
Ανάντα ρώτησε τον Βούδα, « Σεβάσμιε του Κόσμου, αν δεν υπάρχει το βουνό
Σουμερού σ’ αυτό το πεδίο, με ποιο τρόπο στηρίζεται το Πεδίο των Τεσσάρων
Βασιλιάδων και το Πεδίο των Τριάντα Τριών Θεών;»
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Τι στηρίζει τον Γιάμα, που είναι το τρίτο Πεδίο του κόσμου
της επιθυμίας και τα άλλα πεδία μέχρι και το Υψηλότερο Πεδίο του κόσμου
της μορφής;»
Ο Ανάντα απάντησε,
«Οι συνέπειες του κάρμα είναι ακατάληπτες.»
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Πράγματι, ακατάληπτες είναι οι συνέπειες του κάρμα και το
ίδιο είναι και τα πεδία των Βούδα. Μέσα από τη δύναμη των ενάρετων πράξεων, τα
όντα σ’ αυτό το πεδίο βρίσκονται στη βάση της καρμικής ανταπόδοσης. Γι αυτό
εκείνα τα πεδία υπάρχουν χωρίς το όρος Σουμερού.»
Ο Ανάντα
συνέχισε, «Δεν έχω ο ίδιος καμιά αμφιβολία γι αυτό, αλλά σε ρώτησα γιατί θα
ήθελα να αφαιρέσω αυτές τις αμφιβολίες για το όφελος των όντων στο μέλλον.»
Το Φως του Αμίντα
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Το φως του Βούδα Αμιτάγιους είναι το πιο μεγαλόπρεπο. Κανένα
άλλο βουδικό φως δεν είναι ισάξιο του. Το φως κάποιων Βούδα φωτίζει εκατό
Βουδικά πεδία και άλλων, χίλια Βουδικά πεδία. Εν συντομία, του Αμιτάγιους
φωτίζει τα ανατολικά Βουδικά πεδία, που είναι τόσο αμέτρητα όσο η άμμος του
Γάγγη. Με τον ίδιο τρόπο φωτίζει και τα Βουδικά πεδία του νότου, της δύσης και
του βορρά, σε κάθε μια από τις τέσσερις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω.
Επιπλέον, το φως κάποιων Βούδα εκτείνεται στα επτά πόδια, κάποιων άλλων ένα
γιοτζάνα, στα δύο, τρία, τέσσερα ή πέντε γιοτζάνα. Η απόσταση μεγαλώνει μ’
αυτόν τον τρόπο κι έτσι κάποιοι Βούδες μπορεί να φωτίζουν με το φως τους ένα
Βουδικό πεδίο.
«Γι αυτόν το
λόγο, ο Αμιτάγιους καλείται με τα εξής ονόματα: Ο Βούδας του Απέραντου Φωτός, Ο
Βούδας του Απεριόριστου Φωτός, ο Βούδας του Ανεμπόδιστου Φωτός, [270β] ο Βούδας
του Απαράμιλλου Φωτός, Ο Βούδας του Φωτός του Βασιλιά της Φλόγας, ο Βούδας του
Καθαρού Φωτός, ο Βούδας του Φωτός της Αγαλλίασης, ο Βούδας του Φωτός της
Σοφίας, ο Βούδας του Ακατάπαυστου Φωτός, ο Βούδας του Ακατάλυπτου Φωτός, ο
Βούδας του Άφατου Φωτός και ο Βούδας που Επισκιάζει τον Ήλιο και το Φεγγάρι.
« Οι τρεις
μολύνσεις των όντων διαλύονται όταν αντικρίσουν το φως του. Αισθάνονται στοργή,
αγαλλίαση και ευχαρίστηση, και προβάλλουν καλές σκέψεις. Τα όντα των τριών
πεδίων δυστυχίας θα ανακουφιστούν και θα ελευθερωθούν από τα δεινά τους, αν
αντικρίσουν το φως του. Στο τέλος της ζωής τους θα φτάσουν όλα στην
απελευθέρωση.
«Το φως του
Αμιτάγιους λάμπει έξοχα, φωτίζοντας όλα τα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων.
Δεν υπάρχει τόπος που να μη γίνεται αυτό αντιληπτό. Δεν εξυμνώ το φως του μόνο
εγώ. Όλοι οι Βούδες, οι Σράβακα, οι Πρατυεκαβούδες και οι Μποντισάτβα το
εξυμνούν με τον ίδιο τρόπο. Αν τα όντα, έχοντας ακούσει για την έξοχη αρετή
αυτού του φωτός, το εξυμνούσαν μέρα και νύκτα, τότε θα μπορούσαν να γεννηθούν
σ’ αυτό το πεδίο, σύμφωνα με την επιθυμία τους. Έπειτα, το πλήθος των
Μποντισάτβα και των Σράβακα θα εξυμνούσαν την εξαιρετική τους αρετή. Μετά καθώς
θα έφταναν στη Φώτιση, όλοι οι Βούδες κι οι Μποντισάτβα των δέκα κατευθύνσεων
θα εξυμνούσαν το φως τους, όπως εγώ τώρα που εξυμνώ το φως του Αμιτάγιους.»
Ο Βούδας
συνέχισε, « Το εξαιρετικό μεγαλείο του φωτός του Αμιτάγιους, δεν περιγράφεται
εκτενώς, ακόμα κι αν το υμνώ, μέρα και νύκτα συνεχώς επί ένα κάλπα.»
Η διάρκεια
της ζωής του Αμίντα
12] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Η ζωή του Αμιτάγιους είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατο να
την μετρήσει κανείς. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε πως όλα τα αμέτρητα όντα
στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, γεννιόντουσαν με ανθρώπινη μορφή κι όλοι
τους ήταν Σράβακα ή Πρατυεκαβούδες. Ακόμα κι αν βρίσκονταν όλοι συγκεντρωμένοι
σ’ ένα μέρος και ασκούσαν στο έπακρο την δύναμη της σοφίας τους, ώστε να
υπολογίσουν τη διάρκεια ζωής του Βούδα, δεν θα μπορούσαν να το βρουν ούτε σε
χίλια εκατομμύρια κάλπα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη διάρκεια ζωής των Σράβακα,
των Πρατυεκαβούδα, των επουράνιων όντων και των ανθρώπων του πεδίου του.
Παρομοίως, κι εκείνη δεν μπορεί να υπολογιστεί με κανένα μέσο ή κάποια
μεταφορική έκφραση. Ο αριθμός των Σράβακα και των Μποντισάτβα που ζουν εκεί,
είναι επίσης ανυπολόγιστος. Είναι πλήρως προικισμένοι με την υπερβατική σοφία
και απαλλαγμένοι από την εξάσκηση της μεγαλόπρεπης δύναμης. Μπορούν να
κρατήσουν όλο τον κόσμο στα χέρια τους.»
Το πλήθος του ακροατηρίου κατά την πρώτη συγκέντρωση
13] Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, « Το πλήθος των Σράβακα που συγκεντρώθηκε στην πρώτη
διδασκαλία εκείνου του Βούδα, ήταν αμέτρητο. Το ίδιο ήταν και το πλήθος των
Μποντισάτβα. Ακόμα κι αν ένας ασύλληπτος και αμέτρητος αριθμός ανθρώπων
πολλαπλασιασμένων επί εκατομμύρια δεκάκις εκατομμύρια, γίνονταν σαν τον
Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα[12], και υπολόγιζαν το πλήθος αυτό στη
διάρκεια αμέτρητων άπειρων κάλπα, ή ακόμα και μέχρι τη Φώτιση τους, δεν θα
μπορούσαν να το γνωρίζουν. Ας υποθέσουμε πως κάποιος παίρνει μια σταγόνα νερού
από έναν αμέτρητα βαθύ και πλατύ μεγάλο ωκεανό, με την άκρη μια κομμένης
τρίχας. Πως συγκρίνεις τη σταγόνα του νερού με τον υπόλοιπο ωκεανό;»
Ο Ανάντα
απάντησε, «Ακόμα κι αν κάποιος εξειδικεύεται στην αστρονομία ή τα μαθηματικά,
είναι αδύνατον να γνωρίζει την αναλογία της σταγόνας του νερού με τον μεγάλο
ωκεανό όταν αυτά συγκρίνονται ούτε μπορεί κανείς να τα περιγράψει με ρητορικό ή
μεταφορικό τρόπο.»
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, «Ακόμα κι αν άνθρωποι σαν τον Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα
μετρούσαν για εκατομμύρια άπειρα κάλπα, τον αριθμό των Σράβακα και των
Μποντισάτβα στη σύναξη της πρώτης διδασκαλίας, θα ήταν σαν τη σταγόνα του νερού
και το πλήθος των υπόλοιπων σοφών θα ήταν σαν τον υπόλοιπο ωκεανό.»
Πολύτιμα Δέντρα
14] Επίσης,
επτά πολύτιμα δέντρα γεμίζουν ολότελα εκείνο το πεδίο. Κάποια είναι από χρυσό,
άλλα από ασήμι και άλλα από βηρύλλιο, κρύσταλλο, κοράλλι, ρουμπίνι ή αχάτη.
Υπάρχουν και δέντρα που είναι φτιαγμένα από δυο μέχρι επτά είδη πετραδιών.
«Υπάρχουν
χρυσά δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα από ασήμι. Ασημένια δέντρα με φύλλα,
άνθη και φρούτα από χρυσό. Δέντρα βηρυλλίου με φύλλα, άνθη και φρούτα από
κρύσταλλο. Κρυστάλλινα δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα βηρυλλίου. Κοραλλένια
δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα από ρουμπίνι. Δέντρα από ρουμπίνι με φύλλα,
άνθη και φρούτα βηρυλλίου. Δέντρα αχάτη με φύλλα, άνθη και φρούτα διαφόρων
πετραδιών.
«Επίσης,
υπάρχουν πολύτιμα δέντρα με ρίζες από πορφυρό χρυσό, κορμούς από λευκό ασήμι,
κλώνους από βηρύλλιο, κλαδιά από κρύσταλλο, φύλλα από κοράλλι, άνθη από
ρουμπίνι και φρούτα από αχάτη. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από λευκό ασήμι,
κορμούς από βηρύλλιο, κλώνους από κρύσταλλο, κλαδιά από κοράλλι, φύλλα από
ρουμπίνι, άνθη από αχάτη και φρούτα από πορφυρό χρυσό. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες
από βηρύλλιο, κλώνους από κρύσταλλο, κλαδιά από ρουμπίνι, φύλλα από αχάτη, άνθη
από πορφυρό χρυσό και φρούτα από λευκό ασήμι. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από
κρύσταλλο, κορμούς από κοράλλι, κλώνους από ρουμπίνι, κλαδιά από αχάτη, φύλλα
από πορφυρό χρυσό, άνθη από λευκό ασήμι και φρούτα από βηρύλλιο.
Πολύτιμα
δέντρα με ρίζες από κοράλλι, κορμούς από ρουμπίνι, κλώνους από αχάτη,κλαδιά από
πορφυρό χρυσό, φύλλα από λευκό ασήμι, άνθη από βηρύλλιο και φρούτα από
κρύσταλλο. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες απο ρουμπίνι, κορμούς από αχάτη, κλώνους
από πορφυρό χρυσό, κλαδιά από λευκό ασήμι, φύλλα από βηρύλλιο, άνθη από
κρύσταλλο και φρούτα από κοράλλι. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από αχάτη, κορμούς
από πορφυρό χρυσό, κλώνους από λευκό ασήμι, κλαδιά από βηρύλλιο, φύλλα από κρύσταλλο,
άνθη από κοράλλι και φρούτα ρουμπίνι. Αυτά τα πολύτιμα δέντρα βρίσκονται σε
παράλληλες σειρές, έχουν την ίδια ανάπτυξη κορμού, οι κλώνοι τους είναι σε
επίπεδα, τα φύλλα τους είναι συμμετρικά, τα άνθη τους αρμονικά και τα φρούτα
τους σε καλή διάταξη. Τα λαμπρά χρώματα αυτών των δέντρων είναι τόσο άφθονα,
που δεν μπορεί[271α] κανείς να τα διακρίνει όλα. Όταν τα διαπερνά το
καθαρό αεράκι, αναδύονται ήχοι της πεντατονικής κλίμακας, όπως η κουνγκ και η
σανγκ[13], φτιάχνοντας συμφωνική μουσική.
Το Δέντρο της Φώτισης
15] «Επίσης,
το Δέντρο της Φώτισης του Βούδα Αμιτάγιους είναι τέσσερα εκατομμύρια λι ύψος
και η περιφέρεια της βάσης του είναι πέντε χιλιάδες γιοτζάνα[14]. Οι κλώνοι του απλώνονται διακόσιες
χιλιάδες λι σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις. Είναι μια φυσική συλλογή
όλων των ειδών από πολύτιμες πέτρες που στολίζεται από τα κυρίαρχα πετράδια,
δηλαδή φεγγαρόφωτα πετράδια μάνι και πετράδια τροχούς- στηρίγματα των ωκεανών.
Ανάμεσα στα κλαδιά του παντού κρέμονται πολύτιμα στολίδια που τα εκατομμύρια
διαφορετικά τους χρώματα αναμιγνύονται με διάφορους τρόπους και οι αμέτρητες
ακτίνες τους λάμπουν με την ύψιστη λαμπρότητα. Το ίδιο το δέντρο της Φώτισης
καλύπτεται με δίχτυα από σπάνια και εξαίσια πετράδια και πάνω του εμφανίζονται
όλα τα είδη στολιδιών σύμφωνα με τις ευχές των όντων. Όταν αναδύεται μια απαλή
αύρα ανάμεσα στα κλαδιά και τα φύλλα του, ακούγονται αμέτρητοι εξαίσιοι ήχοι
του Ντάρμα, που εξαπλώνονται μακριά διαπερνώντας όλα τα Βουδικά πεδία των δέκα
κατευθύνσεων. Όσοι ακούσουν τους ήχους αυτούς πραγματώνουν την διεισδυτική
ενόραση στα ντάρμα και μένουν στη Κατάσταση της Μη Παλινδρόμησης. Μέχρι
να φτάσουν στη Φώτιση, τα όργανα των αισθήσεων τους θα παραμένουν καθαρά και
οξεία και δεν θα υποφέρουν από κάποιο πόνο ή αρρώστια.
« Ανάντα,
όταν οι άνθρωποι και οι θεοί αυτού του πεδίου δουν το δέντρο της Φώτισης, θα
πραγματώσουν τρία είδη ενόρασης. Πρώτον, ενόραση της πραγματικότητας μέσα από
το άκουσμα ιερών ήχων, δεύτερον, ενόραση της πραγματικότητας επειδή είναι
εναρμονισμένοι με αυτήν και τρίτον, την ενόραση στη μη εμφάνιση όλων των
ντάρμα. Όλα αυτά τα οφέλη αποδίδονται μέσα από την μεγαλοπρεπή δύναμη του
Αμιτάγιους, από τη δύναμη του αρχικού του όρκου, από τον τέλεια εκπληρωμένο
όρκο του, από τον καθαρό και εκδηλωμένο όρκο του, από τον σταθερό του όρκο και
από τον πραγματοποιημένο του όρκο.»
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, « Ένας βασιλιάς αυτού του πεδίου κατέχει εκατό χιλιάδες είδη
μουσικής. Από το πεδίο του μονάρχη που περιστρέφει τον τροχό μέχρι τον Έκτο
Ουρανό, οι ήχοι της μουσικής που δημιουργούνται σε κάθε ένα από τα υψηλότερα
πεδία, είναι ανώτεροι από αυτούς των κατώτερων πεδίων κατά δέκα εκατομμύρια
κότι. Οι χιλιάδες ποικιλίες των ήχων της μουσικής που δημιουργούνται στον Έκτο
Ουρανό, είναι κατώτερες από τον ήχο που παράγουν τα δέντρα των επτά πετραδιών
στο πεδίο του Αμιτάγιους, κατά χίλια κότι. Επίσης, σ΄ αυτό το πεδίο, υπάρχουν
χιλιάδες ποικιλίες φυσικής μουσικής, που χωρίς εξαίρεση είναι όλοι ήχοι του
Ντάρμα. Είναι γαλήνιοι και καθαροί, πλήρεις σε βάθος και αντήχηση, φίνοι και
αρμονικοί. Είναι οι πιο εξαίσιοι ήχοι σε όλους τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων.
Λαμπρά Στολίδια
16] Επίσης,
οι αίθουσες, τα μοναστήρια, τα παλάτια και τα αίθρια, είναι στιγμιαίες
εμφανίσεις, όλα τους στολισμένα με τα επτά πετράδια και με κουρτίνες από άλλα
πολύτιμα πετράδια, όπως μαργαριτάρια και φεγγαρόφωτες πέτρες μάνι. Μέσα έξω,
αριστερά και δεξιά, υπάρχουν πισίνες λουτρών. Μερικές φτάνουν τα δέκα γιοτζάνα
σε μήκος, πλάτος και βάθος. Άλλες τα είκοσι γιοτζάνα, κάποιες άλλες τα τριάντα
κ.ο.κ. μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτές που έχουν εκατό γιοτζάνα μήκος, πλάτος και
βάθος. Είναι γεμάτες με το νερό των οκτώ εξαιρετικών ιδιοτήτων, που είναι
καθαρό, αρωματικό και εύγεστο σαν νέκταρ. [271β]
«Υπάρχουν
χρυσές λιμνούλες με όχθες από ασημένια άμμο, ασημένιες λιμνούλες με όχθες από
χρυσή άμμο, κρυστάλινες λιμνούλες με όχθες από άμμο βηρύλλου, λιμνούλες από
βήριλλο με όχθες από κρυστάλλινη άμμο, κοραλένιες λιμνούλες με όχθες από
κεχριμπαρένια άμμο, κεχριμπαρένιες λιμνούλες με όχθες από κοραλένια άμμο,
λιμνούλες από αχάτη με όχθες από ρουμπινένια άμμο, ρουμπινένιες λιμνούλες με
όχθες από άμμο αχάτη, λιμνούλες από λευκό νεφρίτη με όχθες από άμμο πορφυρού
χρυσού, λιμνούλες από πορφυρό χρυσό με όχθες από λευκό νεφρίτη. Άλλες είναι
φτιαγμένες από δύο έως επτά πετράδια. Στις όχθες αυτών των λιμνών υπάρχουν
σανταλόδεντρα, που τα λουλούδια και τα φύλλα τους κρέμονται μέχρι κάτω και
εξαπλώνουν το άρωμα τους παντού. Παραδείσιοι λωτοί με μπλε, ροζ, κίτρινα και
λευκά λουλούδια ανθίζουν απλόχερα σε διάφορες αποχρώσεις και τόνους και
καλύπτουν τέλεια την επιφάνεια του νερού. Οι Μποντισάτβα και οι Σράβακα αυτού
του πεδίου, που μπαίνουν σ’ αυτές τις πολύτιμες λίμνες, αν θέλουν το νερό να
φτάνει μέχρι τον αστράγαλο τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τον αστράγαλο τους. Αν θέλουν
να φτάσει μέχρι τα γόνατα τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τα γόνατα τους. Αν θέλουν
να φτάσει μέχρι τη μέση τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τη μέση τους. Αν
θέλουν να φτάσει μέχρι το λαιμό τους, τότε ανεβαίνει μέχρι το λαιμό τους. Αν
θέλουν να πέσει πάνω στο σώμα τους, τότε στιγμιαία πέφτει πάνω στο σώμα τους.
Αν θελήσουν να αποτραβηχτεί, τότε αποτραβιέται. Η θερμοκρασία του είναι μέτρια,
δροσερή ή ζεστή σύμφωνα με την επιθυμία τους. Το νερό αναζωογονεί το σώμα και
ανανεώνει το νου τους, καθαρίζοντας τα νοητικά τους πέπλα. Το νερό, που είναι
καθαρό και αγνό, είναι τόσο διαυγές που μοιάζει να είναι άμορφο. Η πολύτιμη
άμμος λάμπει τόσο δυνατά, που ακόμα και το βάθος του νερού δεν μπορεί να
εμποδίσει αυτή την λάμψη να φανεί. Τα κύματα σχηματίζουν μαιάνδρους χειμάρρων,
που ενώνονται και κυλούν ο ένας μέσα στον άλλο. Η κίνηση τους είναι γαλήνια και
ήσυχη, ούτε πολύ γρήγορη, ούτε πολύ αργή και οι κυματισμοί του παράγουν
στιγμιαία αμέτρητους υπέροχους ήχους. Ακούγεται ότι ήχος επιθυμεί κανείς. Για
παράδειγμα, , κάποιοι ακούν τον ήχο ‘Βούδας’, άλλοι ακούν τον ήχο ‘Ντάρμα’,
άλλοι ακούν τον ήχο ‘Σάνγκα’, άλλοι τον ήχο ‘γαλήνη’, ‘κενότητα και μη εαυτός’,
‘μεγάλο έλεος’, ‘παραμίτα’, ‘δέκα δυνάμεις’, ‘αφοβία’, ‘ιδιαίτερες ιδιότητες΄,
‘ υπερφυσικές δυνάμεις’, ‘μη δραστηριότητα’, ‘ούτε εμφάνιση ούτε διάλυση’,
‘διόραση στη μη εμφάνιση όλων των ντάρμα’, και άλλα, μέχρις ότου ακουστούν οι
διάφοροι ήχοι του υπέροχου Ντάρμα όπως ‘το ράντισμα νερού στο κεφάλι ενός
Μποντισάτβα’. Καθώς ακούει κανείς αυτούς τους ήχους, πραγματώνει αμέτρητη χαρά
και εναρμονίζεται με της αρχές της αγνότητας, της απουσίας επιθυμίας, της
εξάλειψης και της πραγματικότητας. Εναρμονίζεται με τους Τρεις Θησαυρούς, τις
δυνάμεις του Βούδα, τις αφοβίες και τις ιδιαίτερες ιδιότητες, καθώς και με τις
υπερφυσικές δυνάμεις και με άλλες μεθόδους ασκήσεων των Μποντισάτβα και των
Σράβακα. Εκεί δεν ακούγονται ούτε καν τα ονόματα τα τριών επιπέδων δυστυχίας,
παρά μόνο ήχοι της ευδαιμονικής νιρβάνα. Γι αυτόν το λόγο το πεδίο αυτό
ονομάζεται, ‘Γαλήνη και Ευδαιμονία’.»
Η εμφάνιση των κατοίκων και οι απολαύσεις που
χαίρονται.
[17]
Ανάντα, αυτοί που γεννιόνται σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο είναι προικισμένοι με
σώματα καθαρά και εφοδιασμένοι με διάφορους εκλεκτούς ήχους, αρετές και
υπερφυσικές δυνάμεις. Τα ανάκτορα που διαμένουν, τα ρούχα τους, η τροφή και τα
ποτά, τα υπέροχα λουλούδια και τα διάφορα είδη λιβανιών και κοσμημάτων τους
είναι σαν κι αυτά που φυσικά παρέχονται στον Έκτο Ουρανό του κόσμου της
επιθυμίας.
«Στα
γεύματα, εμφανίζονται αυτοστιγμεί, πιάτα των επτά πετραδιών-από χρυσό, ασήμι,
βηρύλλιο, αχάτη, ρουμπίνι, [271γ] κοράλι και κεχριμπάρι, καθώς και φεγγαρόφωτο
μαργαριτάρι-γεμάτα με τροφή και ποτό των εκατό γεύσεων, σύμφωνα με τις
επιθυμίες των όντων. Αν και προσφέρεται τροφή, κανείς δεν την τρώει. Καθώς την
βλέπουν και την μυρίζουν τα όντα νοιώθουν φαγωμένα και ικανοποιημένα φυσικά. Κι
έτσι, το σώμα και ο νους τους είναι χαλαρά και απαλλαγμένα από την προσκόλληση
στη γεύση. Όταν το γεύμα τελειώσει, τα πάντα εξαφανίζονται, αλλά εμφανίζονται
ξανά την επόμενη ώρα φαγητού.
« Αυτό το
Βουδικό πεδίο, είναι αγνό και γαλήνιο, περίλαμπρο και ευδαιμονικό, όπως τι
πεδίο της απροσμέτρητης νιρβάνα. Οι Σράβακα, οι Μποντισάτβα, τα ουράνια όντα
και οι άνθρωποι έχουν υψηλή και λαμπρή σοφία και κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις.
Έχουν όλα την ίδια μορφή χωρίς καμία διαφορά, αλλά ονομάζονται ‘ουράνια όντα’
και ‘άνθρωποι’ σε αναλογία με τις καταστάσεις ύπαρξης των άλλων κόσμων. Έχουν
ευγενή και μεγαλοπρεπή όψη που είναι απαράμιλλη σε όλους τους κόσμους και το
παρουσιαστικό τους είναι εξαίσιο, δεν συγκρίνεται με κάποιο ουράνιο ή ανθρώπινο
ον. Είναι όλοι τους προικισμένοι με σώματα Φυσικότητας, Κενότητας και Απείρου.»
Η καρμική ανταμοιβή του ζητιάνου και του βασιλιά.
[18] Ο
Βούδας είπε στον Ανάντα, « Όταν ένας εξαιρετικά φτωχός ζητιάνος καθίσει δίπλα
σ’ έναν βασιλιά, πως μπορεί να συγκριθεί το παρουσιαστικό τους;»
Ο Ανάντα
απάντησε, «Αν ένας τέτοιος άνθρωπος κάτσει δίπλα σ’ έναν βασιλιά, το ισχνό,
ταπεινό και κουρελιασμένο παρουσιαστικό του δεν μπορεί να συγκριθεί με του
βασιλιά. Το παρουσιαστικό του είναι εκατομμύρια κότι ή ακόμα και ανυπολόγιστες
φορές κατώτερο του βασιλιά. Για ποιο λόγο; Οι συνθήκες της ακραίας ανέχειας
ενός ζητιάνου-όντας στο κατώτατο κοινωνικό επίπεδο, τα ελάχιστα ρούχα ίσα που
σκεπάζουν το σώμα του, η ελάχιστη τροφή που με τα βίας συντηρεί τη ζωή του, η
πείνα και το κρύο που τον βασανίζουν συνεχώς και η έλλειψη της ανθρώπινης
επαφής, είναι όλα αποτέλεσμα των αρνητικών του πράξεων σε προηγούμενες ζωές.
Δεν καλλιέργησε της ρίζες της αρετής στο παρελθόν, και αντί αυτού, απέκτησε
πλούτη χωρίς να προσφέρει τίποτα στους άλλους. Καθώς ο πλούτος του μεγάλωνε,
αυτός γινόταν όλο και πιο δυστυχής καθώς επιθυμούσε ακόμα πιο πολλά και η
επιθυμία του ήταν ακόρεστη ακόμα κι αν αποκτούσε περισσότερα ή σκεφτόταν τις
καλές πράξεις. Έτσι, συγκέντρωσε ένα βουνό αρνητικού κάρμα. Όταν τέλειωσε η ζωή
του όλος ο πλούτος του εξαφανίστηκε κι αυτό που είχε συγκεντρώσει με τόσο μόχθο
κι αγωνία δεν του ήταν πλέον χρήσιμο. Όλα μάταια πέρασαν στη κατοχή άλλων. Μη
έχοντας κάποιο απόθεμα αρετής για να στηριχθεί ή κάποιο καλό για να βασιστεί,
έπεσε μετά το θάνατο του σε κάποιο από τα κατώτερα πεδία, και για μεγάλο
διάστημα υπέφερε πολύ. Όταν η καρμική ανταπόδοση τέλειωσε, μπόρεσε να
δραπετεύσει αλλά γεννήθηκε σε κατώτερη τάξη. Όντας ανόητος, χαμερπής και
υποδυέστερος, μόλις και με τα βίας διατηρούσε ανθρώπινο παρουσιαστικό.
«Ο βασιλιάς
μιας χώρας είναι ο πιο τιμημένος όλων. Αυτή είναι η ανταμοιβή για την αρετή που
συσσώρευσε σε προηγούμενες ζωές, όπου, έχοντας έλεος στη καρδιά του, προσέφερε
σε πολλούς με γενναιοδωρία, έσωσε ανθρώπους από τη δυστυχία με καλοσύνη και
αγαθοεργίες, έκανε με ειλικρίνεια καλές πράξεις και ποτέ δεν εξαπάτησε τους
άλλους. Όταν η ζωή του τελείωσε, ανταμείφθηκε με τη γέννηση σε υψηλότερο
επίπεδο. Γεννήθηκε σε θεϊκό πεδίο και απόλαυσε ευδαιμονία κι ευτυχία. Η
συσσώρευση της αρετής του δημιούργησε απόθεμα καλού κι έτσι όταν επαναγεννήθηκε
ως άνθρωπος σε αυτή τη ζωή, δίκαια γεννήθηκε σε βασιλική οικογένεια. Από τη
φύση του ευγενής, η αξιοπρεπής και μεγαλόπρεπη συμπεριφορά του εμπνέει τον
σεβασμό στο λαό του κι έτσι του ετοιμάζουν και του προσφέρουν θαυμάσια ρούχα
και πλούσια τροφή όπως επιθυμεί. Αυτά όλα είναι η ανταμοιβή των αρετών του από
τις προηγούμενες ζωές.»
Η σύγκριση μεταξύ των θεϊκών πεδίων και του Αγνού
Πεδίου.
Ο Βούδας
είπε στον Ανάντα, « Είναι αλήθεια αυτό που λες. Αν και ένας βασιλιάς είναι ο
ευγενέστερος μεταξύ των ανθρώπων κι έχει μεγαλόπρεπο παρουσιαστικό, αν
συγκριθεί με τον Μονάρχη που γυρίζει τον τροχό, θα φαίνεται κατώτερος και
ταπεινός σαν το ζητιάνο δίπλα στο βασιλιά. Με τον ίδιο τρόπο, όσο εξαιρετική
και απαράμιλλη κι αν είναι η μεγαλόπρεπη εμφάνιση ενός Μονάρχη, [272α]
αν συγκριθεί με τον άρχοντα του Πεδίου των Τριάντα Τριών Θεών, θα είναι
ασύγκριτα κατώτερη, ακόμα και πάνω από δέκα χιλιάδες κότι φορές. Και πάλι,
αυτός ο άρχοντας θεός αν συγκριθεί με τον άρχοντα του Έκτου θεϊκού Πεδίου, θα
φαίνεται εκατό χιλιάδες κότι φορές κατώτερος. Αν αυτός ο άρχοντας του Έκτου
θεϊκού Πεδίου συγκριθεί με έναν Μποντισάτβα ή Σράβακα του πεδίου του
Αμιτάγιους, η όψη και η εμφάνιση του δεν θα συγκρίνεται με του Μποντισάτβα ή
του Σράβακα, θα είναι χίλια εκατομμύρια κότι φορές, ακόμη και αμέτρητες φορές
κατώτερη.»
Οι απολαύσεις στο Αγνό Πεδίο.
[20] Ο
Βούδας είπε στον Ανάντα, «Οι θεοί κι οι άνθρωποι στο πεδίο του Αμιτάγιους,
είναι εφοδιασμένοι με ράσα, τροφή και ποτά, λουλούδια, αρώματα, στολίδια,
μεταξωτά στέγαστρα και λάβαρα και περιβάλλονται από εξαίσιους ήχους. Οι
κατοικίες τους, τα παλάτια και τα αίθρια ταιριάζουν ακριβώς με το μέγεθος του
σώματος τους. Ένα, δύο, ακόμα και αμέτρητα πετράδια εμφανίζονται εμπρός τους,
όταν το επιθυμήσουν. Επιπλέον, όμορφα στολισμένα υφάσματα καλύπτουν το έδαφος
που περπατούν θεοί και άνθρωποι. Σε αυτό το Βουδικό πεδίο υπάρχουν αμέτρητα
πολύτιμα δίχτυα, στολισμένα με χρυσή κλωστή, μαργαριτάρια και εκατό χιλιάδες
είδη σπάνιων και θαυμαστών θησαυρών. Γύρω από τα δίχτυα κρέμονται πανέμορφες
πολύτιμες καμπάνες που λάμπουν εξαιρετικά. Όταν προβάλει το φυσικό αεράκι της
αρετής, φυσάει απαλά, έχει μέτρια θερμοκρασία, δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζεστό,
είναι απαλό και αναζωογονεί τις αισθήσεις και κινείται ούτε πολύ αργά ούτε πολύ
γρήγορα. Όταν αυτή η αύρα αναδυθεί πάνω στα δίχτυα και τα διάφορα πολύτιμα
δέντρα, ακούγονται αμέτρητοι εξαίσιοι ήχοι του Ντάρμα και διαχέονται δέκα
χιλιάδες είδη λεπτών αρωμάτων αρετής. Οι αμαυρώσεις και τα πάθη αυτού που θα μυρίσει
αυτά τα αρώματα, σταματούν να εμφανίζονται. Και αυτός που θα τον ακουμπήσει η
αύρα αυτή, βιώνει την ίδια αγαλλίαση με εκείνη που βιώνει ένας μοναχός που
μπήκε στο Σαμάντι της Εξάλειψης.
Λουλούδια και αμέτρητες ακτίνες φωτός εκπέμπονται από
αυτούς.
[21]
«Επίσης, καθώς φυσά η αύρα αυτή, σκορπά λουλούδια σε όλο το Βουδικό πεδίο και
αυθόρμητα χωρίζονται σε διαφορετικά χρώματα χωρίς να αναμειγνύονται μεταξύ
τους. Είναι απαλά και ευχάριστα στην αφή, λάμπουν εξαιρετικά και αναδύουν
πλούσια αρώματα. Όταν κάποιος πατήσει πάνω τους, βουλιάζουν τέσσερις ίντσες,
όταν όμως τραβηχτεί το πόδι ξανασηκώνονται στο προηγούμενο επίπεδο. Όταν τα
λουλούδια υπηρετήσουν το σκοπό τους, ανοίγει η γη και εξαφανίζονται, αφήνοντας
το έδαφος καθαρό και χωρίς κανένα ίχνος τους. Τη κατάλληλη στιγμή, έξι φορές
την ημέρα, εμφανίζεται η αύρα που σκορπά τα λουλούδια. Επιπλέον, τη γη γεμίζουν
λουλούδια λωτών από διάφορα πετράδια, που το καθένα έχει εκατό χιλιάδες κότι
πέταλα που λάμπουν με διάφορα χρώματα. Μπλε λωτοί λάμπουν με μπλε φως, λευκοί
με λευκό φως παρομοίως σκούροι μπλε, κίτρινοι, κόκκινοι και πορφυροί λωτοί
λάμπουν με το αντίστοιχο φως. Η λάμψη του φωτός τους είναι τόσο μεγαλόπρεπη που
επισκιάζει τον ήλιο και τη σελήνη. Το κάθε λουλούδι εκπέμπει τριακόσιες εξήντα
χιλιάδες κότι ακτίνων φωτός, που η κάθε μια στέλνει τριακόσιες εξήντα χιλιάδες
κότι Βούδα. Το σώμα αυτών των Βούδα είναι πορφυρό χρυσό και τα σωματικά του
χαρακτηριστικά και τα σημάδια είναι ασύγκριτα. Ο κάθε ένας Βούδας εκπέμπει
εκατό χιλιάδες ακτίνες φωτός και φανερώνει το θαυμαστό Ντάρμα στα όντα των δέκα
κατευθύνσεων, κι έτσι με αυτόν τον τρόπο, τοποθετεί αμέτρητα όντα στο ορθό
μονοπάτι του Βούδα.
Τέλος του πρώτου μέρους
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Griddhraj Parvat ή Vulture Peak. Είναι ένας
λόφος στο χωριό Devrajnagar στην Ινδική περιφέρεια Madhya Pradesh. Εκεί ο
Βούδας δίδαξε επίσης την Σούτρα της Σοφίας και τη Σούτρα του Λωτού.
[2] Tushita. Είναι ένας
από τους έξι κόσμους των θεών στο πεδίο της επιθυμίας και λέγεται ότι εκεί πάει
κανείς μέσω διαλογισμού (wikipedia)
[3] Sakra, είναι ο
κυβερνήτης θεός στον παράδεισο Trāyastriṃśa, σύμφωνα με τη Βουδιστική
κοσμολογία (http://en.wikipedia.org/wiki/%C5%9Aakra_(Buddhism)
[4] Udumbara, Ficus racemosa. Είναι ένα
είδος παρασιτικής συκιάς. Στη βουδιστική μυθολογία λέγεται ότι το λουλούδι του
ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια και μ’ αυτό τον τρόπο συμβολίζει τα γεγονότα που
συμβαίνουν πολύ
σπάνια. http://en.wikipedia.org/wiki/Udumbara_(Buddhism)
[6] Sumeru, στα
σανσκριτικά σημαίνει πανέμορφο ψηλό βουνό. Είναι φτιαγμένο από χρυσό, ασήμι,
λάπις λάζουλι και κρύσταλλο. Είναι τεράστιο σε ύψος και όγκο και γι αυτό είναι
το μεγαλύτερο από όλα τα
βουνά. http//daitangvietnam.com/Sutras/Sutras20.htm
[7] Beryl- vaidurya sanskr, βηρύλλιο,
λίθος με γαλαζοπράσινο χρώμα. Μπορεί να είναι ακουαμαρίνα, λαπις λάζουλι ή
ακόμα και σμαράγδι.
[8] mani jewel, το πετράδι
που εκπληρώνει ευχές. (wikipedia)
[9] Nayutas, 100.000
εκ/μύρια Στο κείμενο, όπου υπάρχει ‘κότι των ναγιούτα’ βάζω τη λέξη ‘άπειρα’.
http://books.google.gr/books?id=uUveqp7lAVoC&pg=PA77&lpg=PA77&dq=koti+of+nayuta&source=bl&ots=yDdXFke5mr&sig=vfN3QyGQ4CraaDPwduMfumrJ53E&hl=el&ei=ktVjTZGDG4f64AbA-riPCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBYQ6AEwAA#v=onepage&q=koti%20of%20nayuta&f=false
[10] Li, κινέζικη
μετρική μονάδα αποστάσεων που σήμερα αντιστοιχεί στα 500 μέτρα (wikipedia)
[11] Ksatriya, αυτός που
ανήκει στην κάστα των πολεμιστών
[12] Mahamaudgalyayana. Ήταν ένας
από τους δύο κυριότερους μαθητές του Βούδα Σακυαμούνι, γνωστός για τις
υπερφυσικές του δυνάμεις. (wikipedia)
[13] kung and shang: αντιστοιχούν στη Φα# και την Σολ# http://nmrjournal.com/zine/archive/issues/19/634.htm
[14] yojanas, μονάδα μήκους που χρησιμοποιούταν στην αρχαία Ινδία. Οι
μελετητές διαφωνούν για την απόσταση που ορίζει κι έτσι κυμαίνεται μεταξύ 6 και
15 χλμ (wikipedia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου